Een jammerlijk gelijkspel

Het kan vriezen en het kan dooien, maar er zijn ook tal van andere weersomstandigheden mogelijk.                                                                           (Enkhuizer Almanak, 423^e jaargang, compleet herziene editie)

Afgelopen zaterdag stond de belangrijke wedstrijd tegen de Westlandse Combinatie op het programma, een team dat kan (of kón) worden beschouwd als een concurrent in de kelder van KNSB-klasse 2C. Het was fijn dat Theo weer van de partij kon zijn, evenals een handjevol trouwe supporters en neutrale toeschouwers, onder wie de schaakverslaafde en veelpleger Frans V., die daardoor paradoxaal genoeg zelf niet aan spelen toekwam. Helaas moesten we het doen zonder Frank the Tank.

Na een uurtje spelen zag het er veelbelovend uit voor Rokado; Han en Rick hadden comfortabele stellingen, terwijl er verder nergens laaghangende bewolking viel te bespeuren.

De eerste beslissing viel bij Marco, die – zo werd mij na afloop gemeld – een of andere ver uitgeanalyseerde variant op het bord kreeg. Een remisevariant blijkbaar.

Daarna mocht ik – niet zonder enig fortuin – de ploeg op voorsprong zetten. In een gesloten Siciliaan kreeg ik met zwart in het vroege middenspel wat ruimteoverwicht en druk, waarna ik geen lekker vervolgplan wist te vinden. Wit kon de boedel consolideren en stilletjes het initiatief overnemen. Toen ik onder toenemende tijdsdruk een en ander probeerde te vereenvoudigen werd de situatie uiterst precair. De witspeler legde zich gelukkig hardnekkig toe op een gekunstelde pionwinst in plaats van de belegering te combineren met een koningsaanval, waardoor ik mijn kluitje stukken op de damevleugel kon bevrijden. Toen wit tot de slotsom kwam dat de hele pionwinst als een fata morgana was verdampt, werd de aandacht toch maar naar mijn koning verlegd. Met een flagrante blunder. Dat wel.

Michael Aagaard – Wilbert Surewaard

Stelling na 31. Tc6-a6.

Na de geplande pionwinst  32. Dxd4+, Dxd4 33. Txd4 volgt 33…, Ta2, waarna het complete witte achterland braak ligt. Bijvoorbeeld 34. Pd6, Ta5 35. Tc4 Pc3! 36. Tc7 Txc2 37. Txf7+ Kh6 en wit kan mat op de onderste rij niet meer afwenden. 34. Pe5, Txc2 35. Tc4 lijkt me overigens nog allesbehalve duidelijk.

Blijkbaar teleurgesteld door het ontketende zwarte tegenspel in bovenstaande variant besloot de witspeler tot 32. Td7??, waarop dankbaar de paardvork 32…, Pf6 volgde.

De enige vechtkans leek me nu ten koste van een kwal alsnog de pion nemen: 33. Dxd4, Dxd4 34. Texd4, Pxd7 35. Txd7, Ta2 36. Pe3 (het actieve 36. Pe5, Txc2 37. Txf7+, Kg8 is kansloos).

Maar kleine hoekjes komen zelden alleen: 33. Te5?? Ta1+ 34. Kh2 (34. Kg2, Dc6+) Pg4+. Net als paardvorken. (34. Dc6 was ook afdoende geweest.) Een passend slot ware nog 35. Kg2, Dc6+ 36. Df3, Tg1+ 37. Kxg1, Dxf3 38. Txb5, Df2+ 39. Kh1, Dh2/f1 mat. Dat hoefde de witspeler allemaal niet meer te zien.

Intussen werd er op de meeste overige borden stevig gesumoworsteld. Uiteraard conform de regels van de FIDE. Op bord 1 liet Matthias weer een fraai staaltje ‘vintage Mattoni’ (aldus Don Leo) zien. In een prachtig strategisch gevecht liet hij een paar sloopkogels tegen de hangende tuinen van Babylon slingeren. Daar bleef meteen bar weinig van over.

Ik meen dat de stelling na de ontmanteling van het hangende centrum van wit als volgt was:

Marnix Hofman – Matthias Oomens

Stelling na 18. Pe2-c1

Hier miste Mattoni helaas een fraaie directe winst, zoals Han in de analyse met behulp van een golf cola die over het bord gutste overtuigend liet zien. De stelling schreeuwt om 18…, Txg5! om over de zwarte velden toe te slaan, zoals Matthias zelf ook had bekeken. Na 19. Dxg5, Pxe4 20. Df4, Lc5+ 21. Kh1, Pf2+ had hij evenwel gemist dat de toren op e1 hangt na het verplichte 22. Txf2 (22. Kg1?, Ph3++ met damewinst). Zo’n blinde vlek op je geestesoog is een veelvoorkomende kwaal als er aan het begin van de variant nog een paar obstakels op de e-lijn staan. ’t Zou een mooie bekroning van de partij zijn geweest.

In werkelijkheid volgde er een drieste tactische afwikkeling, waarna er uiteindelijk een eindspel resteerde van T+P plus vier pionnen tegen T+L plus vier pionnen, verspreid over twee vleugels, een kansrijk eindspel voor zwart waarin echter snel tot remise werd besloten.

Han op zijn beurt kwam ook met een staaltje ‘vintage Han’ op de proppen; nadat zijn tegenstander zichzelf vrijwillig met een hulpbehoevende  pion op e4 had opgezadeld, die Han vanuit zijn leunstoel in alle rust kon belegeren, sukkelde hij in slaap en verloor een kleine kwal. De droomstelling was op slag een positionele puinbak: met twee torens tegen een beestachtig loperpaar en een toren ging het in een zo goed als gesloten stelling dan ook soepel mis. De eerste tegenvaller.

De tweede tegenvaller kwam van Rick, die via een kansrijk middenspel met tegengestelde rokades een toreneindspel met twee pluspionnen wist te bereiken. Dat had op zijn minst praktische winstkansen moeten opleveren, maar verzandde verbazingwekkend vlotjes in remise.

Rex was ondertussen bezig aan een puike partij, waarin de witspeler de gehoopte complicaties van een pionoffer maar niet van de grond zag komen. Sterker nog, Rex neutraliseerde adequaat alle gevaren en nam langzaam het initiatief over. Op een bepaald moment moest hij vooral zijn klok in de gaten houden. Jawel.

