zaterdag 23 maart 2013

Rokado promoveert naar landelijke competitie!

Driemaal is scheepsrecht

Na tweemaal ‘net niet’ is dan toch gelukt: Rokado is gepromoveerd naar de 3e klasse van de Koninklijke Nederlandse Schaakbond, afgekort de KNSB. Voor het eerst in de historie bereikte een schaakclub uit de Hoeksche Waard deze mijlpaal!
Hieronder een kort verslag van de beslissende wedstrijd tegen Messemaker 1847 (2) uit Gouda, later deze week gaan we dieper in op de verschillende stellingen en partijfragmenten.
We wisten vooraf dat ‘winnen’ een extra moeilijk karwei zou worden en wel om twee redenen. Een week eerder versloeg Rokado het bekerteam van Messemaker met 3-1 en uiteraard zijn hiermee sportieve wraakgevoelens aangewakkerd bij het Goudse schaakteam. Bovendien was Messemaker in de competitie de enige die de promotieplek nog voor de neus van Rokado zou kunnen wegkapen.
Maar de Rokadi’s hoefden niet nerveus te zijn, want door de nederlaag van de Willege Dame bij Sliedrecht zou zelfs een kleine nederlaag kunnen volstaan in de wetenschap dat een nieuwe (kleine) nederlaag in de laatste competitiewedstrijd tegen - het dan al kampioen zijnde – Overschie slechts pijnlijk zou kunnen worden na een onvoorstelbare 8-0 zege van Messemaker op SO Rotterdam.
Nadat Ben Rokado in zijn vooruitgespeelde partij op bord 6 tegen de sterke Karstan door een bekwame remise op het ‘promotiespoor’ had gezet – 8 remises zouden sowieso volstaan voor de fel begeerde promotie – was het Leo die Rokado de weg wees door zijn tegenstander met een krachtige aanval in de hoek te drukken. Geheel tegen zijn zin met wit spelend, voerde Leo de druk op het zwakke veld f7 op, zodat zwart compleet werd ingesnoerd en hulpeloos met zijn koning op h8 en een paard op g8 moest afwachten hoe en wanneer de witte strijdmacht zou toeslaan voor de beslissende aanval.
Leo deed geen gekke dingen, bleef geconcentreerd en wikkelde rustig af naar pion- en kwaliteitswinst in overwegende stelling. Zijn opponent gaf gedesillusioneerd op, voor Rokado betekende dit 1½-½ en nog 2½ punt te gaan!
Rick speelde aan bord 2 met wit tegen Frans Bottenberg en ook hier speelde de pion op f7 een sleutelrol. Op wits 15e zet Pg5 had zwart niets anders dan de aanval met 15. …. Te7 te pareren, om na 16. La3 door 16. …. c5 een pion te offeren. Er resteerde een ingewikkeld steekspel tussen de beide dames, geflankeerd door de overgebleven torens, met uiteraard de pluspion voor wit.
Rick had wellicht kunnen afwikkelen naar een gewonnen toreneindspel, maar met het oog op de tijdnood bij zijn tegenstander deed hij er waarschijnlijk verstandig aan door de dames op het bord te houden. Zwart knokte tot het eind met zijn zware stukken en knutselde gevaarlijk uitziende dreigingen op het bord maar Rick, die tijd zat had, kon deze moeiteloos het hoofd bieden. Uiteindelijk was het Frans die de matdreiging van Rick niet meer kon pareren en moegestreden moest opgeven.
Door deze zege kwam Rokado op 2½-½ en dat was het sein voor Hans om te remiseren tegen Arjan Hennink. Hans, met zwart op bord 3 spelend, had goede winstmogelijkheden maar zijn opponent vond de juiste, de enige verdediging. Ook op deze partij komen we later terug. Wèl was het nu 3-1 en sidderden de promotiezenuwen door de speelzaal.

Frank met zwart tegen Hylkema

Hierna begon de klad er een beetje in te komen. Frank, met zwart op bord 1, had te maken met een scherp spelende Remco Hylkema, verloor de kwaliteit en kwam deze slag niet meer te boven. Sander, met wit aan bord 4 tegen Eduard van Dijken, speelde optimistisch wat zetten a tempo. Hij wilde er een leuke, vlotte partij van maken maar zag plotseling dat hij in de problemen was geraakt en moest toen een half uur denktijd in zijn 18e zet steken. Het kwaad was echter al geschied, hij verloor een pion, kon zijn spel niet meer bevrijden en moest tenslotte het vechten tegen de bierkaai staken.
Zo was het dan toch weer spannend geworden: 3-3.
De stelling van Marco, met zwart op bord 5, had er niet constant ‘geweldig’ uitgezien en omdat hij (weer) wat veel tijd gebruikt had durfde ik zijn partij slechts van afstand – bij het bord van Rex staande - te volgen. Op een gegeven moment zag ik alle witte stukken en pionnen van het bord verdwijnen zodat het er alle schijn van had dat Marco zijn partij wel zou gaan winnen, maar om mij volslagen onduidelijke redenen gaf zijn tegenstander niet op.

Marco had nog zo’n 2 minuten op de klok, een dame, een toren en één of twee pionnen. En zwart, ja, die vluchtte met zijn uitgeklede koning – ik moest onwillekeurig denken aan het sprookje van de koning of de keizer zonder kleren … - als een vlinder die achterna wordt gezeten door een booswicht met een vlindernet, met dit verschil dat hij niet meer kon vliegen. Volslagen kansloos dus. De winst van Marco betekende de beslissing, 4-3, maar een half punt extra zou bovendien de kansen op een eventueel kampioenschap open houden.

het promoverende Rokado (op de foto gemaakt door onze chroniqueur Leo ontbreekt Ben)

Het werd een heel punt, want Rex speelde met zwart aan bord 7 geïnspireerd en vlocht aan het slot van zijn partij vele dreigingen in de stelling: aftrekschaakjes, matdreigingen, promoties tot dame enzovoorts. Ook op deze partij zullen we later terugkomen, maar omdat Rex met deze overwinning de stand op 5-3 bracht was Rokado niet alleen gepromoveerd, maar zelfs weer kampioenskandidaat, wat de uitslag van concurrent Overschie ook zou zijn.
Na afloop was het uiteraard groot feest en was het bronwater niet meer aan te slepen.
Tot zover dit voorlopige verslag.

L. van Rhijn

Geen opmerkingen: