donderdag 24 maart 2011

De partij Don Leo – Ruurd Ouwehand

Ik had me goed voorbereid, d.w.z. nog even de partij van onze laatste ontmoeting bekeken en nog wat zijvarianten. Er kwam een compleet andere variant op het bord, één die ik maar zelden op het bord krijg.
Het leek alsof ik er goed spel mee kreeg, maar Ruurd had blijkbaar de tijd om als het nodig was even een tempozet te doen om op die manier al zijn stukken te laten meedoen.
Op het einde toen ik wat minder tijd had, en dacht gezien uitslagen en de posities op de overige borden wist ik dat ik moest winnen om het team te laten winnen en offerde ik een volle toren voor een mataanval.


Stellling na .. e6-e5!?

En wit moet hier op winst spelen, want anders wordt het 4-4! (was er nu maar ergens een halfje extra gehaald!?)
Wit heeft in een partij met tot nu toe wederzijds goed spel toch nog iets van een aanval, maar slaat hier de verkeerde weg in met 29. b4?? Moedig maar kortzichtig. Er volgde Dxb4 30. Tb3 Dxd2 31. Pxb6+ Kb8 32. Pa4 Dd1+ enz wit staat nu totaal verloren. Speelbaar was hier nog wel de zet 29. g4 er zou dan bijv. kunnen volgen .. Tf6 (op .. exd4 volgt 30. gxf5 dxe3 31. Pxc3=) 30. dxe5 Dxe5 31. Te2 en zwart staat iets beter.

Mijn teamgenoten jammerde achteraf dat ik hier rapper moest spelen maar in een kompleet verloren stelling heeft dat dus geen zin.
Nee er rest hier maar één conclusie, hij heeft erg goed gespeeld, dat beoordeel ik niet maar dat kan ik stellen aan de hand van Fritz 11, het blijkt dat afgezien van mijn verkeerd ingeschatte torenoffer, ik zelf ook (gelukkig) niet slecht heb gespeeld, ik begon alweer mezelf te twijfelen, niet doen!!

Boom boom Leo

dinsdag 22 maart 2011

Desillusie in Arcadia: 3.5-4.5

Gisteren bleek ook het eerste team van Erasmus, spelend in hun mooie nieuwe zaal Arcadia, een te grote horde voor Rokado. Na het eerdere pijnlijke verlies tegen de toffe gasten van de Willige Dame, konden we dus ook in de volgende competitiewedstrijd tegen Erasmus geen vuist maken.
De kampioensdromen aan duigen, hoewel de promotiekansen nog wel aanwezig zijn. Daarbij is hulp van anderen wel een voorwaarde.
Dat het lastig zou worden werd duidelijk toen Marco verhinderd bleek. Aan zijn verzoek om vooruit te spelen werkte Erasmus niet mee. Gevolg was dat Jos Visser op bord twee plaats nam tegenover van Zutphen. De honderden ratingpunten verschil bleken ondanks manmoedige inspanning van Jos niet te verdoezelen. Maar knap van Jos om er een echte partij van te maken en het tot elf uur vol te houden.
Zelf speelde ik een volstrekt oninteressante partij tegen Leo Verhoeven waarin ik met wit voor de zoveelste keer minder dan niets uit de opening wist te halen. Punt van aandacht voor mij.
Op een aantal andere borden ging het ook niet goed. Peter verblunderde juist op het moment dat hij remise aanbood een kwaliteit. Hij had niet gezien dat de wits loper ook veld h8 bestreek, het veld waarop hij juist zijn toren posteerde. Toen Peter zijn remiseaanbod deed, kon tegenstander Cander Flanders een wilde lachbui begrijpelijk niet onderdrukken. Zwarts stelling bleek niet meer te houden.
Leo was in problemen geraakt. Hij had vooral ruzie met de klok en later ook met de stelling. Op een gegeven moment stond Leo een toren achter en had nog twee minuten voor de rest van de partij. Toen zijn tegenstander een torenzet speelde die alle witte dreiging uit de stelling haalde en er dus helemaal niets meer inzat ging bij Leo het licht uit. Leo schaakt de laatste tijd een beetje zoals dit meisje zingt.
Hans was in een strijd verwikkeld tegen Pietrow, altijd een geduchte tegenstander en zeker met zwart. Hans’ pogingen om tot een koningsaanval te komen werden geneutraliseerd door een kwaliteitsoffer dat Pietrow superieur spel gaf. Ook Hans ging tenonder.
Gelukkig was er ook positief nieuws. Theo die al een tijdje in de lappenmand zit won met zwart een zeer knappe partij van Jaap van Meerkerk. Via een truc waarbij hij gebruik maakte van de zwakke onderste rij van wit peuzelde hij een pionnetje op, later volgde er nog één waarna het volgende lopereindspel simpel gewonnen was.
Puntenmachine Frank won ook, zij het niet zo eenvoudig van Olivier Vrolijk. Een eindspel met ongelijke lopers waarbij Frank het beste van het spel had kostte Olivier zo veel tijd dat hij door zijn vlag ging.
Als laatste won Rex met zwart een prima partij tegen predikant Jan Seeleman. Al vroeg in de partij had Seeleman zich vergaloppeerd, waarna Rex de hele partij voordeel had behouden en dit in de uitvluggerfase tot winst wist uit te bouwen, iets dat tot begrijpelijke maar onterechte wrevel bij Seeleman leidde. Mooie winst voor Rex!