De Oetlul was er – handig als altijd – rond de veertigste zet in geslaagd een stuk te veroveren, maar daar stond tegenover dat hij zijn laatste pion niet op het bord kon houden. Het duurde dan ook niet lang voordat het eindspel van T+L+P tegen T+P+pion remise werd gegeven. Daarmee stonden we nog altijd maar op drie punten, terwijl er al op vier was gerekend. Het zou er nog om gaan spannen.

Rex stond nog altijd gewonnen, maar had zijn voorraad tijd na de tijdcontrole inmiddels ook alweer voor een groot deel opgesoupeerd. Gelukkig bezweek de witspeler onder druk door een laatste rommelpoging te ondernemen, die hem eenvoudig de dame kostte. Een verdiende overwinning waarmee in elk geval één matchpunt binnen was.

De vraag of er een tweede punt bij zou komen, hing van Bens partij af. Hij was al de hele middag verwikkeld in een loodzwaar loopgravengevecht, waarin zwart hemel en aarde moest bewegen om de stelling wat leven in te blazen. Ben hield lang stand, maar na eindeloos duwen, trekken en wrikken bleek er toch een onherstelbaar lek in de witte stelling te zitten.

Daarmee was het gelijkspel een feit. Een jammerlijk gelijkspel gezien het voortvarende begin, maar we hebben het nog altijd in eigen hand. Kortom, nieuwe ronde, nieuwe clichés.

WS

Voor de Beker: Charlois Europoort - Rokado.......1-3 !

Op vrijdag 2 december moest er voor de beker worden gespeeld tegen Charlois Europoort uit Rotterdam. Vooraf waren de verwachtingen niet bijzonder hoog want het was toch even de nationaal kampioen van 2015 die wij in deze 2e ronde moesten weerstaan. Enige kans op winst zou mede afhangen van de spelers die zij zouden opstellen en het viel dan ook niet tegen om te vernemen dat er geen blik (groot-) meesters was opengetrokken voor deze wedstrijd. Op de meeste borden waren wij nog steeds in het nadeel wat rating betreft maar de verschillen leken te overzien. Vol goede moed namen de vrolijke vier van Rokado - Matthias , Wilbert en Han - plaats aan de borden en we zouden wel zien hoe het zich zou ontwikkelen. Aan 1 en 3 werd wit geloot en aan 2 en 4 - u kunt het zelf al invullen - zwart.

bord 1: Matthias Oomens (2181) - Michel de Wit (2191)

Vanuit een soort damepionspel met g3 en Lg2 onstond kort na de opening een tactische stelling toen Matthias een pion offerde voor een hoop compensatie. Actief spel tegen de vijandelijke koning en dame bracht onze man een gevaarlijk initiatief maar net toen het tijd leek om te oogsten zat er een venijnige truc ( of zoals Wilbert het uitdrukte: " Wat een viezigheid " ) in de stelling die wit nog een pion kostte en zwart kon stabiliseren.

Hoewel een pion terug werd geincasseerd ging het in het vervolg downhill en

ontstond een dame-eindspel met loper en vrijpion op d6 voor wit tegen toren en wat extra pionnen voor zwart. Objectief gezien totaal kansloos ware het niet dat zwart een behoorlijke blunder maakte waardoor Matthias nog bijna kon winnen. Michel kon er nog net eeuwig schaak van maken zodat het remise werd maar dit halfje was zeker een mooie meevaller. 1/2 - 1/2

bord 4 : Cor de Wit (1984) - Wilbert Surewaard (2044)

Hier kwam een ongebruikelijke variant van het Frans op het bord (4.Ld3!?)

en na vroege paardenruil op e4 bleef er een middenspel over met ongelijke lopers. Ikzelf zat naast Wilbert en vond het er best veelbelovend uitzien voor hem maar dat bleek wel mee te vallen. ( ik ben dan ook geen kenner )

Nadat de dames eraf gingen leek wit wat initiatief te krijgen op de koningsvleugel na een ongelukkige zet van Wilbert maar uiteindelijk werd dit alles keurig geneutraliseerd. Remise was het resultaat. 1/2-1/2

bord 3 : Han Westenberg (2056) - Hans Uitenbroek (2105)

En dan ondergetekende. In het Konings-Indisch kreeg ik mijn favoriete variant op het bord en dat pakte al snel goed uit. De koningsvleugel kwam na verloop van tijd dicht te zitten zodat ik de vrije hand had op de damevleugel. Dat is wat je als witspeler wilt nietwaar? Door een aparte " brainfart " maakte ik het mezelf onnodig moeilijk en was de gebruikelijke manier om er doorheen te komen niet meer mogelijk. Ik bleef wel als enige kansen op de winst houden maar Hans ( Uitenbroek, niet van der Linden uiteraard ) verdedigde goed en makkelijk zou het niet worden. Nu was het zo dat de stand op een bepaald moment 2-1 was voor ons, dus mijn tegenstander moest voor de winst gaan.

De stelling werd opengebroken en in combi met de grote tijdnood van zwart ontstond voor mij een goede kans.

Han - Uitenbroek, stelling na 30..Da5

 Zwart heeft net met 40...Dd8-a5 zijn eerste damezet van de hele partij gedaan en dreigt met Db4 gevolgd door het omspelen van de loper het initiatief over te nemen. De witte toren op h5 staat wat buitenspel en hoewel Th5-h1-b1 net op tijd is zag ik iets anders dat minstens remise zou opleveren. Gezien de stand een goede uitslag voor ons.

41. Db8+       - Kg7

42. De8!?!                

Zwart kan gratis een paard op c3 pakken en wit dreigt nog niets.

Door de ongelukkige stand van de zwarte stukken - met name de loper -

en natuurlijk de grote tijdnood is de verdediging uiterst lastig.

42. ..........       - Dc3:

43. Tf5!         

Nu dreigt er wel iets. Als wit 44.Df7+ mag doen is het zeker eeuwig schaak

( Kh8 45. De8+ Kg7 46. Df7+ enz. / 44...Kh6? 45. Th5 mat ) en mogelijk zit

er zelfs meer in na 44. Tf7+ Kh6 45. g5+ , en ook dat zal minstens eeuwig schaak zijn. De enige manier om dit te vermijden is een loperzet want de zwarte dame staat buitenspel en de witte koning veilig genoeg. Helaas voor zwart verliezen alle loperzetten op slag.

