Belangrijke winst op Schaakmat Westland: 5-3.

Chess is a matter of vanity - Alexander Aljechin

Vorige keer was ik er niet bij in Nieuw-Beijerland. Daarom allereerst nog hulde aan Jos voor de prachtige Rokado-prijzenkast die op zijn initiatief verrrees aan een wand in de grote zaal van de Swaensvoet. Weliswaar minder prominent en in het zicht dan die van de plaatselijke EHBO maar toch zeker imposanter met de vele grote trofeeën die in epische Hoeksewaardse battles werden veroverd. Deze prijzenkast is een prachtig blijk van waardering voor vooral al het werk dat Theo in Rokado heeft gestoken.

Imposanter dan de EHBO-prijzenkast

Schaakmat Westland, onze tegenstander in de vijfde ronde, had net als Rokado de puntjes hard nodig, dus er stond gisteren heel wat op het spel.

Matthias was helaas verhinderd waardoor De Egoïstische Klootzak toch maar aan een bord plaats nam. Leo was wel aanwezig en vervulde zijn rol van plaatsvervangend wedstrijdleider met verve. Zeker toen de wedstrijdleider van dienst wegens omstandigheden halverwege moest vertrekken en hij aan de bak mocht.

Leo oefent zijn wedstrijdleiders-blik

Het eerste resultaat van de dag kwam op naam van Marco. Er stond een potje remise stelling op het bord met een eindspel met een loper en allebei drie pionnen op dezelfde vleugel. Nee, hier zat weinig tot geen muziek meer in toen met Michael Aagaard (2084) de puntdeling overeengekomen werd.

Op bord 1 won de laatste tijd verdacht sterk spelende Han met zwart van Van Woerden (2190). Hij leek gedrukt en passief te staan, maar volgens Han was er niets aan de hand. Weliswaar in de verdrukking maar zonder zwaktes. Toen van Woerden te ver ging in zijn winstpogingen strafte Han dat onmiddellijk af.

Ben op bord 7 was na afloop wel te spreken over zijn eigen partij tegen Valstar (2015) die hij vanuit het middenspel rechtlijnig naar winst voerde.

Op bord 5 speelde ik met zwart tegen Timon van Dijk (2143). Een wat trage opening waarbij van Dijk elk tegenspel in de kiem smoorde (de bevrijdende opstoot …b5 werd er steeds uitgehaald) maar zelf ook weinig initiatief ontplooide op de koningsvleugel. Na de 30^e zet leek remise voor de hand liggend. Tot mijn verbazing ging van Dijk op 35^e zet echter doodgemoedereerd door zijn vlag. Hij had een dikke streep gezien onder de 35^e zet van zijn notatieformulier en er verder geen aandacht aan besteed. De good old RSB-formulieren bewezen dus weer eens hun dienst moeten in feite niet meer gebruikt worden in de KNSB.  Ik heb begrepen dat Jos de meer gangbare formulieren zal gaan bestellen bij de KNSB.

Rex, vanwege zijn recente puike vorm, gepromoveerd naar 3 ging op zijn beurt, tegen Hofman (2196) door zijn vlag. Voor zover mij bekend was dit niet notatieformulier gerelateerd, maar lag dat meer aan de complexe stelling waarin Rex het lastig had om tot tegenspel te komen.

Ingekomen commentaar van Rex:

Wilbert kreeg met wit prachtig spel voor zijn pion tegen Van Putten (2092). De hele partij werd de degelijke zwartspeler in een houdgreep genomen waaruit vrijwel geen ontsnappen mogelijk was. Wilbert voerde de partij onberispelijk nar winst. Knap gespeeld.

Commentaar van Wilbert:

Het beslissende punt viel op bord 4:

Wilbert Surewaard – Henk van Putten (2092)

Stelling na 39. Ke7-e8.

Vlak voor de tijdcontrole stort de zwarte stelling in.

40. Pxe6! (40. Pxg6 komt op hetzelfde neer) fxe6

41. Dxb7 Pe7 (41…, Pxe5 faalt uiteraard op 42. Db8+)

42. Dxa7 Kf7

43. a4! Td8

44. Dxb6 Td7

45. Kf1 d4

46. Ke2 d3+

47. Kd2 Pd5

48. Db5 Ke8

49. a5 Pc3

50. Dxd7+ (Of 50. Kxc3 d2 51. Dxd7+)

1-0

Frank pikte op bord 6 met wit een pionnetje mee tegen Kindt (1938). Hiervoor kreeg zijn tegenstander ruime compensatie via initiatief en twee moordende lopers. Frank hield het hoofd koel en kon de dreigingen afweren en uiteindelijk met eeuwig schaak de remise veilig stellen. 

Post mortem bij Frank

5-3 voor Rokado en alle kans nog in eigen hand. Volgende wedstrijd is pas in 2018, op 3 februari in Den Haag tegen D.D. met John van der Wiel et al.

Rick 

Nog wat werk aan de winkel na verlies tegen HWP2

 Да, я однажды сыграл партию в блиц, это было в поезде в 1929 году. (Михаил Ботвинник)

Ja, ik heb ooit een blitzpartij gespeeld, in 1929 tijdens een treinreis.  (Botwinnik)

De vooraf als must-win ingeschatte wedstrijd tegen Het Witte Paard 2 eindigde helaas in een dissonant: het werd 3.5-4.5 in ons nadeel, waarbij de conclusie was dat Rokado zich daarmee onnodig tekort deed.  

In een ruime zaal van centrum De Speye in Sas van Gent waar die middag ook nog twee andere KNSB-wedstrijden werden gespeeld (HWP1-Paul Keres 6-4, HWP3- CSV Capelle 3-5) begon het nog wel zo veelbelovend.

