dinsdag 23 maart 2010

Rokado kampioen!

In een zeer spannende wedstrijd in en tegen Krimpen aan den IJssel is Rokado gisteren door een overwinning van 4.5-3.5 kampioen van de eerste klasse A geworden.

op 16 maart 2009, dus iets meer dan een jaar geleden, speelden we ook al op dezelfde locatie, maar dan tegen het eerste, en wonnen toen niet onverdiend met exact dezelfde cijfers 4.5-3.5 (een resultaat waarmee we dat jaar overigens 3x verloren en daardoor degradeerden uit de promotieklasse).
Van het tweede achttal van Krimpen hoefde dan in ieder geval niet verloren te worden, dachten we vooraf. Maar makkelijk ging het gisterenavond nou niet bepaald: toen we op een gegeven moment met 3.5-1.5 achter stonden en er nog drie borden aan de gang waren, was het nog maar helemaal de vraag of het ons zou lukken de minimaal benodigde score te halen om ons te verzekeren van de 1e plaats en daarmee automatisch van promotie naar de hoogste klasse van de RSB.

De wedstrijd dan: Hans was als eerste klaar door zijn tegenstander Remko Moerkerken vlotjes op te brengen.


Op bord 1 heeft Hans dit jaar bij bepaald geen kinderachtige tegenstand ogenschijnlijk als van een leien dakje de maximale score van 7 uit 7 behaald. Hij kreeg het daarbij voor elkaar om vrijwel zonder uitzondering elke keer als eerste van de avond klaar te zijn. Winnend uiteraard.
Peter werd met zwart compleet overspeeld en zag zijn Westmase-methode grondig weerlegd worden door Bert ten Wolde. Hij wierp de handdoek toen het bord in een onsmakelijk bloedbad veranderde.
Zelf was ik niet verder gekomen dan een halfje tegen Kees Vroegindeweij, die heel wat kansen liet liggen om mijn stelling scherper aan te pakken maar in plaats daarvan gewoon tevreden was met remise.
Rex speelde op drie met wit. Hij was hierdoor zo van slag (van die witte stukken vlak voor z'n neus bedoel ik) dat hij werkelijk een draak van een partij speelde en Gosse Romkes geen strobreed in de weg kon leggen.
Theo, toch fit als een hoentje aan de partij begonnen, kon zijn 100%score (dat is natuurlijk ook een manier om de harde realiteit te interpreteren) in de RSB-competitie voor 2010 niet handhaven en verloor van Frits van Duin. Theo's volgende winstpartij in de bond wordt overigens geprognosticeerd voor 10 oktober 2018.
Een tussenstand van 3.5-1.5 in Krimpens voordeel derhalve en het zag er toch licht zorgelijk uit. Gelukkig boden de drie resterende borden volop perspectief, alleen Frank zou waarschijnlijk nog moeten vechten voor remise.
Marco schoof daarop een eindspel met vele pionnen in de plus gemakkelijk naar winst tegen Jan Sluiter:

Ingekomen commentaar Marco:


"Op bord 5 speelde ik met wit tegen Jan Sluiter. Kennelijk speelde de spanning omtrent deze kampioenschapswedstrijd ons beiden parten. Oordeel zelf. Nadat beiden veel bedenktijd hadden verbruikt in de opening had wit in het middenspel een pion meegepikt op b5 en staat beter. In opkomende tijdnood zet Jan in op complicaties.

Marco - Jan Sluiter, zwart aan zet

zwart speelde nu 1...Pe6? om naar d4 te springen. Wit kan nu met het voor de handliggende e5! al de genadeklap uitdelen.
Er volgde echter 2 dxe6 Dxc6; 3 exf7, Kxf7; 4 Pd5 Td3??. Hier dacht ik - shit, zwart dreigt te slaan op d5 en de toren gaat eraf op e1.- Na naarstig zoeken vond ik 5 Da5 wat de boel bijelkaar houdt. 5...Dc5; 6. Dxc5 bxc5; 7. Pxf6, Kxf6; 8. Txc4 Tc8; 9. Tac1 Tb3; 10 T1c2 blijft wit 2 pionnen voor en won even later de partij. Na afloop vroeg Hans me direct waarom ik niet gewoon de toren op d3 (i.p.v. 5. Da5) eraf had geslagen. De zwarte dame op c6 staat immers ongedekt en wit blijft een toren voor. Ongelofelijk, geen seconde maar dan werkelijk geen seconde naar gekeken! Bij navraag bleek ook Jan helemaal niet gezien te hebben dat wit gewoon kon slaan op d3. Dat is dus dubbele schaakblindheid. Schijnt gelukkig wel meer voor te komen." (Marco)