43.........          - Lf6

44. g5            - Tf7

45. gf6:+        - Kg6

46. Dg8+       - Kh6

47. Dg5 mat

1-0

Zo eindigde deze spannende wedstrijd in een 1-3 overwinning waar we van te voren niet vaak van hadden gedroomd! Het is in ieder geval goed om te zien dat Rokado zowel extern als nu voor de beker hard van zich af kan bijten ook al is de tegenstander op papier sterker.

einde

Han 

Mission Impossible: de bijna sensatie

Marco had ons van tevoren in een mailbericht “toestemming” gegeven om onze partijen tegen koploper Het Witte Paard uit Haarlem vrijuit te spelen. Hij had er kennelijk weinig fiducie in dat er meer te halen viel dan een onvermijdelijke, en ongetwijfeld dikke nederlaag. Maak er dan maar een leuke pot van, was zijn advies.

Nu doe ik doorgaans niet zo gek veel met de adviezen Marco, maar ik begreep zijn punt: het had werkelijk afzeggingen geregend. Om verschillende redenen waren Marco, Frank, Wilbert en Sander verhinderd en konden zij de verre trip naar Haarlem niet maken. Beoogde invaller Theo was vanwege gezondheidsproblematiek (erg veel beterschap Theo!) helaas ook niet beschikbaar.

Marco vertoefde in de the Big Apple, maar kwam te laat voor de 12e partij van de WK-Match.  Dat was net zo gek aangezien die na 38 minuten voorbij was. 

Dat betekende dat we het met zeven man op moesten nemen tegen de acht van het ijzersterke Het Witte Paard, koploper en voornaam titelkandidaat in de tweede klasse C.

Het was een mooie dag zaterdag. De zon scheen aan een strakke blauwe lucht. Op weg naar de speelzaal  kreeg ik opeens de vistent in het oog van de naamgenoot van onze legendarische clubgenoot:

Vishandel Leo van Rhijn in Haarlem

Nou ja, woonde Leo niet in Zweden maar in Nederland en zou hij ingeschreven zijn als lid dan was Leo wellicht een optie. Maar ik vrees dat hij aan Bart Gijswijt (2302) op bord 2, het bord dat nu helaas leeggelaten moest worden, een zware dobber zou hebben.

De wedstrijd werd gehouden in het prachtige onderkomen van HWP, denksportcentrum ’t Spaerne, gelegen aan de oever van de Spaarne in Haarlem. Die middag werd er tegelijkertijd in een andere groter zaal het Kennemer open gehouden. Een toernooi voor spelers met een rating tot 2000. Een erg populair toernooi, want er waren zeker 200 enthousiaste schakers aanwezig. 

De wedstrijd dan. Uiteraard was het duidelijk dat HWP deze zwaar favoriet inging. Ondanks afwezigheid van hun op papier sterkste speler FM Jaap de Jager (2406), brachten ze gemiddeld nog een kleine 2200 achter de borden.

Zoals gezegd werd het zwarte bord aan bord 2 opgegeven. Vervelend voor ons en voor de speler van HWP (Bart Gijswijt 2302), maar meer dan 7 spelers konden er gewoonweg niet opgetrommeld worden. 0-1 dus.

Dit werd gevolgd door een 0-2 toen Matthias aan bord 1 op kon geven tegen de sterke Hongaar Adam Fehér (2375). Het had er lange tijd goed uitgezien voor Matthias met een klein plusje. Toen hij voluit voor de winst ging werd dat koelbloedig weerlegd door Fehér.

Als tweede was ik klaar tegen Collin Boelhouwer (2011) die we een paar jaar geleden nog tegenkwamen bij Souburg. Met zwart had ik geen problemen tegen de weinig scherpe openingsopzet van Boelhouwer. In de analyse achteraf deed Gijswijt enkele suggesties die wit aanzienlijk meer spel opgeleverd zouden hebben dan in de partij zelf. Maar zoals het nu ging werd naar een volledig gelijkstaand lopereindspel afgewikkeld met remise als resultaat waar ik niet ongelukkig mee was.

Ook Ben’s partij met Max Merbis (2165) eindigde in remise. Zijn zwakke pion op c3 stemde enigszins somber, maar toen hij op een gegeven moment c4 kon doordrukken en de zwakte opheffen, waren zijn problemen min of meer voorbij. 

We stonden op dat moment weliswaar met 2.5-0.5 achter, maar de overige borden zagen er zeer perspectiefrijk uit. De Rokado-spelers hadden op de resterende 4 de borden klein tot groter voordeel gecreëerd. Er was dus nog niks beslist.

Bij Han speelde zich iets later helaas een klein drama af, die het scenario van een te volbrengen Mission Impossible wreed verstoorde. Met mooie zetten had hij tegen Jan-Willem van Prooijen (2130) stellingsvoordeel gepakt. Dat voordeel was met het verloop van de partij wat minder duidelijk geworden, maar toch was Han degene die voor winst aan het spelen was, totdat…..zijn tegenstander ineens en met zichtbare opluchting VLAG! riep. Han balen als een stekker. Doodzonde natuurlijk, maar goed 4-1 en toch nog kansen gezien het beeld op de borden.

Voor de sensatie van de dag tekende Leo die FM Aran Köhler (2216) versloeg. Na een tamme opening sloeg de vlam kennelijk in de pan. Toen ik terugkwam na de analyse van mijn partij had Leo een ziedende koningsaanval ingezet. De zwarte koning werd naar f6 gejaagd met wits toren op de 7^e rij en wits dame dreigend met binnenvallen. Het was onmogelijk te verdedigen. Kohler gaf materiaal, maar kon het tij niet meer keren. Prachtige winst voor Leo. Die partij zullen we hier met uitgebreid commentaar van de gladiator nog wel te zien krijgen.

Warempel: hierbij de bijdrage van Don Leo:

Don Leo – Aran Köhler (22016 J volgens iemand?! Ietwat overtrokken, 2206 ‘maar’)

Vol goede moed begon ik aan deze partij, ik had immers in de afgelopen week voor de avondcompetitie van Bob Jansen een 2200+ speler gewonnen, zie de website http://www.sv-deraadsheer.nl/2016/11/20/raadsheer-a-king-a/ . Nu kom ik graag goed voorbereid, in dit geval had ik de partijen van de laatste vier borden op voorhand bekeken en tegen elk van hen een opening in gedachten. Ik gluurde op het westrijdformulier en zag staan A. Köhler, die zat er niet bij L. Geen idee ook verder hoe sterk?!

Nou schaken dan maar.

Het werd een Caro-Kann, de 4...Lf5 Hoofdvariant

Best link altijd die theoretische veldslagen, wie kent het het best, en wat als de ander nu eens specialist in een zij-variantje, hetgeen weldra zal blijken.

1.e4 c6 2.d4 d5 3.Pc3 dxe4 4.Pxe4 Lf5 5.Pg3 Lg6 6.h4 h6 7.Pf3 Pd7 8.h5 Lh7 9.Ld3

 .. Pgf6!?