Op bord 7 deed Dudka (1933) mij al na vier zetten een stuk in de aanbieding. Dit verlate Black Friday aanbod kon ik uiteraard niet laten staan. Daarna werd de zwarte dame nog misbruikt voor een pionnenjacht die weinig anders opleverde dan een stelling die bestond uit louter niet ontwikkelde stukken. Met een dame, toren en loper meer moest ik hem nog wel mat zien te krijgen. Dat ging me vrij vlotjes af. 1-0 derhalve en ik kon de andere partijen gaan volgen.  

Rex remiseerde intussen geruisloos met zwart met De Zwart (1925) in een partij waarin weinig gebeurde en nog minder aan de hand was. De vrede werd getekend op het moment dat de loopgraven nog volop waren bezet en de strijd nog moest ontbranden. Omdat beide spelers geen trek hadden in risico’s kwam het daar ook niet meer van. (1.5-1.5)

Sander speelde dit jaar voor het eerst weer mee met Rokado. In de auto tijdens de rit naar het verre Sas van Gent vertelde hij dat hij de laatst veel speelde en goed in vorm was. Dus dat bood perspectief. Maar deze keer deed Sander het met zwart vrij snel na de opening niet helemaal goed en verloor materiaal bij een vervelende stelling. Op de winstvoering van Snijders (1902) was daarna bijzonder weinig aan te merken. (1.5-2.5.)

Matthias had zijn tegenstander in de tang. Met zwart beheerste hij het bord en het overwicht resulteerde in een op het oog uitermate correct paardoffer op f2.  De complicaties die de jonge Warre de Waele (2008) daarna in de stelling bracht en het bord in een soort heksenketel deed veranderen kostten Matthias veel tijd. Teveel tijd: verdiept in de heidens ingewikkelde stelling ging hij door zijn vlag hetgeen helaas de reglementaire nul met zich meebracht (1.5-3.5).

Han stond een pion in de plus. Een gezonde pion zo verzekerde hij ons. Maar het toreneindspel bleek lastiger dan gedacht. Het was nog opletten geblazen toen H. van de Wynkele (1929) het op zijn actiefst ging tegenspelen. Er volgde na wederzijdse promoties een dame-eindspel met een pion minder voor Han, maar hij kon dat via eeuwig schaak vrij eenvoudig remise houden. Helaas net niet de uitslag waar we op hadden gehoopt bij de speler die laatste tijd zo super in vorm is (2-4).

Marco deed iets terug namens Rokado. Zijn tegenstander Den Hamer (1776) was een invaller die met wit taai verweer bood maar rond de tijdcontrole ten onder ging aan de druk en was het voor Marco nog slechts een kwestie van de spijker op zijn kop te slaan (3-4).

Wilbert moest vervolgens ijzer met handen breken maar meer dan remise zat er in zijn partij tegen de sterkste speler van HZP2 Kees Nieuwelink (2183) gewoon niet in (3.5-4.5).

Het mocht deze keer dus helaas niet zo zijn in Sas van Gent. Met een klein uitgedund groepje Rokado-diehards dropen we daarna af naar het locale Peking City waar we, dat moet gezegd, de smakelijke rijsttafels gulzig verorberden. Ondertussen werd de middag uiteraard onder een kritische loupe gehouden.

Maar in klasse 2C is er intussen gelukkig nog niks beslist. Volgende wedstrijd is thuis op 16 december a.s. tegen Schaakmat Westland, het team dat we nog kennen van een recente eerdere ontmoeting.

Rick

LSG 3 - Rokado: 3-5

Zo, de nul is van het bord. Met de mentale steun van non-playing – en lange tijd non-photographing – fotograaf Don Leo en later Frank & Jos – hebben we in de tweede ronde een verrassend soepele overwinning geboekt op LSG III. Na zes partijen was de buit al binnen.

Han was als eerste klaar. Zijn tegenstander kwam al vroeg in de partij met een schijnoffer op de proppen, dat Han in eerste instantie kwaliteitswinst opleverde en een paar zetten later zelfs een volle toren. “Er zaten gewoon een paar gaatjes in,” aldus het droge commentaar van de winnaar.

De volgorde van de punten die daarna konden worden bijgeschreven, is me ontgaan, maar Rex sloeg met een vilein stukoffer toe, dat na een verkeerde koningszet van wit zelfs tot mat leidde.

Rick wikkelde vanuit een veelbelovende stelling linea recta af naar een remise-eindspel: een nuttig halfje wit waar hij vanaf het begin op uit was om een serie nederlagen te doorbreken. 

Ben kwam vanuit zijn vertrouwde Boog-Indisch in de voorhand (in niets te vergelijken met het aloude Bogo- of hardcore Pogo-Indisch) weliswaar tot de bekende grimassen, maar helaas niet tot het gewenste duw- & trekwerk op het bord. Zwart kreeg  een machtig pionnencentrum plus aanvalsmogelijkheden die uiteindelijk leidden tot een voor Ben kansloos eindspel.

Marco moest een klassieke Maroczy-structuur bestrijden; na lang manoeuvreren kwam er toch wat actie op het bord, die uiteindelijk resulteerde in een zwaarbevochten puntendeling.

Matthias kreeg het Evans-gambiet voor de kiezen; terwijl de witspeler hemel en aarde bewoog om zijn ruimtevoordeel in een klinkende koningsaanval om te zetten, bleek maar weer eens dat Matthias een ware origamimeester is. Langzaam wist hij zijn stelling te ontvouwen, het witte spel te neutraliseren en het initiatief over te nemen. Een fraai staaltje verdedigingskunst!

Ondergetekende had een zware middag. In een Koningsindische manoeuvreerpartij werd ik langzaam weggespeeld, tot de witspeler even de teugels liet vieren. Na dameruil zou het ergste leed geleden zijn, maar vlassend op tactische countermogelijkheden hield ik, (on)zalige, de dames op het bord. In wederzijdse tijdnood snoepte ik vervolgens al te lichtvaardig een pion mee, waarna er inderdaad een venijnige tactische counter op het bord kwam. Van wit. Mijn koningsstelling werd opengereten en alle zware stukken van wit kwamen op audiëntie. Op het moment dat de witspeler alleen nog zijn tweede toren op de zevende rij hoefde te planten om het punt te pakken, deed hij uit angst voor spoken op de onderste rij het ‘profylactische’ Kh2. Daarmee gaf hij in één zet een volle toren weg – en de partij, zodat de stoelendans van Matthias en mij onverwacht het volle pond opleverde.

Ja, het Toeval was ons in Leiden gunstig gezind.

Zie voor een puntig verslag van de tegenpartij: http://lsg-leiden.nl/lsg-3-zwart-wint-van-rokado-wit/#more-9096

Wilbert 

LSG 3	Rokado	3 - 5
Kuipers , E.F. (Eelco) (2316)	De Oetlul	1 - 0
Gevers , E. (Ernst) (1983)	Surewaard , W.W.H.H. (Wilbert) (2044)	0 - 1
Dorp van, Q.T. (Quirinius) (2147)	Westenberg , H. (Han) (2094)	0 - 1
Termeulen , A. (Albert) (2086)	Oomens , M.H.L. (Matthias) (2156)	0 - 1
Hof van ’t, E.C. (Eric) (2105)	Boog , B.G.J. (Ben) (2129)	1 - 0
Roosendaal , C.S.V. (Chris) (2071)	Dijken van, R.B. (Rex) (2031)	0 - 1
Straver , R. (Robert) (2134)	Ensering , H.M. (Rick) (2004)	½ - ½
Mol , M.W. (Marcel) (2051)	Linden van der, M.C. (Marco) (2028)	½ - ½

Rokado - de Waagtoren 1 : 3-5

Zaterdag 16 september begon de externe competitie weer voor Rokado. Dit gold natuurlijk ook voor vele andere clubteams waaronder onze tegenstander de Waagtoren uit Alkmaar en één van de ratingfavorieten in onze poule 2C van de landelijke competitie. Een mogelijk zware middag werd verwacht, maar werd op voorhand verlicht door de verjaardag van onze Jos die heel gul aankondigde alle drankjes en bitterballen voor zijn rekening te nemen! Dat is toch een leuk begin. Jos verzekerde mij nog dat het niets te maken had met het feit dat Wilbert vandaag niet meespeelde. Wilbert heeft er uiteraard nog één tegoed. 

Nu de wedstrijd dan maar. Zoals gezegd speelde Wilbert niet, evenals Marco die evenwel vanaf ongeveer kwart voor twee kwam supporten. Klasse! Er was een ratingverschil van gemiddeld 100 punten in ons nadeel en met name aan de hogere borden had de Waagtoren enkele zware kanonnen.

Aanvankelijk ging de strijd behoorlijk gelijk op en waren de verschillen in de eerste uren zo op het oog minimaal. Leo was (dacht ik ) als eerste klaar met een solide remise aan het 8e bord. Vanuit het frans met 3..de4: - als ik me niet vergis is dit de Rubinstein-variant - werden al snel de dames en enkele stukken geruild waarna een eindspel overbleef waar weinig inzat. 0.5-0.5

Matthias aan bord 2 " verloor " een pion maar had compensatie met het loperpaar. Hoewel ik zijn partij maar matig heb gevolg begreep ik dat er een zetherhaling ontstond waar hij wel tevreden mee kon zijn. 0.5-0.5 

Frank aan bord 4 had een lastige middag tegen Maaike Keetman, één van de deelneemsters aan het Nederlands Kampioenschap van dit jaar. Frank speelde zijn gebruikelijke solide opening met wit, maar er onstonden complicaties in het centrum waar hij niet echt lekker uitkwam. Een kwaliteit werd uit nood geofferd maar het bleek helaas niet voldoende. 0-1

Rex aan bord 5 had zeker een goede stelling verkregen met zwart maar het was jammer dat zowat alles compleet dichtgeschoven was. Hoewel er héél lang werd geschuifeld en deze partij als één-na-laatste klaar was - mede ingegeven door de stand op dat moment - was het al snel duidelijk dat remise het meest logische resultaat was. 0.5-0.5

Ben speelde met wit aan bord 6 zijn vertrouwde systeem en kwam goed uit de opening. In het middenspel had Ben zeker wat druk, maar de tegenstander speelde solide en was het lastig om iets te bereiken. Het leek erop dat er een afwikkeling plaatsvond naar een eindspel zonder dames die niet helemaal gunstig uitpakte en plots had de tegenstander met e6-e5! een sterke centrumdoorbraak die een stuk tegen twee pionnen kostte. Dit bleek te veel van het goede en de partij ging verloren. 0-1

Rick met zwart aan bord 7 kreeg uit de opening een goede stelling hoewel de tegenstander een koningsaanval probeerde op te zetten. Rick had echter spel op de damevleugel maar één en ander ging mis toen er op c4 werd geruild en de druk in het centrum weg was. Dit was in het voordeel van de aanvaller en met een lastige penning op f6 en open f-lijn moest onze man uiteindelijk het onderspit delven. Tja, zo kan het gaan. 0-1