En ook Leo won een beter staand toreneindspel van Hans Ranft (commentaar van Leo verwacht ik nog).
Frank was inmiddels in een geheel gelijkstaand eindspel van toren, paard en wat pionnen op één vleugel beland. Remise zou je zeggen: Rokado kampioen en Krimpen hoogswaarschijnlijk promovendus als beste nummer twee. Het zou Erasmus achter zich gehouden hebben, maar nog wel afhankelijk zijn van de uitslag van Sliedrecht 2 tegen Oostflakkee. (Ik vond dit terug op de RSB-site die nu opgedirkt is met een "nieuw" logo in de vorm van een pingpongbal en de matgroene kleur van tafeltennistafels. Is dit logo wel naar de goeie bond opgestuurd, vraag je je onwillekeurig af)
Maar zo ging het niet: Franks tegenstander Michel van Cappellen blunderde bij klaarlichte dag een volle toren weg en moest wat zetten later opgeven. Met Frank's zege won Rokado de wedstrijd die alle kanten had gekund op met 4,5-3.5 (daar is ie weer!). Voor Krimpen zullen de druiven bijzonder zuur zijn en met name Van Cappellen zal zich na afloop uit frustratie de haren uit het hoofd hebben willen trekken. So close yet so far away!

Frank in de slotfase van zijn partij, snel zal Michel van Cappellen een toren cadeau doen

Leo in een winnend toreneindspel tegen Hans Ranft, daarachter Marco vs. Jan Sluiter

Rick

Ook op de website van Krimpen staat een verslag

Van diezelfde site neem ik, hopelijk met permissie, enkele fraaie sfeerfoto's over gemaakt door Rob Doolaard:



donderdag 18 maart 2010

Werkelijke eindstand OK Hoekse Waard


Hierbij de werkelijke eindstand van het OK Hoekse Waard van 5 maart (even opklikken voor een groter beeld), mij alsnog nagezonden door Ralph Zwart (dank daarvoor). Peter, door mij als overwinnaar gekroond, blijkt toch iets lager geeindigd te zijn dan ik dacht. 11 plaatsen om precies te zijn, maar ach, het had zo mooi kunnen zijn.
Als ik zo het deelnemersveld overzie dan moet ik constateren dat het hier vooral om een "gezelligheidstoernooi" ging, daar in Mijnsheerenland. Eén speler met meer dan 1900 en that's it. Een niet erg sterke bezetting, waarbij ook nog eens de titelverdiger Hans den Hollander ontbrak dus je zou zeggen een uitgelezen kans voor een Rokado-speler om de titel te pakken. Het mocht helaas niet zo zijn.

Rick

maandag 15 maart 2010

Peter pakt Open Kampioenschap Hoekse Waard

Afgelopen 5 maart vond het OK Hoekse Waard plaats. Nergens heb ik op internet de afgelopen week een verslag hiervan kunnen vinden. Mijn mailtjes aan Theo en Ralf Zwart om informatie werden genegeerd. Derhalve van mijn hand een kort verslag uit de dikke duim (een dergelijk evenement moet toch beschreven worden, nietwaar). Moet men maar reageren, er wordt niks meer aan veranderd.

Rokado’s sjoelkanjer Peter Luijendijk heeft op 5 maart j.l. het schaaksucces van zijn carrière behaald door het vijfde open schaakkampioenschap van de Hoekse Waard overtuigend op zijn naam te schrijven. De pittige tegenstand die hij bij de externe wedstrijden met zijn club Rokado ondervindt in de bondscompetitie, en het regelmatig meedoen aan toernooien (zo was Peter niet zo lang geleden nog actief en niet geheel onsuccesvol, in Guernsey) wierpen zo eindelijk zijn vruchten af in dit toernooi, met vooral deelname van regionale spelers uit de Hoekse Waard.
Hij won vijf partijen op een manier die typerend voor Peter is en eigenlijk wel de “Westmase-methode” genoemd zou kunnen worden; of het nou met wit is of met zwart: bliksemsnel in de opening lopers tegen paarden ruilen, dat bij voorkeur te doen middels het verminken van de pionnenstructuur van de tegenstander, om vervolgens met zijn dartelende paardenpaar eindspelletjes in te gaan en uit te melken totdat tegenstander het vermoeide hoofd in de schoot legt en het punt binnen geharkt is. Zo ongeveer. Sha la li – sha la la.
Het was een methode waar zijn concurrenten geen raad mee wisten. Zo ook niet Theo, de enige andere Rokado-speler die in gezelschap van zijn oudere broer Peter op het evenement afgekomen was en zijn kans al schoon zag bij afwezigheid van alle Rokado-toppers die verhinderd waren en of gewoon verstek hadden laten gaan. Maar na enkele ontmoedigende verliespartijen werd door Theo aan het einde van de morgen abrupt van de zwarte koffie op het bier overgegaan. Met een stuk in zijn kraag eindigde hij zo in de onderste regionen met een gelijk aantal punten als mannen als Piet van Oudheusden en Cees van der Velden.
Titelverdediger Hans den Hollander had de afzichtelijke wisselbeker helemaal uit Rotterdam (met de metro, met de bus en vervolgens nog een kolere-eind lopen) met zich mee gezeuld. Hij slaagde er niet in deze vermoeienissen te boven te komen en in zijn spel te geraken. Zo verloor hij van Ed Lammens en remiseerde hij met Hans van ’t Hof en met latere winnaar Peter Luijendijk. Hij werd tweede, maar was in ieder geval tevreden dat hij van dat lelijke kreng van een beker af was.
Hoewel de organisatie er zijn best op had gedaan dit vooral een regionaal toernooi te laten zijn door het nauwkeurig plannen van dit evenement op een datum die samenviel met de speelronde van de landelijke competitie en van een aantal regionale bonden, verschenen er toch nog wat onbekende personages met hogere rating dan die van de gemiddelde Hoeksewaarder (die gemiddelde rating staat sinds mensenheugenis op 1500 of daaromtrent) op het toernooi, lui van buiten de Hoekse Waard – allochtonen zogezegd – die met hebberige blik op de spectaculaire hoofdprijs van 50 euro waren afgekomen. Onder hen zelfs een aan lager wal geraakte buitenlandse grootmeester van wie ik de naam even kwijt ben. Maar niemand was in staat de granieten Westmase methode te slechten van Peter Luijendijk die onbedreigd op de ongedeelde winst afkoerste.