Hmm, niet eerder op het bord gehad, staat ook niet in mijn boek van P. Negi, 1.e4 vs the Caro-Kahn, waar ik tevergeefs opzocht hoe hier het best tegen te spelen. Volgens Aran is dit idee van super GM Bent Larsen. Nou ja op eigen kracht verder dan. 

10.Lxh7 Pxh7 11.Dd3 e6 12.Ld2 Le7 13.0–0–0 [laatste zet uit boek] Zul je altijd zien, hij had deze stelling deze week nog op het bord gehad tegen C. Boelhouwer hun 8^ste bordspeler, daar waar hij het anders aanpakte met a7-a5-a4-a3(BAM)

Nu ging hij voor 13...Pg5!?  Ok er zijn hier opties. Ik dacht aan ruilen op g5, gevolgd door Kb1, bedacht toen van het paard staat voor mij daar prima op g5, laat er maar staan.

 14.Ph4 0–0 15.f4 Ph7 16.Pf3 Dc7 17.Pe4 c5

Cruciale stelling. Hier moet gewoon 18. g2-g4 volgen, waarna wit beter komt te staan (Fritz komt met beste zetvolgorde 18. .. cxd4 19. g5 f5 20. gxf6 e.p. Phxf6 21. Pxd4 Db6 22. Pxf6+ Lxf6 23. Le3 helemaal niet gemakkelijke deze stelling) , dat is ook wat ik dacht, 2nd opinion was hier ruilen op c5 en dan gewoon beter komen te staan, verder wat lui om uit rekenen wat er na 18. .. c5-c4 zou gebeuren, in combinatie met het wegjagen van het paar op e4, dan doorduwen van de pion naar c3, het bekende spookbeeld.

18.dxc5?! Pxc5 19.Pxc5 Lxc5 20.Le3 speelt zwart beetje in de kaart, opnieuw is g4 de beste optie ..  Tfd8 21.Dc3 Lxe3+ 22.Dxe3 Txd1+ 23.Txd1 Tc8

Tja niet om over in paniek te raken dacht ik. Paar opties, c3, of Pd4, iets weerhield me om de pion naar voor te schuiven (vastgelijmd?), in de nabije toekomst kan dat ding in totaal 4 maal worden aangevallen (b7-5-4 en Pf6-d5) dus

24.Pd4 Pf6 25.Df3 b5 (.. Da5!?) 26.g4 pff eindelijk .. b4 27.Td2 Dc4 (Dc5 stukken beter, vraag me niet waarom, het ligt niet voor de hand, en is denk ik ook nooit bij de sympathieke Aran als idee opgekomen)

 Weer een cruciaal moment. Zwart dreigt materiaal te winnen zou Fritz 15 zeggen, en dan dreigt er zelfs mat in 1. IJzig kalm negeren dit alles J

28.g5!? Dxa2? Gaat er toch voor 29.Pb3! De dame speelt voorlopig niet meer mee! hxg5 30.fxg5 Pd5 Geef mij maar wit, en hier is mijn eerste ingeving g5-g6. Ik zag echter mijn tegenstander en wist gewoon wat hij ging spelen, in dat licht is mijn zet ook winnend

31.h6?! Pc3??  

  

Ok, ziet er dreigend uit, maar ik heb voor grotere gevaren gestaan J Mijn volgende zet speelde ik praktisch a tempo en deed zichtbaar pijn

32.Td7! Db1+ 33.Kd2 J safe house .. Tf8 what else? 34.bxc3 hier met dat paard, ik meende dat hier opgegeven zou worden, maar zwart ‘vond’ .. Dg1 Tja en dan moet ik hier laten blijken of ik over iets van techniek beschik?!

35.hxg7 Dxg5+ 36.Ke2 Kxg7 37.Td4 f5 38.Td7+ Kf6 welja dacht ik, maar om nu hier nog vraagtekens bij te zetten , dat heeft hier geen zin meer 39.cxb4 Tc8 40.Pc5 Dg1 41.Dc3+ e5 42.Dh3 Dg4+ weigert te plooien, verdorie, ik moet het helemaal bewijzen dus blijkbaar, geloof me nou eens mensen 43.Dxg4 fxg4 44.Txa7 Th8

  

.. Th8 ik speelde hier op autopilot, het instinct werkte op volle kracht en vond vrij snel en voerde net zo snel uit de volgende zetten om de pion te laten promoveren. Zo eindelijk voor Rokado aangetoond dat wat ik jaren verkondig dat ik beter presteer te tegen op papier veel sterkere spelers. Twee 2200+ spelers aan de zegekar gebonden in een week. 45.Pd7+ Ke6 46.b5 Th2+ 47.Kf1 g3 48.b6 Tf2+ 49.Kg1 Txc2 50.b7 wouldn’t change a thing

Don leo

4-2 dus. Met de partijen van Oetlul en Rex nog gaande.

Rex’s partij was als laatste nog bezig. Met zwart had hij overwegend spel gekregen tegen Rob Mulder (2123). Mulder was toch in staat om de partij gaande te houden en continu tegendreigingen te creëren. Rex liet zijn tijd herhaaldelijk, ogenschijnlijk koeltjes, tot 1 of 2 seconden teruglopen, om vervolgens ook herhaaldelijk de beste zet te spelen. Voor de omstanders zou het fijner zijn om de spanning wat minder op te laten lopen! Maar goed, uiteindelijk profiteerde Mulder van de geëxponeerde positie van Rex’s koning. Door de kwaliteit te geven werd remise door zetherhaling afgedwongen.

Commentaar Rex:

We hebben niet één, maar twee punten laten liggen in Haarlem.
Mijn keuze om niet de kwaliteit, maar een pion te winnen, lijkt mij correct geweest. Het doel was om de stelling overzichtelijker te houden (tijd ...). Kwaliteitswinst betekende geen witveldige loper meer voor mij, loperpaar voor wit en een (misschien) potentiële vrijpion voor wit. Zes zetten na de pionwinst ga ik er nog eentje winnen, maar zag op dat moment spoken. Terwijl het simpel is.

Zie de stelling na de 30e zet van zwart : 30. .... Pd7-c5

Wit speelt noodgedwongen 31. e5 (wat anders ?) en hier wint zwart met tweemaal slaan op e5 een tweede pion. Ik zag Ld5 met dubbele aanval op f7 en c4, maar na 31. e5 dxe5 32. fxe5 Lxe5 33. Ld5 volgt Tf4 en wit heeft geen kansen meer. Toch balen ....

Eindresultaat dus 5-3 voor HWP, maar Rokado dus zeker niet zonder kansen.  

Lees hier ook het verslag op de site van HWP

Rick

ROKADO SLUIT AAN IN MIDDENMOOT

Na de eerste twee ronden te hebben verloren, moest het dan nu gebeuren. Tegen het op papier gelijkwaardige achttal uit Amersfoort moesten de eerste punten gepakt worden in KNSB klasse 2C.

Aan morele steun ontbrak het niet, want in Dorpshuis de Swaensvoet waren Theo, Jos, Leo en Marco als supporters aanwezig. 

Voor Rokado was er al snel een meevaller. Frank op bord 8 met wit zag zijn tegenstander in de opening blunderen met Pc6 waardoor een stuk buitgemaakt kon worden met het truukje d5-d6 gevolgd door e5. 

De tegenstander besloot om door te spelen, maar Frank liet zich niets wijs maken, ontwikkelde rustig en maakte zijn extra stuk ruim voor de tijdcontrole te gelde.

Op bord 7 kreeg Rick met zwart een gambiet tegen. De manier hoe Rick de pion pakte en vervolgens zijn stukken neerzette, verraste duidelijk zijn tegenstander die erg lang ging nadenken. Rick behield de pluspion en wikkelde via een mooie massale ruil af naar een eindspel. De winst kwam echter op een onverwachte manier tot stand:  toen zijn tegenstander minder dan 20 seconden had, besloot de wedstrijdleider hem erop te wijzen dat noteren verplicht was. In de verwarring die toen ontstond ging de witspeler door zijn vlag met nog 5 zetten te gaan.

Han speelde op bord 4 met wit en besloot op pionwinst op b7 in te gaan en met het loperpaar. Daar tegenover was de witte pionnenstelling op de koningsvleugel versplinterd. Het zag er allemaal goed uit voor Han totdat hij pardoes in het middenspel zijn pluspion weggaf. Hij probeerde het daarna nog een tijdje met een pionnenmeerderheid op de damevleugel maar de ongelijke lopers garandeerden voor zwart de remise.

Bij Ben op bord 6 met wit vervlakte de stelling al snel. Zwart had het actievere spel met opmars op de damevleugel met b5-b4 maar Ben hield de poort netjes gesloten en er werd snel tot remise besloten.

Hans op bord 3 met zwart zag zijn tegenstander de opening a tempo spelen waarbij de witte dame op a3 terecht kwam met de duidelijke intentie om met de pionnen op te stomen op de damevleugel. Hans moest tegenspel zoeken in het centrum en op de koningsvleugel en deed dat voortvarend met f5 en g5. Helaas liet Hans op het moment suprême na om door te zetten met f4 met tegenspel. Nu was de witte aanval met b4 en c4-c5 sneller en werd zwart onder de voet gelopen.

Wilbert had op bord 1 met zwart een rustige opening. Wit leek iets concreets te bereiken door het creëren van een vrije a-pion die goed ondersteund werd door een paard op c6. In opkomende tijdnood kon wit de verleiding niet weerstaan om een pion op e7 met schaak mee te snoepen. Dit gaf Wilbert echter net genoeg tempo’s om met zijn lopers en dame de onveilige witte koningstelling te belagen. Wit vertrouwde het niet en besloot om remise aan te bieden, hetgeen Wilbert mede gezien de stand op de andere borden kon aannemen.

Matthias op bord 2 met wit speelde een puike partij. In een gesloten stelling leek zwart gevaarlijk spel te krijgen richting witte koning. Matthias ruilde verrassend zijn witte loper af waardoor plotseling de zwarte pionnen eerder zwak bleken dan sterk.  Hierop besloot de zwartspeler in opkomende tijdnood voor de vlucht naar voren en offerde 3 pionnen om lijnen te krijgen naar de witte koning. Matthias had meer tijd, bleef rustig en nam op fraaie wijze de aanval over en besliste de partij met een matnet.   

Op bord 5 kwam Rex met zwart in een voor hem karakteristieke stelling terecht:  wit heeft meer ruimte maar moet uitkijken niet te veel gaten te krijgen als hij naar voren gaat. Wit besloot er vol in te vliegen met f4-f5 en daarbij zijn damevleugelpionnen in de steek latend. Rex graaide 2 pionnen mee en weerstond de aanval dankzij zijn actieve dame midden op het bord. Vlak voor de tijdcontrole bezorgde Rex een aantal toeschouwers nog bijna hartverzakking: in plaats van in 1 zet te winnen, wikkelde hij af naar een stelling met een stuk meer, waar wit echter -gelukkig- net niet een eeuwig schaak mechanisme had. Na de tijdcontrole gaf wit het derhalve terecht op.

Natafelen in het dorpshuis

Met deze 5,5 - 2,5 winst sluit Rokado aan bij de middenmoot. De volgende ronde wacht de verre reis naar Haarlem. Dit team is met een gemiddelde elo van ruim 2200 de grote favoriet voor de eerste plaats.

Marco

Op de site van Amersfoort ook een verslag

Rokado wast varkentje: 3-1

T	Rokado	2054	Sliedrecht	1987	3	1	vr 28 okt
1.	Matthias Oomens	2191	Peter van den Bergh	2079	1	0
2.	Hans van der Linden	2115	Wim Pool	2048	1	0
3.	Han Westenberg	2041	Wim Hokken	1945	½	½
4.	Leo Rietveld	1868	Kees Wessels	1877	½	½

Op vrijdag 28 oktober speelden vier uit Breda gekomen goede (....-red.) schakers in het Dorpshuis De Swaensvoet helemaal in Nieuw-Beijerland tegen de altijd gevaarlijke derde klasser Sliedrecht.

Persoonlijk ben ik erachter gekomen dat lange partijen mij nauwelijks nog liggen, na drie uur heb ik het wel gehad.

Het speeltempo is de hele partij in 1 uur en 50 min + 5 seconden per zet.

De wedstrijd

Op zich was mijn korte pot wel een aardig partijtje

Een van de belangrijke varianten uit het Schots, twee jaar geleden voor het laatst van dichtbij gezien en dus de belangrijkste zetten ook niet meer paraat.