Zelf was ik (Han)op bord 3 als laatste klaar. Tja wat kan ik erover zeggen. In de Philidor kwam ik met een zelfbedacht plan wat me een passieve maar degelijke stelling opleverde met mogelijkheden voor een break op de koningsvleugel. Mijn tegenstander speelde de geijkte plannen op de damevleugel waardoor ik passief kwam te staan maar wel targets had om in een evt eindspel een veropgerukte pion op a6 op te halen. ( dat was althans mijn gedachte) Uiteindelijk kwam mn tegenstander in grote tijdnood, zonder iets concreets te vinden, terwijl ikzelf hééél lang en ook té geduldig afwachtte om iets actiefs te doen. Mijn tegenstander offerde een paard voor twee pionnen en volgens de computer was dit ook erg goed, maar in de partij werd de juiste voortzetting niet gevonden en leek ik een gewonnen eindspel in handen te hebben. Wederom volgens de computer bleek dit tegen te vallen maar na vele fouten over en weer kreeg ik toch een gewonnen stelling. Vervolgens deed ik dat helemaal verkeerd en zou de partij in remise hebben moeten eindigen ware het niet dat m'n tegenstander én de verkeerde afwikkeling koos en tevens door zijn vlag ging! 1-0 

Best een aardige partij die leuk ( en mogelijk hilarisch ) is om na te spelen maar vooral in het eindspel zo vol met dubieuze zetten dat ik hem toch maar achterwege laat.

Al met al een verdiende nederlaag, hoewel er hier en daar best wat meer had ingezeten. Dan moet er echter veel meezitten en helaas was het net niet goed genoeg. Toch denk ik dat we tevreden kunnen terugkijken op deze wedstrijd waarbij we 3 bordpunten pakken tegen één van de sterkste tegenstanders uit de groep.

Einde

Han

N.B.: Lees ook het onderhoudende stukje van de Waagtoren

Gent 2017

Onbegonnen werk om van deze vijf dagen een kort verslag te schrijven. In willekeurige volgorde wat namen Ben, Niklas, Simon, Marco (kamergenoot), Lendert, Frans, helaas geen Theo op wie we er met zijn allen nog wel het glas geheven hebben,  Hans, Dirk, Arjan alias Anatoli, hotelkamermeisje zonder naam J met wie ik het enige vluggertje deed in dit toernooi (stel je voor dat Marco onverwachts terug zou komen!?).

Vijf avonden met elkaar vermaak in de stad, zelf in rustig tempo biertjes gedronken, stuk of 10 per dag, geen enkele kater en dat is voor het eerst in 8 jaren Gent  J Heel veel gelachen met die gasten uit Blerick, die ik leerde kennen na mijn remise in ronde 2 tegen kopman Niklas van der Valk. Wij, lees Marco, Hans en moi, maakten het zo steeds een uur of 3om dan nog wat te gaan eten, de rest ging dan voor de nachtetappe, altijd langs de jeneverbar, en gooiden zich vol. Als ik enig gezag op Lendert zou hebben, zou ik zeggen kerel ‘drink met mate’ voordat al je levens op zijn.....

Lees complete verslag HIER

Don Leo

Partij Don Leo –N. Kuijf

Een week geleden zag ik in gedachten me meteen op zet 1 opgeven. Opdracht teamleider!? Er stond immers al een nul bij mij achter mijn naam, niet alleen bij mij trouwens ook Marco werd op deze merkwaardige manier ‘geprikkeld’ er iets van te maken. Ik zag er een nieuwe term voorbijvliegen ‘schapezak’. Tot nu toe kende ik schapentoespitsingen alleen in verband met een of ander Oost-‘Europees’ volk .

Mijn voorbereiding was gedegen. Siciliaans speelt Nico ik wist alleen echt niet welke variant ik op het bord zou krijgen, amper iets van te vinden van die kerel, al helemaal niks recents.

Stelling na 18. .. d5

Meer dan een uur aan het schaken. Tijd voor wat leven in de brouwerij. 19. Lxd5? Herman Grooten zegt dan altijd ‘je hebt wel plezier voor je stuk’. Bedenkelijke zet, andere zetten staan zwart de zet langzaam landje pik toe en dat kan nooit de bedoeling zijn. Wel een beetje gerekend hier, in het oog springt de tussenzet 19. .. Lc3x waarop ik ook een tussenzet in petto had, nl. 20. Txe6! Nu kan zwart niet op d2 slaan wegens 21. Txg6++ Kh8 22. Tg8+ Txg8 23. Dg8 mat. Ik moet zeggen dat ik verbaasd was over het snelle antwoord van Nico, amper 1 minuut dacht hij over zijn zet. Het beste voor zwart na 20. Txe6! Is Lxe6 21. Lxe6 Kh8 22. Lxc3+ dit is zeer goed voor wit.

19. .. exd5 20. Pxd5 grappig is dat de zwartspeler na de partij zei dat het helemaal nergens opsloeg het witte spel. Die indruk kreeg ik niet van hem tijdens de partij. Hij zat steeds met zijn hoofd ja te knikken afwisselend met te kijken alsof hij in de problemen was. Dat gaf mij een goed gevoel en schaken is nu bij mij nu eenmaal niet objectief J

20. .. Dd6 de beste zet is hier 21. f5 die speel je natuurlijk niet anders kan je nooit meer winnen. Dus 21. Pxf6 zwart staat nu +1 ik heb dus niet precies geen compensatie voor het stuk. 21. .. Pxf6 22. Lc3 Ta8 23. Le5 Dc6! Beste zet.

Tijd voor plan B en dat had b3 moeten zijn. Niet mijn opportunistisch (maar wel consequent) gespeelde 24. f5? Ph5 25. Dg5 Lxf5 enigszins weifelend, ‘mooi’ dacht ik weer.

Nou 26. Kg1 dan maar even g4 dreigen .. Dd7 27. h3 Le6 28. g4 g van geen weg meer terug nu.

28 .. Txf1+ 29. Txf1 Pg7 30. Df4 idee is om Ld6 er achteraan te spelen en dan matten. .. Te8 31. Ld6 h5

Stelling na 31...h5

Tja ugly, twee minuten heb ik hier over de voor zwart beste manoeuvre gedacht, opgeven. Wat heb ik nog? Niks L Mijn allerlaatste resource zie ik na mijn gespeelde 32. Te1 en dacht als hij nou doorslaat op g4 dan heb ik schaak op e8, win ik of mijn stuk terug of ik heb een schaak met de dame op f8 waarna we wel weer verder zien.

Zo geschiedde: 32. .. hg4x 33. hxg4 Lxg4 34. Txe8 Pxe8 35. Df8+ Kh7 36. Le5 Pg7 paarden die niet stil blijven staan - hoogst irritant. 130 x!

Ja maar liefst 130 maal komt het woord paard in de bijbel voor.

Vaal paard, zwart paard van de honger, rode paarden, toen kwam er een paard met een grauwe kleur, hm wit paard met Jezus erop, of wat te denken van Hooglied 1:9: Allerliefste, ik vergelijk je met de mooiste merrie voor de wagen van de farao (het zal wel over een vrouw gaan denk ik, maar schaken kunnen ze niet zou Donner er dan achter zeggen om de vrouwen niet al te veel op te hemelen) ik dwaal af, waarom het om gaat is dat ze er best wezen mogen (de paarden dan, vrouwen ook in dit geval J ) maar blijf eens stilstaan.

De partij is nu definitief in handen van zwart. Wit geeft niet op omdat er nog niemand klaar was, kijk als het nou 3-0 voor ons was dan had ik de koning wel omgelegd, maar niet als eerste. Dus pak ik de pion op c5 met de dame.

37. Dxc5 Lf3 hm dat belooft niet veel goeds wegwezen 38. Kf2 Dg4?! Partij van de dieren, animal rights, noem ze allemaal maar op, inschakelen meteen bij het verwaarlozen van een mooi paard, waar Nico volkomen onnodig voor koos om het te laten inslapen. 39. De7 Dg2+ 40. Ke3

Een memorabele stelling.

 Nico wil het paard misbruiken om een vork op f5 te geven L De jury was niet onder de indruk bij deze tot nu toe onbekende Concours Hippique beweging, verre van galant, geen gezicht een paard dat springt en dan midden in de lucht omkeert. Na kort beraad was de jury het eens, allemaal nullen. Wat een mens een paard allemaal kan aandoen?! Vol walging zette Kuijf de klok stil, keek nog een laatste keer verwijtend naar zijn zwarte paard van de honger en beende weg, mij in verwarring achterlatend.

‘Wat is de bedoeling Nico, ‘geef je op? ’. ‘Ja ik ga mij koning naar h6 niet meer laten bewijzen, ik geloof dat verder wel’. Ik was het daar natuurlijk mee eens, zocht hem op legde mijn hand op zijn schouders om hem te troosten en zei: ; ‘je hebt goed gespeeld, wat wil je drinken’.

Er werd niet geanalyseerd door Nico, normaal is hij daar erg goed in, maar nu niet. Met Rex dan maar en Han ook, maar we kwamen er niet uit hoe wit deze stelling had moeten winnen. Fritz zit nu 35 zetten diep, het is niet te winnen.

Don Leo

Geen remises in Leiden - wel een gelijkspel: 4-4

In een voortdurende poging tot lijfsbehoud werd afgelopen zaterdag relatief goede zaken gedaan in Leiden. Tegen Philidor eindigde het in een 4-4 gelijkspel met als zeldzaam karakteristiek dat geen enkele partij remise werd.

De op bord één geposteerde Leo zorgde voor een aangename verrassing door met wit te winnen van Kuijf, in het bezit van zo’n slordige 400 ratingpunten meer. De ontknoping was lichtelijk bizar. In een wilde partij had Leo een stuk geofferd voor aanval. De compensatie daarvoor leek weg te vloeien en zwart nam het initiatief over. Maar Kuijf overzag toen een simpel stukverlies. De gevolgen daarvan leken overkomelijk, aangezien de zwarte koning gewoon weg kon lopen en er een lastig, onduidelijk eindspel op het bord zou komen. Het bizarre was echter dat Kuijf direct opgaf toen Leo zijn stuk ging terugwinnen. Totaal onnodig dus. Als teamlid van Philidor zou ik toch niet zo blij zijn met dit soort fratsen en grollen van je eerste bordspeler. En achteraf gezien was het nog een belangrijke partij voor de einduitslag ook. Leo, enigszins beduusd nog, hoorden we na afloop uiteraard niet klagen.

Lees hier Leo's epos over deze partij. 

Marco op bord 8 speelde met zwart tegen invaller dhr. Vergeer die achter het bord geen adequaat antwoord kon vinden op Marco’s stevige opening. Die opening kan alleen bestreden worden met scherp tegenspel door wit om nog op voordeel te hopen. Alleen maar schijnbaar gezonde zetten werken dan niet. En dat bleek hier ook: het was een partij waarbij Marco’s voordeel groter en groter werd, met winst als logisch resultaat.

Onder toeziend oog van Wilbert en secretaris Jos konden Rex en Matthias het helaas niet bolwerken. Rex werd in een Koningsindier met zwart lelijk platgewalst en Matthias had teveel materiaal geïnvesteerd in een vrijpion op de damevleugel die minder gevaarlijk was dan gehoopt.

Frank had een zware middag. Hij werd geconfronteerd met een zeer actief gespeelde Hollandse verdediging. Op den duur moest Frank een stuk geven voor wat pionnen, maar die werden stuk voor stuk deskundig onschadelijk gemaakt waarop de strijd gestaakt werd.

Mijn partij tegen Leonore Braggaar, topscorer bij Philidor dit seizoen, was vrij eenzijdig. In het middenspel tastte ik mis en werd veroordeeld tot een lange passieve verdediging. Maar het was nog niet gemakkelijk om een duidelijk winstplan te vinden voor mijn opponente die twee stukken voor een toren had. Door concentratieverlies beging ik nog een onnauwkeurigheid die de stelling niet meer kon hebben en leidde tot een glad verloren positie. Iets meer taaiheid had me wellicht een halfje op kunnen leveren.

Aan Han in de laatste partij van de dag de ondankbare opdracht om er nog een matchpunt uit te slepen. Met wit kreeg hij prachtig spel en een niet neembaar paard of f6 leverde hem kwal-winst op.



Dat materiaalvoordeel werd door Han deskundig naar winst uitgemolken. Het zwarte paard was kansloos tegen de witte toren. Winst voor Han, 4-4 eindresultaat en Rokado slaakte een zucht van opluchting. Nagetafeld door het voltallige team werd er tenslotte in een aangenaam Chinees restaurant bij de Beestenmarkt.

Laatste ronde over vijf weken op 6 mei tegen Paul Keres II. Het gaat nog spannend worden.

Rick  

Erop of eronder wedstrijd eindigt onbeslist

Rokado en RSR Ivoren toren, twee aan de staart van de ranglijst bungelende teams uit de Rotterdamse Schaakbond, vochten het afgelopen zaterdag in een erop of eronder duel uit maar de uitkomst van 4-4 leverde uiteindelijk om half zeven in de avond, nadat de partij van Frank was beëindigd, slechts een uitstel van executie op. De werkelijke beslissingen over degradatie dan wel lijfsbehoud zullen pas vallen in de twee slotrondes op 1 april en 6 mei.

Ivoren Toren trad aan in zijn min of meer vaste opstelling. Dus zonder onaangename 2100+ verrassingen nu de nood aan de man was.  Op hun achtste bord moesten ze zelfs een beroep doen op invaller Michael Fung (1870). Je zou zeggen een uitgelezen kans op een vol punt met wit voor Marco, die een gaatje in zijn agenda had kunnen vrijmaken en graag weer eens wilde meespelen voor ons geliefde team. Dat volle punt kwam er niet na een vrij matte partij waarin wits voordeeltje snel was weggesieperd. In de slotstelling zat geen muziek en er werd flux tot remise besloten.

Remise, daar had Han’s tegenstander ook wel trek in. Maar Han niet. Dus het aanbod werd afgewimpeld en dat was kennelijk tegen het zere been. Uit zijn concentratie gebracht beging Torczynski (2024) in een vrij overzichtelijk ongelijk loper eindspel een blunder die hem nog een extra pion kostte. En dat was ook in dit doorgaans remise-achtige eindspel teveel van het goede. Overigens werd de goede harmonie na afloop weer hersteld, schijnt het.

Han zag er de humor wel van in

Anderhalf tegen een half met mooie perspectieven: Matthias had het weliswaar zwaar te verduren tegen van Ruitenburg, maar daar stonden prachtige stellingen tegenover van Frank (met een pion en kwaliteit meer stond hij op winst) en Ben en Rex allebei met een pion in de plus. De stelling van Hans was zeer onduidelijk en Wilbert verdedigde een minder eindspel. Per saldo zag het er dus niet verkeerd uit.

Ben haalde het punt inderdaad binnen tegen Paul Tromp (2005) door een eerder buitgemaakte pion op systematische wijze naar winst te voeren in een toreneindspel wat er nog helemaal niet zo gemakkelijk uitzag.

Daar stond de partij van Matthias tegenover die de hele middag al had zitten keepen tegen Joost van Ruitenburg (2312). De druk werd zo hoog opgevoerd dat Matthias met bal en al over de doellijn werd gedrukt. Verliespunt voor Rokado.

Ook Wilbert kon tot eigen frustratie geen vuist maken. tegen Philip Westerduin (2002) was hij terecht gekomen in uitzichtloos eindspel van passieve loper en toren tegen actieve stukken van wit en in het proces was er ook al een pion van het bord verdwenen.  Het witte spel leek zich vanzelf te spelen en er was op den duur geen houden meer aan. Spanning terug in de wedstrijd met 2.5 punt elk.

Rex’ voordeel was intussen geheel vervluchtigd. Zijn tegenstander Jason Zondag (2026) deed louter goede, degelijke zetten waarna er een toreneindspel met een minus-pion ontstond. Gehaaid offerde Rex zijn enig overgebleven pion in ruil voor activiteit van zijn koning. Die activiteit was ook voldoende voor remise.

Slotfase uit de partij van Frank tegen Harmen van de Werken

De vorstelijke positie die Frank eerder op het bord had, was door scherp tegenspel van zijn tegenstander Harmen van de Werken (2073) inmiddels veranderd in een stelling die ruïne-achtige trekjes had gekregen. Zijn koning was onder vijandelijk vuur van zwarts zware stukken komen te liggen en het leek een kwestie van tijd voordat hij verstrikt zou raken in een matnet. Zo ver kwam het gelukkig niet. Frank maakte dankbaar gebruik van enkele onnauwkeurigheden door her en der wat stukken te ruilen en te vluchten naar een eindspel met ongelijke lopers en een pion minder. Dit eindspel was dus wél remise. Toch nog een geweldige opluchting voor Rokado, ondanks de eerdere zonnige perspectieven die middag.

Met nog twee uitwedstrijden te gaan tegen Phildor Leiden op 1 april en tegen Paul Keres II in Utrecht op 6 mei zijn er dus nog volop perspectieven op lijfsbehoud. Moet kunnen zou je zeggen.

Rick

Rokado uiterst schlemielig uitgeschakeld door de Pion

Volkomen onnodig zijn we vrijdagavond tegen de Pion uit Roosendaal uitgeschakeld voor de KNSB-beker, terwijl een soepele stunt in de maak leek, nee, voor het grijpen lag. Van het grote ratingverschil was tijdens de partijen weinig te merken. De winnende goal hoefde alleen maar over de doellijn gelopen of geblazen te worden. Het liep anders.

De loting had wel het gewenste resultaat: door een diepzinnige tip van Han zorgde Hans voor wit op de oneven borden. Tien minuten na het toch al onzalige aanvangstijdstip 20.30u. konden we eindelijk van start.

Het begin verliep voortvarend: ik had al snel groot voordeel, terwijl Ben en Han comfortabele stellingen hadden. Alleen Hans zat met allerlei positionele gaten opgescheept, maar daar heeft hij zoals bekend maling aan.

Niet ik, maar Han was degene die het eerste punt pakte: in een dameloos middenspel overheerste zijn paard stilletjes de witte loper. Alle pogingen van de witspeler om de stelling een dynamisch karakter te geven, hadden een averechts effect. De stelling werd steeds geslotener, waarna een klassiek eindspel van superieur paard tegen obese pion overbleef, dat Han klinisch tot winst voerde. (0-1)

Ben was als volgende klaar. Hij had in het middenspel een pion meer, waar zijn tegenstander het loperpaar en wat activiteit tegenoverstelde. Ben kreeg de pluspion niet verzilverd, maar scoorde niettemin een puik halfje. (½- 1½)

Zo was het 1-2 i.p.v. ½- 2½, waardoor mijn partij er ineens weer toe deed. En het beste was er bij mij inmiddels wel af. Nadat ik mijn tegenstander in de opening compleet onder de voet had gelopen, nam deze zijn toevlucht tot een stukoffer om wat rommelkansen te creëren met een paar mobiele centrumpionnen. Ik gaf het stuk meteen terug om het pionnencentrum te ontmantelen en mijn witveldige loper vrij baan te geven tegen de verzwakte witte koningsstelling.

Op het moment dat ik een fraai gespeelde partij – ja, bescheidenheid siert de vos – mocht bekronen was het beruchte moment van onachtzaamheid daar. Kijk en huiver.

Cees IJzermans – Wilbert Surewaard

Stelling na 22. Df5...

Hier maakte ik bijna à tempo een vooraf bekeken zettenreeks af met 22… 0-0??? waarna wit de boel bij elkaar kon houden met 23. Pxe7+ Dxe7 24. Pg5 g6 25. Df4.

Na 22…, Td8 was het einde oefening. Het paard is ten dode opgeschreven vanwege Le4+. Hoog tijd om herexamen te doen voor mijn pionnendiploma.

De rest ging van kwaad tot erger, zodat we na halfeen nog moesten snelschaken, met uitschakeling tot gevolg. Daarna moest ik halsoverkop mijn schaamrode boetekleed aantrekken om de nachttrein naar Utrecht te halen, waarin ik tweeënhalf uur de tijd had om mijn zonden te overdenken.

Sorry, mannen.                                                                                                                                                                                        

WS

                               

De Pion (2247) – Rokado (2089) 2-2 (De Pion w.n.s.)

1)      Stefan Colijn (2312) – Hans v.d. Linden  (2125)        ½- ½

2)      Cees IJzermans (2176) – Wilbert Surewaard (2062)  1-0

3)      Alik Tikranian (2274) – Ben Boog (2128)                  ½- ½

4)      Mark Smits (2225) – Han Westenberg (2042)             0-1

N.B: Rokado's protest werd afgewezen, want te laat ingediend.

                              

6-2 pak slaag in Velserbroek

Nog maar vijf dagen na de indrukwekkende en massaal bezochte crematieplechtigheid voor Theo moest er door Rokado geschaakt worden. Niemand zat daar echt op te wachten, maar het was even niet anders, zoals Hans al mailde aan zijn teamgenoten.

Het sterke Santpoort, derde van de ranglijst en nog kanshebber op promotie, verwachtte ons gisteren in Velserbroek.

Kersverse vader van een tweeling Matthias mocht het op bord 1 opnemen tegen GM Harmen Jonkman (2387), die hoewel geen professioneel schaker meer toch nog steeds een geduchte speler is. Matthias leek het de eerste uren uitstekend te doen: de rustige stelling werd geleidelijk steeds meer uitgedund en er leek weinig aan de hand. Toch kon Jonkman de druk opvoeren, viel met zijn dame binnen en bracht wat nare penningen in de stelling. Het zag er verloren uit toen Matthias door de vlag ging.

Op het moment dat Matthias na ruim vijf uur spelen op moest geven, had Leo helaas al verloren van Daan Haver (2099 -over tweelingen gesproken. Santpoort heeft er ook een: Bas en Daan Haver).  Hij moet zich ergens vergaloppeerd hebben in een rustige stelling waarin hij weinig te duchten leek te hebben.  Te oordelen naar de ontdane reactie en het rood aangelopen gezicht van Leo direct na afloop zal het inderdaad een blunder geweest zijn.

Wilbert verloor na zware strijd een vrij complexe partij tegen Peter de Roode (2149) en Han melkte nog heel lang toreneindspel met een pluspionnetje uit tegen Wim Laurens Gravemaker (2067). Maar het was en het bleef potremise.

Frank had Bas Haver (2205), de andere helft van de tweeling, als tegenstander. Frank had het initiatief, probeerde het serieus in een lopereindspel maar Haver kon de boel nog net bij elkaar houden. Remise dus.

Tegen Wim Eveleens (2051) offerde ik een stuk voor een drietal pionnen en dat leek wel goed uit te pakken. Het eindspel dat ontstond was ondanks het beperkte materiaal voor mij binnen de gegeven tijd en na een kleine zes uur spelen toch wat te complex. Ergens in het eindspel moet ik het hebben laten liggen, want remise moet onder handbereik geweest zijn.

Rex weigerde halverwege zijn partij met Rik Konst remise, voornamelijk vanwege de ongunstige situatie aan de andere borden, en ging daarna in de fout en moest een kwaliteit inleveren. Het ontstane eindspel met voornamelijk lichte stukken was moeilijk maar leek nog wat kansjes op remise te geven door het vrijwel ontbreken van pionnen.  Zover liet Rex’ tegenstander het niet komen, waardoor ook deze partij verloren ging.

6-2 dus. Een uitslag die enige kansloosheid suggereert maar dat is ver bezijden de werkelijkheid. Tot dik in het vijfde speeluur was het grootste gedeelte van de partijen nog volop gaande waarbij de resultaten nog allesbehalve voorspelbaar waren. Ik denk daarom dat we als team maximaal hebben gestreden, maar soms valt alles net de verkeerde kant op, zoals gisteren in Velserbroek.

Laten we uitgaan van een gunstiger uitkomst van Caïssa’s grillen bij de volgende wedstrijd: 11 maart thuis spelen we de degradatiewedstrijd tegen RSR Ivoren Toren uit Rotterdam.

Rick  

Lees ook het verslag van SV Santpoort

Rouwkaart Theo - gelegenheid om afscheid te nemen

Voor de vermelde uitnodiging op de kaart (click erop voor een grotere versie) geldt dat een ieder welkom is.

De rouwkaart is hier ook in PDF-formaat beschikbaar.

Bij de dood van Theo

Je kunt jaren en mensen tot terugkeer bewegen,

En ook liefde – wat zeg ik, er is nog zoveel.

Ik ging weg voor altijd, maar terug zal ik komen

En dan reis ik met jou naar de zon en de zee

Boris Ryzji

Onze voorzitter is er niet meer. Theo is overleden. Hij stierf op een kille winterdag, in de middag van maandag 23 januari 2017, aan de gevolgen van uitgezaaide kanker.

Dat Theo er nu niet meer is, is voor mij en voor veel anderen, vrienden, clubgenoten, bijna niet voor te stellen.   

Theo was er namelijk altijd. Bij Rokado waar ik hem ruim 30 jaar geleden leerde kennen was hij tot zijn overlijden het hart en ziel  van de vereniging. Hij runde de vereniging zowat in zijn eentje: hij was zowel voorzitter als teamleider, maar ook penningmeester die jarenlang de bondscontributie voorschoot van veel leden en daar vervolgens zonder een spoortje van wrok werkelijk nooit meer op terugkwam. 

Theo wàs Rokado. En zonder Theo’s onbaatzuchtige inzet was Rokado zonder twijfel al lang geleden opgedoekt, ter ziele gegaan en nu niet meer dan een mooie, maar vage herinnering uit het verleden geweest.

Maar ach, dat is maar schaken. Theo was een mens die positief in het leven stond. Ik herinner me hem als opgewekt, goedgehumeurd en altijd bereid tot een praatje. Praatjes die vaak overgingen in lange gesprekken, aan de telefoon of tot midden in de nacht in de kroeg onder het genot van de nodige biertjes.  

Theo was een graag geziene persoon. Niemand mocht Theo niet. Theo was makkelijk in de omgang, had geen groot ego en kon wel tegen een stootje. Hij was daarom ook heel goed in staat om met moeilijke mensen, zoals ikzelf bijvoorbeeld, langdurig vriendschappelijk om te gaan en om andere karakters met een gebruiksaanwijzing zelfs tot zijn beste vrienden te mogen rekenen.

Zijn positieve levenshouding begon barstjes te vertonen toen begin 2015 de diagnose maagkanker werd gesteld.  Hij herstelde snel van de schrik en nam zich heilig voor de strijd met de ziekte aan te gaan en deze te overwinnen. Theo onderging een operatie en kreeg chemokuren en leek inderdaad op weg naar een volledig herstel.

Toen later in 2016 de ziekte terugkwam, leek Theo’s eerdere verzet plaats gemaakt te hebben voor een soort berusting en acceptatie van een onvermijdelijke uitkomst.

Het laatst zag ik hem op een zondag, half december 2016, de dag na onze laatste thuiswedstrijd in Nieuw-Beijerland. Op de één of andere manier voelde ik dat ik bij hem langs moest gaan. Ik wist gewoon dat dit een van de laatste keren was om Theo te zien en nog te kunnen spreken.

Ik ben blij dat ik dat ook gedaan heb. Theo was sterk vermagerd, had  veel moeite had met ademhalen en was er overduidelijk lichamelijk bar slecht aan toe. Maar toch was hij was hij geïnteresseerd in de partij die ik de dag ervoor had gespeeld en suf in remise had laten verzanden en hem nu demonstreerde.  Hij sprak daarna heel open en realistisch over de ziekte die hem in zijn greep had en die hem volgens de artsen nog 7 maanden respijt zou geven. Theo wist ook wel dat dit getal maar een slag in de lucht was.

Iets meer dan een maand later overleed Theo, niet meer in staat om nog zin te kunnen geven aan zijn leven dat beroofd was van elk perspectief.

Theo was een geweldig mens, we zullen hem verschrikkelijk missen.

Rick

Op de site van Charlois Europoort

en ook van SV de Raadsheer uit Zundert wordt Theo herdacht.

Op pagina 6 van het Kompas van 27 januari vind je enkele rouwadvertenties van familie, vrienden en de tafeltennisclub

Theo's rouwkaart