Zoals gewoonlijk was het een uitermate gezellige boel daar in Mijnsheerenland, in multi-functioneel centrum “De Vijf Schelpen”, waar het bier weer rijkelijk vloeide, de bitterballen aan het einde van de middag in het rond vlogen, de barkeeper met zijn “koetjes en kalfjes” misplaatst weer menig toehoorder dacht te amuseren en op de achtergrond de typische Hollandsche klanken van Frans Bauer, Corry Konings en Sieneke te horen waren, “muziek” die op de een of andere manier uitstekend paste bij de geest van een dergelijk regionaal (om niet te zeggen provinciaal) toernooi.

Volgend jaar zal er ongetwijfeld een volgende versie zijn van deze Hoekse Waardse traditie.

Rick

zondag 7 maart 2010

Erasmus beentje gelicht: 4.5-3.5

De een na laatste horde werd met enige moeite genomen. Het dit jaar goed op stoom gekomen tweede team van Erasmus werd afgelopen vrijdag ternauwernood een halt toegeroepen met een nipte 4.5-3.5 overwinning. Voor het kampioenschap in de eerste klasse A zal in de laatste wedstrijd tegen Krimpen over een paar weken zal een gelijkspel voldoende zijn.

Hans behaalde op het bord één als eerste een overwinning. Binnen het tijdsbestek van drie kwartier had hij eerst zijn tegenstander Van Meerkerk (u weet wel) overklast in de opening, maar was door gehaast spel vervolgens compleet verloren komen te staan. Gelukkig kon Hans het tij nog keren toen van Meerkerk een pijnlijk gebrek aan koelbloedigheid aan de dag legde door mee te gaan vluggeren met Hans (moet je nooit doen natuurlijk), zijn gewonnen stelling verkwanselde en Hans twee torens cadeau deed. Dank u! Ik informeerde snel na afloop bij Hans of de uitgestoken hand van Van Meerkerk inderdaad opgave betekende. Je weet maar nooit tegenwoordig.

in de tijd dat ik dit stukje in elkaar zat te flansen, kreeg ik ook een verslag van Hans:

Vrijdagavond kwam Erasmus 2 op bezoek voor de eerste van de 2 toppers waarin we de terugkeer naar “onze” promotieklasse moeten bewerkstelligen. We komen erin met de partij op het eerste bord, waar het bij Rokado zelden saai is..

Jaap van Meerkerk – Hans


Stelling na 12 .. 0-0



Op het eerste gezicht zou je niet vermoeden dat het zwart is die met een huisvariant van wit werd geconfronteerd. Jaap dacht hier een klein half uurtje na. Over opgave natuurlijk, dacht ik nog, af en toe in het voorbij gaan een blik op het bord werpend. 13. Dxc5 Dc3 14. Kd1 Td8 is geen succes. Eindelijk volgde 13.Tb1 zwart kan nu met ..Dc3 14. Kd1 Lf5 (Fritz komt met Ld7, ook aardig) de dame winnen tegen een toren en een loper. Maar waarom 2 stukken voor een dame geven, waarom niet eerst even 13..Td8 om na Lb2 Df2 te spelen dacht ik in een paar seconde. Toen ik de toren pakte zag ik het onmiddellijk. Gefeliciteerd van der Linden, even a tempo je partij om zeep geholpen, rund, 14. Dxf7 natuurlijk..
Gelukkig besefte Jaap onbewust dat je zo´n partij niet meer hoort te winnen en gaf hij na de nodige complicaties tot 2 x toe een volle toren weg.

Vorige week informeerde Theo tijdens het biljarten in het kleine café aan de haven of ze altijd wel voldoende fusten in huis hadden. Daar komt het tegenwoordig uit een 6000 liter tank, dus we hadden een aardig feestje kunnen bouwen, als de vooraf door velen favoriet geachte middenmoter C/E 4 van Krimpen had gewonnen. Helaas konden we uit het getwitter opmaken dat deze wedstijd in 4-4 was geëindigd. We moeten dus de laatste ronde nog vol aan de bak. Er zijn nog 3,5 bordpunten nodig en we lieten het daarom maar bij een tomatensapje.. (tot zover Hans)

Murphy verloor van de oude bekende Olivier Vrolijk die ik al een hele tijd niet had gezien. Sinds kort is hij weer wat actiever gaan schaken, mede door toedoen van zijn talentvolle 7-jarige zoontje Liam dat ook besmet is geraakt met het schaakvirus. Olivier is dit jaar goed op dreef met nog steeds een maximale score van 100 procent.

Leo raakte op bord 8 de draad kwijt. Dat het niet goed ging tijdens de partij maakte zijn tegenstander wel duidelijk toen ik hem op de gang tegen een clubgenoot hoorde oreren dat hij ha ha hi hi dat blog van ons wel gelezen had en hi hi hi die Rietveld maar vooral zijn gang moest gaan ha ha ha met zijn hi hi hi offers. Wat een lol. Of in Leo´s eigen woorden:

stelling na 21...Ph5

Mezelf deed ik helaas (weer eens) te kort. Partij best mooi opgezet.Wits laatste zet is 21 Tb1-e1 en is volgens fritz de beste.
Het plan is op e6 te offeren. Ik had op een aantal tegenzetten gerekend, maar niet op zwarts (Ruurd Ouwehand) Ph5. Ik ging te negatief denken hier en vond niets beters dan 22. g4?! Zwart speelt h6 en het vervlakt tot een stelling waarbij wit voor remise moet vechten. Ik had wel even vluchtig naar 22. Txf7 gekeken, maar nam het niet serieus, ten onrechte.
Fritz erbij met wederzijds beste zetten: 22. Txf7 Txf7 23. Lxe6 dit had ik nog wel gezien, ik dacht alleen hij speelt zijn koning weg en komt dan met h6. Maar zwart kan hier de koning noch naar h8 spelen wegens de vork Pf7, noch naar g7 spelen wegens de vork Pe6.Dus moet zwart hier spelen zoiets als 23. .. Df6 24. Lxe6 Kh8 25 Tf1 met +3 stelling.
Na de partij begon Marco te zeuren met: hoe kan dat nou dat je verliest met de opening die je helemaal moet kennen... alsof je tot zet 20 helemaal in je knar hebt zitten?? Innoveren noemen we dat Marco, niet volgens het boek afraffelen! Daarna speelde ik tegen Rex nog een paar leuke 3 minuten potjes die ik verloor. Ik zei Rex je bent vandaag te goed. Marco: nee dat zie je verkeerd, jij bent te slecht Leo. Laat ik nu nog een glas bier vasthebben. En ik zat voor mijn gevoel toch al vol. Dus ik met dat glas richting Marco, hielt het daar boven zijn stoel, dreigde (in schaaktaal spanning handhaven) en kapte het vervolgens toch maar leeg, tja dat was een geslaagd offer haha.....tot zover Leo

Zeer belangrijke punten werden binnengesleept door Rex die tegen Cander Flanders zijn slag sloeg in tijdnood en een volle dame buitmaakte en door Peter, in een partij die naar ik begreep beslist werd door geblunder.
Marco had een zware kluif aan de voor Rokado bekende Paul Wilhelm. De materiële voorsprong die Marco had verkregen kon niet te gelde gemaakt worden vanwege een ver opgerukte d-pion die nogal wat zwarte stukken bezig hield. Remise dus.
Tegen Pim Kleinjan was ik in een mat opgezette partij (na 20 zetten waren bijna alle stukken van het bord geruild) toch nog heel ver gekomen. Pim speelde het eindspel ijzersterk met steeds de beste zetten, waardoor er voor mij ook alleen maar remise in zat.
In een positie waarin hem zelf niets meer kon gebeuren, consolideerde Frank tenslotte de voorsprong en de teamwinst door zijn partij tegen van ’t Hoenderdaal remise te geven: 4.5-3.5 in Rokado’s voordeel.

Slotronde is 22 maart a.s. met de topper in Krimpen.

Rick