5. Pc3 Lb4 6. Le2 Dxe4 7. Pdb5 Lxc3 8. bxc3 Kd8 9. O-O Pf6 

wel eens bekeken dus, maar wat speel je hier nu het beste? Eerste ingeving was 10. Te1 ik vermoed dat dan .. Te8 de beste zet is en dan, tja Le3 of Lg5. Maar als ik nou eens begin met 10. Lg5 dan kan ik op .. Te8 11. Ld3 spelen, dan heeft ie niet veel velden meer voor de dame, dus :

10. Lg5 Te8 11. Ld3 Dd5 ziet er verdacht uit 12. Dd2 what else?!  Wit ontwikkelt lekker door zo. .. 13. .. h6 tja ff rekenen, heeft het zin om met 13. Lxf6+ gxf6 14. Dxh6 een pion terug te winnen, stel dat zwart 14. .. Dg5 speelt, hm ik zie er niet veel in. 14. Df4 dan? Dubbele aanval op c7 en f6! Helaas verdedigt De5 beide dreigingen, dus ..

13. Lf4 d6 14. Tfe1 a6 15. c4

15. .. Dc5 16. Pc3 Da5 speelt op penning 17. Tb1 Tb8 18. Txe8+ simpele idee erachter is ontpennen, .. Pxe8 (Kxe8 is beter) 19. De1 Pf6 20. Ld2

Tijdens het rondlopen zag ik dat Hans gewonnen stond, verder stond Han redelijk en Matthias ook dacht ik (ik had niet gezien dat ie een pion achter stond), ik beredeneerde dat een halfje niet verkeerd zou uitpakken wat dat betreft. Puur naar de stelling gekeken zag ik helemaal geen winstplan. (Kees achteraf vertelde dat ie .. De5 van plan was, waarna ie prima staat)  Ik bood remise aan en dacht dat Kees Wessels hem nooit zou aannemen, vanwege de resterende borden. Het zou hem de nodige tijd kosten, waardoor ik iets van mijn kwartier achter zou inlopen, vreemd  genoeg nam hij na lang dralen toch aan.

Matthias vermoedde dat ik ergens winst had laten liggen en toverde snel de stelling rond zet 10 snel op het bord, gelukkig assisteerde mijn secondant Han mij, om alle ‘winst’-varianten te ontzenuwen. Er is één theoretische zet die ik heb gemist, wie hem ziet mag het zeggen J

Het verdere verloop:

Een uur verder en de zaken veranderde toch wel wat. Hans had dan wel ergens een kwaliteit gewonnen, maar dat overwicht buitte hij niet heel overtuigend uit naar mijn idee, ik twijfelde nu of het nog wel gewonnen was. Zwart had een gedekte vrijpion op d3 weten te krijgen. Han verloor een pion met schaak en inmiddels had ik bij Matthias de pionnen ook geteld, hij stond er echt één achter. Hm, voorzichtig begon ik spijt te krijgen van mijn remiseaanbod. Even naar de bar om dat idee weg te spoelen met een herfstbokje of twee, drie, vier en twintig J

Goed eenmaal terug in de zaal zag ik Hans weer gewonnen staan, het was nog slechts een  kwestie van wat eindspeltechniek om een pion op de 7^e rij zicht te doen laten gelden (volgens zijn analyse achteraf stond het +9 of zoiets) , dat liep iets anders L de d-pion promoveerde weliswaar maar daar was alles mee gezegd, hij ging er ook meteen af en de truc om het af te maken bestond simpelweg niet, eigenlijk stond er plots een remisestelling weer op het bord. Hans had alleen ruim een half uur meer en probeerde nog wat laat zijn tegenstander nou zijn koning dermate beroerd wegzetten dat het hem de dame kostte J

Kort hierna speelde Han die flink wat tegenspel had weten te creëren remise, waardoor het 2-1 kwam te staan, prettig voor Matthias, hij kon nu ook remise nemen J

Maar we kennen Matthias inmiddels als hij winstkansen ruikt dan gaat hij er ook voor. Koelbloedig ontkrachtte hij de witte pionnenstormloop op de damevleugel, waarna er nog één schamele a-pion resteerde, zelf had hij twee verbonden vrijpionnen in het centrum en bovendien 10 minuten meer tijd. Die gebruikte vrijwel helemaal op, ik meen dat van den Bergh 15 seconden had, met 5 seconden per zet erbij en Matthias 1min 15 maar toen was het ook echt helemaal uit, de pionnen stonden op 6^e en 7^e rij en dus 3-1 eindstand, tja volgende ronde tegen Charlois, appeltje eitje J

Don Leo

JOHAN

Iedere keer als ik door de Meidoornstraat rij, kijk ik even naar nummer 14 en voel ik een paar seconden iets van de pijn die Johan’s ouders vandaag op de kop af al 16 jaar moeten voelen. 

Johan zag ik voor het eerst tijdens het Open Variant toernooi in 1989. Hij was al hard op weg de sterkste speler van de Baronie te worden en zocht wat sterkere tegenstand. In een van de eerste rondes troffen wij elkaar. Zijn rating was toen al hoger dan die van mij, maar hij liet zich flessen:

Wit: Hans, 1880 Zwart: Johan,  Elo: 1950, Open Variant '89     

Het was gelijk de laatste partij die ik van hem zou winnen. Er zou nog een remise op volgen en in het weekend toernooi van de Stukkenjagers kreeg ik mijn eerste nul te pakken met Johan’s eigen Botwinnikvariant van het Slavisch. Dezelfde variant waarmee hij later in het Lost Boys toernooi in Antwerpen ook Loek van Wely zou vloeren. En Loek had zich nog wel op deze variant voorbereid:

Wit: Loek van Wely, Zwart Johan Borst, 2320, Lost Boys Toernooi Antwerpen 1995

Zoals met alle goede spelers in de regio ging het ook met Johan. Henk (Verstappen) voorzag ze rijkelijk van drank en lulde ze ondertussen finaal suf over de enorme kansen die bij de Variant in het verschiet zouden liggen en het duurde dan ook niet lang of Johan maakte de overstap naar de Variant.

Johan ging wiskunde studeren in Eindhoven en veranderde rap van een cola- in een stevige bierdrinker. We konden het al snel goed vinden en hadden er wel lol in elkaars literaire en muzikale helden de grond in te boren. Ondanks zijn droge gevoel voor humor liep hij weg met Franse zwartkijkers als Sartre en Celine en ik zwoer hoog en laag bij Roth. Johan luisterde naar cultbands waarvan ik nu de naam al lang vergeten ben en ik had aan Zappa en de Earring wel genoeg. We hadden dezelfde passies, maar duidelijk een totaal andere smaak. Zeker wat betreft vrouwen, die mochten er wat mij betreft best aardig uitzien, maar Johan maalde daar totaal niet om.

Toen er bij Rokado weer eens plaats vrij kwam, vroeg ik of Johan geen zin had. Tot mijn stomme verbazing had hij dat wel en zo zat er opeens een stevige 2250 speler op ons eerste bord. In die tijd had Johan zijn studie aan de TU succesvol afgerond en was hij als cryptoloog aan de slag gegaan aan de universiteit van Leuven. Theo en ik hebben in die jaren 2 maal aan het Open kampioenschap van Leuven meegedaan, waarbij wij op matrassen op de vloer van Johan’s appartementje van ca. 5 bij 3 meter overnachtten. Hoewel dat een groot woord is, na het schaken werden iedere avond alle kroegen aan de grote markt afgelopen tot het licht werd. Dat Johan in die jaren van een stevige sociale drinker in een zware alcoholist was veranderd, had ik nog niet door. Ik dacht dat het nog steeds een soort studentikoos gezuip betrof. Dat balletje viel pas na een doordeweekse RSB wedstrijd van Rokado, waarvoor Johan speciaal met de trein uit Leuven was gekomen. Toen ik hem ophaalde op het station in Breda was zijn zwarte lange regenjas gevuld met bierblikjes en in de auto leegde hij de een na de ander. Achter het bord ging hij vrolijk verder en bij terugkomst in Breda doken we tot sluitingstijd nog even de Bommel in. Johan had vermoedelijk weinig zin om zijn ouders uit bed te bellen en gaf er de voorkeur aan op mijn bank te slapen. Toen ik nadat er nog een flesje wijn was weggewerkt naar boven ging, wees ik op een half gevulde fles Johny Walker en zei dat hij daar rustig nog wat kon pakken, maar dat ik het zou waarderen als hij met z’n zatte hersens van mijn bijna volle fles 15 jaar oude Glenfiddich zou afblijven. Na een uurtje of 4 geslapen te hebben, zette ik met een stevige kater een opmerkelijk fitte Johan af op het station. Toen ik die avond een glaasje wilde inschenken, zag ik dat de fles Walker helemaal leeg was, maar haalde ik een ook een vrijwel lege fles Glenfiddich uit de koker.  Toen werd me duidelijk dat Johan een serieus probleem had. Ik was met die hoeveelheid drank vermoedelijk nooit meer wakker geworden. 

Het besef dat ik in de periode daarna niets heb ondernomen om hem te helpen, dringt zich ook altijd weer op als ik langs de Meidoornstraat rij. Johan was natuurlijk een prototype van een hoogbegaafde autist. Hij miste volledig het vermogen om over koetjes en kalfjes te kunnen praten, maar dat hij zo diep in de knoop drong niet echt tot me door.

Ruim een half jaar later, op 19 oktober 2000, maakte Johan een eind aan zijn leven door van de bovenste verdieping van een flat in Breda te springen. Kort daarop zou de sterkste schaker uit de Rokado-historie door de universiteit van Leuven postuum tot doctor worden benoemd.

Hans

INGECALCULEERDE AFDROGING

Zaterdag 8 oktober stond de uitwedstrijd tegen Dordrecht 1 op het programma. De wedstrijd vond plaats in een tot een soort gezellig rommelig multifunctioneel centrum omgebouwde lagere school in een buitenwijk. Halverwege de wedstrijd begon er een receptie waardoor de bar alleen nog bereikbaar was via een sluiproute door de bijkeuken. En dat was maar goed ook, want er zouden nogal wat nederlagen moeten worden verwerkt.

Al vroeg ging het onverwachts mis bij Matthias, die met zwart tegen René Krul speelde en een penning overzag en direct kon opgeven. Gelukkig zag het er op bord 5 goed uit voor Rokado. Han had alles op het bord wat je maar kon wensen. Een paard op d6 met de vijandelijke koning ernaast met zo’n beetje al Han’s zware stukken op hem gericht.  Dat kon niet meer fout gaan en dat ging het dan ook niet.

Waar het altijd wel fout kan gaan zijn natuurlijk de eindspelletjes van Leo. Toen Leo mij vroeg wat hij met zijn ontvangen remisevoorstel moest doen, raadde ik hem aan dat direct met 2 handen te pakken en God op z’n blote knieën te danken. De stelling was weliswaar nog volledig in evenwicht, maar die kon dan in ieder geval niet meer om zeep geholpen worden.    

Ingekomen commentaar Leo:

Partij Don Leo – J. Hennekes

wit aan zet

16. b4 om c5 te verhinderen en te vervolgen met of Pa4>c5 of Pe2>d4 het staat ongeveer gelijk hier.

16. .. Ld7 zelfs met Frits erbij zou ik niet weten wat hier goed is?! Ik opteerde voor 17. Ted1 waarop zwart  brutaal de stelling in ging met 17. .. Te5

18. Pe2 Lf5 19. Pd4 Lxd3

Tja over deze stelling heb ik nauwelijks nagedacht en ‘logisch’ 20. Txd3 gedaan.

Tot mijn verbazing komt Fritsje met 20. cxd3 Wat zit hier achter? Wel de pion neemt velden c4 en e4 voor zijn rekening, vooral e4 waardoor er voor de toren na een eventueel f2-f4 amper goede velden voor de toren over zijn. Op e7 krijgt ie al een vork om de oren. Zwart moet dus zoiets als 20. .. g6 spelen en dan heeft wit tijd voor Tac1>c5 en een plus voor wit.

20. Txd3 Kd7 21. b5?! Niet de beste volgens Wilbert, langzaam spelen met zetten als f3, Kf2 en een goed veld voor de toren van a1 en dan verder kijken. Wellicht heeft hij gelijk toch zet de zet b4-b5 ook wel wat in gang, voornamelijk omdat zwart niet goed reageert. 

21. .. cxb5?! (c5 is beter 22. Pc6 Te2 en nu was mijn idee 23. c4 maar dat is niet voldoende wegens 23. .. a6! Zwart staat hier beter 22. Pxb5 Tc8 23. Pd4 Tc4 24. f3 g6 25. Tb1 Pe8 26. Tb5 Pd6 27. Ta5 ben beetje bij beetje zwart onder druk aan het zetten. 27. .. Tc7 28. Kf2 Pc4 29. Ta6 Pd6 zwart zit in de verdrukking en is op verdedigen aangewezen.

30. Te3!? f6 met remise aanbod, ik heb even overlegd, kostte wel een paar minuten van mijn kwartier tijd die ik hier nog had, maar goed. Neem maar aan zei men. Ik speelde door omdat ik vond dat ik hier kansen had, niet helemaal terecht, maar ze zouden nog wel komen. 

31. Tb3 f5? Fout alleen moet je het dan wel zien, Han zag het in de analyse meteen, wit krijgt hier de mogelijk om Te3 terug te spelen en dan kom je met de koning binnen, ook is Kg3-f4 een goed plan. Beide zetten leveren een flinke plus stelling op met winstkansen. 

Ik speelde echter 32. Tb8 Pc8 33. Tb4 nog steeds kan hier Kg3-f4 (+1) .. Pd6 34. Ta4 Pc8 35. Tf6 Tc4 weer met remiseaanbod ?! niet netjes maar ja, wat doe je eraan? 36. Txc4 dxc4 en het antwoord op de vraag is zelf ook maar de regels tarten door zonder een zet te doen remise te ’accepteren’. Je kan hier nog makkelijk een fout maken, Ta6 is hier de enige zet (+0,5) maar ik wilde eigenlijk Tc6 spelen, helaas geen tijd om alles goed in te schatten dus stak ik maar mijn hand uit J en vrede werd zo gesloten. ½-½

Don Leo

Op het scorebord leek de strijd met 1,5-1,5 gelijk op te gaan, maar bij Rick en Frank was het geen feest op het bord en zelf zat ik tegen de uit Syrië afkomstige Adel Omearat te ploeteren in een eindspel met een pluspion maar met een half ingemetselde loper. De “grafzet” Lb1 werd gelukkig door Fritz als beste aangewezen. Uiteindelijk slaagde ik erin mijn toren te activeren en nog een pion te winnen. De zwarte a- en b-pionnen leken echter niet eenvoudig te stoppen en het door tijdnood ingegeven remise-aanbod van mijn tegenstander nam ik dan ook snel aan.

Slotstelling Hans, wit aan zet.

Enkele omstanders dachten nog dat wit gewonnen stond.

Ondertussen vocht Wilbert op bord 3 tegen de kersverse IM Mark Timmermans. Na een zware strijd resteerde er een dubbel toreneindspel waarin Wilbert helaas het onderspit moest delven.

Daarvoor hadden zowel Rick en Frank al een 0 te pakken. Rick met zwart tegen Lennard den Boer, een jongen die het schaken zeer serieus opvat en momenteel (zondagmiddag) al weer ergens in Duitsland een partij aan het spelen is. Ik heb er weinig van gezien en wellicht dat Rick zelf nog een toelichting wil geven.

19. Bxh7+ {Een correct loperoffer - voor remise dat wel....} Kxh7 ({In de partij ging het als volgt:} 19... Kg7 20. Bc2 {Hier zat mijn tegenstander, net als bij veel andere zetten, heel triomfantelijk om zich heen te kijken en probeerde oogcontact met teamgenoten te krijgen. Echt veel respons kreeg hij geloof ik niet, ook niet van zijn continu keelschrapende buurman (ahum!).} 

Rh8 21. g3 Rdg8 22. Qd2 Bc5 23. Re4 Kf8 24. Qd8+ Qxd8 25. Rxd8+ Ke7 26. Rxg8 Rxg8 27. Re2 Bb7 28. Be4 Bxe4 29. Rxe4 Rd8 30. Kg2 f5 31. Ra4 a5 32. b4 axb4 33. cxb4 Bd4 34. Ra7+ Kf6 35. h4 Bc3 36. Ng5 Bxb4 37. Rxf7+ Kg6 38. Rb7 Ba5 39. Re7Rd2 40. Rxe6+ Kh5 41. Nf7 {en zwart geeft het op})

(19... Kxh7 20. Qe4+ f5 21. Qh4+ Kg7 22. Qg5+ Kh8 23. Rd4 f4 (zwart heeft deze afdoende resource) 24. Red1 Be7 (24... f6 25. Qh6+ Kg8) 25. Qh6+ Kg8) {En de engine geeft 0.00 in alle varianten, dus het zal wel kloppen. Ik ga dat zelf allemaal niet meer narekenen. Doei} 1-0 (zelf naspeelbare bordje is even niet beschikbaar, vandaar de zetten zo weergegeven)

Van Franks partij had ik vrijwel niets meegekregen en “Zwaar k*t, hou het daar maar op.” luidde het antwoord toen ik hem ’s avonds in het Griekse restaurant aan de Grote Markt in Breda vroeg om zijn partij kort voor dit verslag te omschrijven.

Rex tot slot stond lekker na een typische lange Rex-manoeuvre-partij met een heleboel afwachtende zetten waarvan ik eerlijk gezegd nooit een hout snap, maar waarvan je weet dat de explosie altijd op het eind plaatsvindt in wederzijdse tijdnood. De altijd taaie Piet Pluymert verbruikte hierin zijn laatste tijd om een fraai valletje te creëren waarin Rex met Lxc4 met open ogen intuinde. De 6-2 eindstand was licht geflatteerd maar totaal verdiend.

Ingekomen commentaar van Rex:

Piet Pluimert – Rex van Dijken

Na 1. c2-c4 d7-d6 kwam de Leningrader op het bord. rustig openingsspel van wit leidde via Le3xPb6 en …a7xb6 tot een dubbele b-pion voor zwart. Mijn plan was erop gericht via het centrum binnen te dringen en daarna de witte damevleugel aan te vallen. Wit zag kansen op de koningsvleugel.

Stelling na de 47e zet van wit (47. b3xc4 …) 

Nu kan zwart de witte c-pion middels Td4 en Tb4 winnen. Helaas zag ik niet, dat

47. …Lxc4 meteen winnend (?!) was. Wit heeft nog 48. Txc4 De1+  49. Kg2 Txf2+ 

50. Dxf2 Td2  51. Tf3 en nu niet direct slaan op f2, maar 51. … Ld4. Wit kan nog proberen een vesting te krijgen na slaan op d4 en na het slaan op f2.

47... Td4 (even wat tijd winnen) 48. Da8+ Td8 49. Df3 Td4 50. Da8+ Td8 51. Df3 Te2 52. Pe4 Te3 53. Dg2 en hier zag ik op tijd dat 53...f3 verliest wegens (53... f3 54. Txf3 Txe4 55. Lxe4 Dxe4 56. Txf7+ met damewinst) 53...Txh3 (Slecht. Na 53. … Ld4 staat wit bijna pat en  is de dreiging Lxc4 niet te verhinderen) 54. Dxh3 Td4 55. Da3 Lxc4 56. Txc4 en het is uit 1-0

Maar goed, nog geen man overboord, we hebben alvast 2 koplopers gehad en er zijn nog 3 andere teams puntloos.

Hans