Het wonder dat nodig was voor lijfsbehoud in de promotieklasse is gisteravond helaas uitgebleven en zo kan het gebeuren dat Rokado volgend jaar weer eens ouderwets competitie gaat spelen in de eerste klasse van de RSB.
Ik ben de tel inmiddels kwijtgeraakt hoe vaak we gedegradeerd zijn uit de promotieklasse en daarna weer gepromoveerd zijn uit de eerste klasse. Het zal ongetwijfeld goed zijn voor een record. Je zou er het heen en weer van krijgen toch. Of om met Drs. P te spreken:
We zijn hier aan de oever van één machtige rivier
De andere oever is daarginds, en deze hier is hier
De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant
Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland
En dit heet dan de overkant, onthoud u dat dus goed
Want dat is van belang voor als u oversteken moet
Dat zou nog best eens kunnen, want er is hier veel verkeer
En daarom vaar ik steeds maar vice versa heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer
Heen en weer (etc. etc) Heen en weer – Drs. P.
Enfin, jammer was het natuurlijk wel, maar voor de meeste spelers van Rokado toch ook een soort deja-vu: we hebben dit vaker aan de hand gehad, en ook nu zullen we er wel weer bovenop komen en te zijner tijd terugkeren in de promotieklasse.
Gastvrij onderdak voor de gezamenlijk gespeelde laatste ronde (een vast gebruik in de promotieklasse) werd gisteren door Charlois Europoort geboden in hun ruime Groene Zaal. Het tweede van Charlois was zelf inmiddels op zijn sloffen kampioen geworden en had in de laatste ronde een bye en speelde dus niet mee in deze laatste ronde.
Rokado had vooraf alleen overlevingskansen bij ruime winst op S.O. Rotterdam en bij een dikke nederlaag van Shah Mata tegen Moerkapelle, dat enkele meters verder werd afgewikkeld.
Die ruime winst heeft er geen moment ingezeten.
Bij de wedstrijd vielen vrij vlot drie remises te noteren aan de hogere borden.Het meest pikante duel vond plaats op bord twee. Hans versus Gerard Kool. De laatste weken waren er wat spanningen ontstaan in verband met het door Kool (vurig) gewenste vooruitspelen van zijn partij (hij gaat meespelen aan het Europees Senioren Toernooi voor teams) waaraan Rokado onder geen beding wenste mee te werken.
De ijzige sfeer aan hun bord gisterenavond riep vaag herinneringen op aan de match Topalov tegen Kramnik (u weet wel: Toilet-gate in Elista). In ieder geval schudden Hans en Gerard elkaar wél de hand, hoewel er verder geen woord werd gewisseld. De partij liep uit op een korte remise waarin geen risico genomen werd.
Rex speelde een vlotte remise tegen John Schell. Het feit dat ze elkaar al jarenlang kennen zal daar ook wel een rol in hebben gespeeld. Ik zelf speelde een korte maar niet geheel oninteressante remise tegen Cor de Zwart.
Murphy won daarna verrassend op het achtste bord zijn partij nadat hij eerder een mindere positie had moeten verdedigen. Hierop volgden verliespartijen van Peter tegen Theo Hoogesteeger en van Leo tegen Martin Noordijk. 3.5-2.5 in ons nadeel met nog twee partijen te gaan. Marco tegen Gerard Kastelijn en Frank tegen Frans Vreugdenhil.
Marco speelde met zwart en had zijn veelbelovende stelling met één zet om zeep geholpen. Gerard Kastelijn kreeg materieel voordeel en won het eindspel uiteindelijk, met enige moeite.
Frank had een pionneneindspel bereikt dat ons omstanders remise leek, maar Frank had verder gekeken en wist de stelling zodanig te compliceren, dat Frans Vreugdenhil teveel tijd nodig had om de varianten door te kunnen rekenen. Met de vlag op vallen in verloren positie gaf hij zich gewonnen: 3.5-4.5 voor Rotterdam.
Exit promotieklasse. Maar we zullen daar ongetwijfeld nog eens terugkeren. Laten we ons geen zorgen maken!
Om af te ronden: nogmaals dank aan Charlois voor hun gastvrije ontvangst in hun Groene Zaal (waar prima te schaken is hoor) en uiteraard wensen wij ook Gerard Kool en zijn team veel succes op het Europees Kampioenschap in Oostenrijk. Zo sportief zijn we ook wel weer.
Tenslotte nog dit: op de site van Charlois heeft de Filip Borst (die voorzitter is, en kennelijk een enorme drive heeft om zich als voorzitter te profileren) het in een zeer lang stuk (ik kan het ook anders zeggen, maar doe het niet) erover dat: Spelers uit de promotieklasse (-) niet het fatsoen hadden op beslissende momenten hun muil te houden. Dit lijkt me, afgezien van de weinig subtiele formulering, niet helemaal in de geest van de avond. Te beslissen was er namelijk niets meer, omdat ook Charlois 3 al lang kampioen was – en de wedstrijden in de promotieklasse ook gedaan waren. En het stilhouden van zo’n zaaltje met waarin 60 veelal drinkende mensen om elf uur op een vrijdagavond lijkt me ook een redelijke illusoir. Dat je het maar eventjes weet.
Groeten, Rick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten