zondag 19 september 2010

IJsseltoernooi

De zevende ronde met de titanenstrijd tussen Matthew Sadler (2617) met zwart tegen Erik van den Doel. Sadler zat al op rozen met 6 uit 6, een score waarmee hij al minimaal gedeeld eerste was. Van den Doel had onderweg averij opgelopen en was verschillende keren niet verder gekomen dan remise. In deze slotronde was ik zelf gelukkig snel klaar en kon de verrichtingen aan dit topbord nauwgezet gaan volgen. Het was me vooral te doen om grootmeester Matthew Sadler, de geheel in het zwart geklede spichtige Engelsman met de sympathieke uitstraling die lang geleden furore maakte maar ineens zijn schaakcarrière beeindigde. Met mijn mobiele telefoontje zet ik hem een paar keer op de foto.





Optimaal geconcentreerd zit hij hier achter het bord. Prachtig om te zien, iets waar je lang gefascineerd naar kan kijken. Van den Doel heeft licht voordeel op het bord, maar een achterstand op de klok. Sadler’s tijdvoorsprong slinkt daarna zienderogen omdat hij alle zeilen moet bijzetten om staande te blijven, en beiden hebben nog zo’n 3 minuten over om de partij uit te maken. Nog steeds licht voordeel voor Van den Doel, een pionnetje meer in een eindspel met lichte stukken. Maar er gebeurt van alles, en het gaat steeds sneller. Sadlers stukken vallen de witte stelling binnen, daarmee verwarring zaaiend. Maar Erik blijft het correct spelen, totdat er in razende tijdnood vrijwel geen tijd meer over is om te zetten. Met twee seconden over gaat de toren van Van den Doel eraf en net voordat hij mat gaat, constateert hij dat Sadlers vlag gevallen is. Remise. Toch een brede opgeluchte smile op het gezicht van Sadler. Lachend zoekt hij oogcontact en bevestiging bij Van den Doel. Begrijpelijk: een krankzinnig slot van een hele moeilijke partij, iets waarom je na afloop alleen maar kan lachen. Maar hij vangt bot: van den Doel geeft geen kik, teleurgesteld als hij is en volkomen in zichzelf gekeerd.

Rick

maandag 13 september 2010

Delft OGD rapid-schaaktoernooi : 1e in groep B!

Roland Daamen wilde graag dat ik meeging naar Delft om daar mee te spelen in een rapid toernooitje, tja en waarom niet. De heenreis verliep uiterst stroef. Onderweg was het al erg druk op de snelwegen, eenmaal in Delft was de weg afgesloten.
We hadden nog maar 10 minuten voordat de eerste ronde zou beginnen. Ik besloot de I-phone te hanteren en even snel te bellen. In plaats van de verlossende zin: tweede straatjes om en dan naar links, kwam het antwoord: ‘ja ik weet het, dat is een groot probleem’.
Blijkbaar lag half Delft overhoop en dat samen met de zaterdagdrukte zorgde voor complete verstopping, het advies luidde terugrijden naar de snelweg en dan richting Den Haag- zuid enz enz. Hup, wij naar de snelweg, file meteen!? Dus niet op de snelweg, weer gebeld, TomTom ingeschakeld, die vond zowaar een omleiding. Na nog eens 20 minuten waren we op de bestemming. Men wachtte nog steeds op binnenkomende deelnemers,een aantal uit de richting Amsterdam redden het in het door de file geheel niet.

Dus een uur later dan gepland partij 1.

Speel deze partij, met commentaar, hier na.

Zo das lekker met een 1 beginnen en een leuke pot met mooie slotzet.

Ronde 2. Was een beetje jammer in die zin dat ik tegen Roland werd ingedeeld. Hij mocht het van mij zeggen of hij ervoor wilde spelen of remise. Hij wilde remise dus speelde we 4 zetten en namen remise. Heel jammer want stel dat je ergens in ronde 6 of 7 tegen elkaar komt dan had je nog iets voor elkaar kunnen betekenen, die optie was bij deze vervallen.

Ronde 3 Ik werd wat verrast door het agressieve tegenspel van zwart, dat pikte ik niet en begon als een wilde te offeren. Ik had er geen goed gevoel bij, Fritz maakte er ook brandhout van. Gelukkig mijn tegenstander niet. Zijn laatste zet, zet 10 of zoiets vergezelde hij van het commentaar: ‘een echte prutszet’ daarna was het mat in 2.

Ronde 4 Een idiote partij met zwart, offerde op zet 3 de c-pion voor spel, dat kwam ook, op zet 18 lette wit niet op en liet zich mat achter de paaltjes zetten.

Ronde 5
Loodzware partij, met zwart tegen iemand die BDG speelt, maar dan nog erger. 1. d4 d5 2. e4 c6 3. c4??! Onzinnig, nu ruilde ik op e4 en speelde meteen zelf e5, wit staat dan niet fijn. Toch kreeg hij spel, de rommelaar. Ergens in het middenspel wilde hij het afmaken met een in mijn stelling duikend paard. Het bleek een mank paard en dat meteen uit zijn lijden werd verlost en zo met een tussenschaak van het bord gegritst, mijn tegenstander mompelende ‘en ik speelde zo goed en Och och och’. Ik maakte in het vervolg geen fouten meer.

Ronde 6 De indeling gaf aan dat ik op bord 5 zat, dat kon niet, ik moest op bord 1 zitten. Oh oh, uitslag verkeerd ingevuld??! Ik zeg deel maar opnieuw in anders is het competitie vervalsing. Dat deden ze niet, een vette meevaller.

Partij 6 is ook hier na te spelen.

Zo, 5,5 uit 6, als enige. Hierdoor had ik in de laatste ronde genoeg aan remise. Ik moest tegen Thierry Bieger van WSC, een club waar ook toeschouwer Frans Vreugenhil voor speelt. Ik bood het aan na zet 6. Hij weigerde, speelde 2 zetten later h7-h6 dat moet je tegen mij nooit doen want die gaat er in 99% van de gevallen af, zo ook hier. Ik zag gelijk dat ik minimaal eeuwig schaak had. Ik besloot ook maar niet nog verder te kijken. Iedereen vond dat zwart verloren stond, het zij zo.

Fijn gevoel, zo’n 1e plek en 200 pietermannen, das niet mis voor een dag je gezellig schaken :)

Bij deze nog hulde voor de goede organisatie, een mooi speelzaal, een goede hap warm eten tussendoor en dat allemaal voor een tientje. Roland kwam met 2 uit 4 matig uit de startblokken, ik zei dat 5 uit 7 nog best wel een goede score was, hoefde ie alleen maar 3 maal te winnen, wat hij ook deed, de laatste ronde zelfs van de als 1e geplaatste.

Toi toi toi

Don Leo