zondag 13 december 2015

Royale winst op Axel II: 6-2

Voor de uitwedstrijd tegen Axel in het afgelegen Zeeuws Vlaanderen was ik gisterenochtend voor dag en dauw opgestaan om op tijd aanwezig te zijn. Bij wijze van experiment reisde ik vanuit Rotterdam met het openbaar vervoer (trein naar Goes, en met de bus door de enorme Westerschelde-tunnel) Ik deed er precies drie uur over. Je moet wat voor je club overhebben nietwaar. Tot verbazing van mijn teamgenoten kwam ik klokslag één uur de speellocatie binnenwandelen en kon ik direct aanschuiven voor mijn partij. Op de terugweg kon ik gelukkig meerijden met Ben. Het scheelde al gauw anderhalf uur aan reistijd.

Ik wilde bijna met de standaardzin beginnen: Hans was als eerste klaar met zijn partij. Maar niet vandaag: hij was als laatste nog bezig met zijn partij. Maar daarover later meer.

De eerste winst van de dag was voor Ben op bord 5. Met wit had hij het lastig tegen Dees. Hij was een pion achtergekomen en de compensatie was er eigenlijk niet. Het beeld kantelde toen zwart zich een enigmatische pionzet veroorloofde:

Wilbert won zijn partij via een alleraardigste combinatie waar zijn tegenstander van harte aan meewerkte:


Axel was niet in de sterkste opstelling opgekomen (de vaste eerste bordspeler ontbrak) en had enkele aanstormende jeugdtalenten een kansje gegeven ervaring op te doen.
Op bord zes speelde ik met zwart tegen de junior Iris Schelleman. Het werd een partij waarin ik wat onder druk kwam te staan en wit vol voor de koningsaanval ging. Ik kon gelukkig wat stukken ruilen en met enkele slinkse zetten werd wit's initiatief geneutraliseerd:

Leo won zijn partij tegen een ander jeugdtalent van Axel, Lydia Dubbeldam. Voor zover ik kon zien een zeer rechtlijnige partij van Leo zonder zijn opponente enige tegenkans te geven.

Han had dacht ik een licht voordeeltje bereikt in een toreneindspel. Hij had een iets gezondere pionnenstructuur, maar zijn tegenstander had wat initiatief weten te ontplooien. Toch moet het ergens fout zijn gegaan. Han verloor de controle over de partij en zwart veroverde materiaal dat voldoende bleek voor de winst.

Matthias speelde met zwart remise (sorry dat is alles wat ik van zijn partij weet).

In de één na laatste partij scoorde Marco punt 5.5 - zijn commentaar: "in een rustige opening kreeg ik al snel het loperpaar. Toen ik in het middenspel de stelling wist te openen met de breekzetten c5 en d5 stonden de witte stukken ongelukkig. Via een penning won ik een stuk en de partij."

Uiterst ongebruikelijk was Hans nog als laatste bezig, en aan het vechten voor remise in een werkelijk epische partij. En hoewel de matchwinst Rokado niet meer kon ontgaan, was de spanning nog om te snijden. Na allerlei offers en tegenoffers was er een eindspel ontstaan met ongelijke materiaalverhoudingen. Hans had met wit een loper en een pion, zwart had daartegenover een heel leger aan vrijpionnen op de andere vleugel. Het zag er heidens moeilijk uit maar Hans vond feilloos de weg naar remise, zijn tegenstander met het gevoel achterlatend dat hij zwaar beschwindeld was. En dat was waarschijnlijk ook zo. Ongetwijfeld volgt Hans commentaar op deze partij nog.

Commentaar Hans:


Alleen omdat het risico bestaat dat ik na 4 opeenvolgende remises als een saaie remiseschuiver bestempeld ga worden, geef ik hierbij mijn partij in vogelvlucht. Het mag duidelijk zijn dat ik er werkelijk alles aan gedaan heb om te verliezen.
Na kort na de opening al door een simpele combinatie een pion op g2 en de kans op rokade verloren te hebben, besloot ik er maar het beste van te maken. Net doen of het een offer was, alles op de open g-lijn gegooid en vooral niet naar de damevleugel gekeken. Dat die rammelde wist ik ongezien ook wel. En ja hoor, met nog een paar minuten op de klok gaat zwart er vol in:


Rick