Rokado's kroniek

Uit een tijd dat Rokado na een jarenlang onopgemerkt, nondescript bestaan ambitieus de sprong maakte naar de top van de RSB en daarbij mede Hoekse Waard-schaakclubs direct op een afstand zette die sindsdien niet meer goedgemaakt is, uit een tijd ook dat de bijdragen voor ons onregelmatig verschijnend clubblad "bij voorkeur per diskette aangeleverd dienden te worden", dat we toen in tegenstelling tot nu niet al te nauw hoefden te kijken bij het afzeiken van onze tegenstanders omdat er verder toch niemand was die dat blaadje las, dat Hans en Theo net de charmes van het zomerse Gent hadden ontdekt, Giel het schaken had ingeruild voor literatuur om zich in Rotterdam te storten op zijn geesteskind: de ook nu nog groeiende en florerende - en gemeentesubsidie schrokkende - culturele organisatie Passionate, onze Marco nog een onbezorgde krullenbol was (zie de foto in een van bijgevoegde clubbladen), Kasparov-bedwinger Murphy zojuist onze gelederen had versterkt, Jan Yzerman nog deel uitmaakte van ons team en ook Bert Heemskerk nog wel eens aanschoof om een potje mee te spelen, er vrijwel nog niemand was die internet had( wie heeft er nú géén internet, op Peter Luyendijk na? ), en de parmantige anti-rokers van Parsifal (een club die al jaren terug opgedoekt is uiteraard) beweerden dat "Rokado toch niets in de eerste klasse te zoeken had". Ach, ja.

En wie herinnert zich uit die periode niet meer die in het clubblad beschreven, prachtige 5 juni 1993 op de camping in Ouddorp bij Jaap (die zich net als Rokado's markante initiator Guillermo van Jole inmiddels aan gene zijde van ons kortstondige,aardse leven bevindt - God hebbe hun beider ziel), waar we een schaaktoernooitje speelden dat gewonnen werd door Hans. Of zoals onze eerstebordspeler over deze dag destijds met de hem zo typerende bescheidenheid schreef:

"Ach, wat was het een mooie dag, die warme zaterdag op de camping van Jaap en wat liet onze kampioen met een bijna 100% score toch weer overduidelijk blijken dat de consumptie van bier uitstekend samen kan gaan met een goede sportieve prestatie, mits men over een groot talent beschikt.".

Het was ook de tijd dat we nog trots waren op het grote klasseverschil met de andere verenigingen uit de Hoekse Waard die zich nog in "het dal der kneuzen" bevonden, zoals dat plastisch genoemd werd, en het waren de jaren dat Theo met verve de rol van stuwende kracht op zich genomen had, sindsdien alle bestuursfuncties combineert en het nu zonder overdrijven zijn persoonlijke verdienste mag noemen dat Rokado tot op de dag van vandaag als vereniging bestaat. Het waren de dagen dat de nu tijdelijk inactieve Leo van Rhijn (waarom eigenlijk Leo?) regelmatig in de hogere regionen meestreed om het toen nog prestigieuze Persoonlijk Kampioenschap van de Hoekse Waard en van zijn partijen via analyses smakelijk en met gepast sarcasme verslag kon doen. Van Rokado's resultaten werd toen ook nog geregeld kond gedaan in de regiokrantjes Het Kompas en De Schakel, vaak in ludieke artikeltjes door onszelf geschreven; de veelheid aan vergeelde knipsels uit die tijd getuigt daar nog van.

Uit die tijd dus - kunnen hieronder in pdf-formaat twee clubbladen bekeken worden: één uit 1994 en eentje uit 1996. Wedstrijdverslagen, partijen en analyses, uitslagen en standen, foto's, krantenknipsels, van alles is terug te vinden in deze met enthousiasme en clubliefde gemaakte clubbladen. Na het verstrijken van meer dan 10 jaar sedertdien kunnen ze beschouwd worden als kleine kroniek van Rokado voor de beginjaren negentig van de vorige eeuw. De moeite meer dan waard!

N.B: Uit 1987 heb ik ook nog een clubblad kunnen terugvinden, de cover daarvan was ontworpen door de hartelijke en creatieve, maar voor schaken wat minder geschikte mevrouw Tedder, die ook het bovenzaaltje van de Swaensvoet eens van een fantasievol, wandbreed geschilderd tafereel had voorzien.
De clubbladen kwamen daarna wat frequenter uit - onder de naam: Lijn 3. Gezelligheid stond voorop, sportieve prestaties waren secundair, hetgeen wel blijkt uit het volgende fragment uit het voorwoord van Hans:

"Helaas verliep de RSB-competitie wat minder fortuinlijk en degradeerde ons eerste en voorlopig nog enige team naar de laagste klasse".

Dat waren nog eens tijden! Eén van die clubbladen uit 1988 kan hier bekeken worden.

Collectieve offday Rokado-top tegen C/E

Kijk, wij zijn van nature geen tobbers en kleine sportieve tegenslagen worden schouderophalend met een paar pilsjes weggespoeld, maar het kan toch geen kwaad even stil te staan bij deze volstrekt krankzinnige bekeruitslag. Goeie schakers en aardige jongens hoor, die Charloisers, maar normaal gesproken sturen wij ze op de eerste vier borden met 0-punten naar huis, nadat ze zich met behulp van ons goedkope bier weer enige kleur op hun bleke stadse bekkies gezopen hebben.

Ook de borden 3 en 4 waren een prooi voor Charlois Europoort

Je hoeft dan ook geen diep psychologisch inzicht te hebben om te beseffen dat de oorzaak van onze nederlaag juist in deze onderschatting gezocht moet worden. Opmerkingen als: “Volgens mij hebben we nog nooit een wedstrijd van Europoort verloren. (Theo)” of “Ik snap niet dat ze het eerste niet langssturen. (Hans)” kunnen, hoe begrijpelijk ook, beter niet hardop worden geuit, omdat ze gemakzucht in de hand werken.

Gerrit Boer - Theo voor de interne (0-1) in de zeer groene speelzaal van Charlois Europoort

Een diepere verklaring kan liggen in de angst voor het zogenaamde “Clubkampioenschap van de Hoeke Waard syndroom”. Toen Rokado dat voor de 15 keer op rij gewonnen had, besloten de overige verenigingen dat ze er maar beter mee konden stoppen.

Kibitzers bij de partij van Marco

Stel dat wij de RSB beker ook in de even jaargangen gaan winnen, bestaat het risico dat we het hele bekergebeuren om zeep helpen en dat willen we onbewust natuurlijk niet op ons geweten hebben.

Hier is het leed al geschied bij (onze) Hans


Hans – Hans Uitenbroek

Stelling na 30.Dc2,...?

Eerder in de partij had ik met het paard op f5 moeten nemen ipv met de toren en na zwarts laatste zet 29..., Pg6 wilde ik met het oog op de zwarte klok een beetje compliceren en speelde 30. Dc2 om Pxh4 eruit te halen: 30… Pxh4 toch 31. Te5?? (uiteraard weer à-tempo, maar gxh4 is ook niets) 31..., Dg6 en hier zag ik dat op 32.Dxg6 niet het verwachte fxg6 volgt, maar Pxg6 en Te7 is gedekt. 0-1

Hans

Voor een aardig verslag van de kant van Charlois plus drie direct naspeelbare partijen: De oude dame van Zuid

De buit is binnen!

Rokado pakt Zuid-Holland beker!

Terwijl we onze wonden nog likten van de afdroogwedstrijd tegen SO-3 en ons RSB-beker avontuur voor dit seizoen gisteren hardhandig en resoluut een halt werd toegeroepen door Charlois Europoort (0-4) is het ons vandaag wél gelukt een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van Rokado te bereiken: we zijn bekerkampioen van Zuid-Holland geworden!
In Zoetermeer, op een prima locatie bij een sportcomplex, schaakten we met RSR Ivoren Toren, AAS (Alternatieve Aalsmeerse Schaakvereniging) en SV Promotie (de thuisspelende ploeg) om de, lange tijd uitgestelde, titel voor het seizoen 2006-2007. Van het spelen van de finale was het nog steeds niet gekomen, maar vandaag was kennelijk een dag die alle teams eens goed uitkwam.
We speelden door de afzegging van Leo in een echte ouderwetse “autochtone” Nieuw-Beijerlandse opstelling: Hans, Marco, Theo en ik. Zonder de (overigens bijzonder gewaardeerde Brabo’s Leo en Frank) kwamen we verrassend sterk voor de dag, en toonden aan over bijzondere veerkracht te bezitten na de recente debacles.

De ochtendmatch tegen het op papier sterke AAS

’s-Ochtends begonnnen we met een redelijk comfortabele winst op de op papier sterkste ploeg van het viertal: AAS. Het werd 2.5-1.5. Goede zeges van Hans (die zijn tegenstander vakkundig uittelde in een eindspelletje) en mijzelf. Marco sleepte het benodigde halfje op het droge, terwijl Theo op het vierde bord lang doorstreed maar niet kon voorkomen dat hij ten onder ging en mat gezet werd.

De finale tegen SV Promotie uit Zoetermeer

’s-Middags volgde de echte finale tegen SV Promotie. Terwijl de wedstrijd om de derde plaats op een farce uitdraaide die binnen tien minuten beslist was via vluggerpartijen, was onze wedstrijd redelijk bloedstollend. Hans nam na tien minuten spelen met zwart op bord één genoegen met remise door zetherhaling. Hij had de openingsverrichtingen van Marco naast zich gadeslagen en had daar alle vertrouwen op een goede afloop. Ik wist met zwart verrassend snel en gemakkelijk te winnen van Ron Landsbergen, in een grijs verleden nog in de hogere regionen actief bij Charlois Europoort. Een incorrect kwaliteitsoffer werd fluks weerlegd.

Marco op weg naar een zeer nuttig punt

Marco voelde zich in zijn partij inderdaad als een vis in het water bij zijn voorbereide variant. Hij had me precies uit die variant gisteren om één uur ’s-nachts bij mij thuis met sardonisch genoegen wat valletjes laten zien (“als ze dat nou eens speelden, dan kan ik ook eens een puntje pakken”). Maar Marco kon toch niet doordrukken in de partij en bood remise aan. Dit werd geweigerd en pas daarna kon onze tweede bordspeler profiteren van enige forse missers. Intens genietend van zijn superieure eindspel pakte hij de volle winst.

Theo aan het zwoegen

Theo had het langste werk en speelde tegen de sterkst opgestelde speler van SV Promotie. Hardnekkig en gedisciplineerd verdedigen van een eindspel met een kwal minder leverde hem een zwaar bevochten halfje op. Einduitslag: 3-1 voor Rokado, en een jaar zijn we trots bezitter van de wisselbokaal van de Zuid-Hollandse Schaakbeker!

Theo is inmiddels gewend geraakt aan prijsuitreikingen

De finale na afloop in koele cijfers

De glimmende bokaal bij mij thuis op tafel!

Rick

N.B: Voor het verslag van Hans op de RSB-site kun je hier terecht.