Eindresultaat 4.5-3.5 in ons nadeel en met nog één competitiewedstrijd te gaan zijn de promotiekansen nog wel aanwezig, maar hebben we alles niet meer in eigen hand.

Update: voor Sliedrecht II zat er gisteren helaas geen stunt in: Willige Dame wint met 5-3. Zie de website van Sliedrecht voor een verslag.

Rick

zaterdag 19 maart 2011

Rokado moeizaam langs IJsselmonde

Vrijdagavond stond in Rotterdam de halve finale van de RSB-beker tussen Rokado en IJsselmonde op het programma. Omdat Frank met zijn hele familie een week de op de Bahamas of omgeving was neergestreken, konden we met goed fatsoen eigenlijk niet om Leo heen. We beseften natuurlijk wel dat er op de eerste 3 borden gescoord zou moeten worden, want Leo rotzooit doorgaans maar wat aan, zoals hij hier trouwens regelmatig uitgebreid en niet zonder trots laat zien.

Ingekomen commentaar van Leo over zijn partij tegen Rinus Bongers:

Tja wat zal ik er van zeggen, het leek wel of ik voor het eerst schaakte, ik schat mijn prestatie gisteren ca op 1200, het leek van het begin tot het einde helemaal nergens op. Geen idee waaraan en waaraf, links niet rechts niet, geen idee welke kant de partij op ging, al helemaal geen enkel tegenspel weten te creëren. Bongers kwam dankzij mij heel goed uit de opening met veel ruimtevoordeel en kan dan heel rustig en kalm 10 zetten niets doen in mijn ogen, maar feitelijk de stelling steeds iets verbeteren en mijn tegenspel verhinderen. Fijnzinnigheden niet aan mij besteed, doe nou eens echt wat dacht ik.


Geen bord 4, maar meer kernreactor 4, de stelling na 31. a5 beton storten komt te laat en blussen helpt niet meer. Het alarm werd hier van fase 4 naar 5 verhoogd. Niemand durfde nog in de buurt van de stelling te komen.
Het was dus een grote lijdensweg, ik durf het wel een van mijn slechtste partijen ooit te noemen, ik schaamde me kapot, en foeterde naderhand hardop ‘een wanprestatie’. Het enige leuke afgezien van de overwinning van ons team, was het optreden van Chef (zie foto)

bezig baasje Chef

Een heel bijzonder schepsel, hij blaft niet , chef weet niet dat hij een hond is. Dit is hem echter niet aan te rekenen, het heeft de mens immers duizenden jaren gekost voordat hij er via Henry Descartes achter kwam dat hij dacht en dus was.
Wat een handige draagriem heeft ie aan dacht ik, je kunt hem oppakken als een koffer als het even nodig is, hetgeen ik dan tijdens de partij waaraan ik toch niet vond eens uitprobeerde. Dus ik pak hem op, maar een vervaarlijke blik van Chef overtuigde me snel dat ik dat beter kon laten. Dus deed ik het tegenovergestelde, ik duwde hem wat naar beneden, waarom weet ik ook niet, zat in één keer mijn hand achter in zijn keel of is het strot bij een hond, ik weet het niet. Later bij een gesprek aan de bar kwam ik er van zijn baasje achter dat het helemaal geen draagriem is maar een korset dat Chef nodig heeft omdat hij een nekhernia heeft gehad, tja had ik dat maar geweten.
Verder speelt met een oude tennisbal zoals een kat dat doet, pakt hem dan wel op in snuit, waardoor hij geluiden maakt die veel weg hebben van een varken dat een voerbak leegschrobt.
Volgens zijn baasje was hij onverzadigbaar als het op activiteit aankwam, ze wist te vertellen dat dit soort ras tot op het laatste doorging om dan plots neer te vallen en niet meer op te staan. Ik wens Chef nog vele jaren bij zijn speurtocht.

Chef begreep weinig van Leo's partij

Chef doet me trouwens een beetje denken aan die goede ouwe tijd van bij De Variant, waar we in een oud muf zompige zaal achter in een café in Breda speelden en daar hadden ze zo’n Labrador, die ze te weinig uitlieten. Je moest echt uitkijken aan welke tafel je ging zitten. Eénmaal kwam er een blinde vrouw schaakspelen bij ons op de club, vergezeld van de blinde geleide hond. Terwijl zij (ik bedoel de hond) de zetten soufleerde, werd deze en passant door de Labrador genomen (wie en wat dat laat ik even in het midden). Er kwamen verder geen zetten meer??! We hebben die vrouw nooit meer gezien.

E.L.L. en de Naar jr.
Tot zover Leo.

Leo en Marco aan het zwoegen

Op het derde bord zag het er kort na aanvang goed voor ons uit. Marco zat weer eens stevig in zijn theorie en dat resulteerde al snel in pionwinst met mooie stelling. Ook Rick slaagde er op bord 2 in het zwarte nadeel om te buigen en uiteindelijk het 2e punt te scoren.
Zelf zat ik dankzij een ontzettend frivool gambietje tegen Steef Bergakker al vanaf de opening tegen een zeer bedenkelijke stelling aan te kijken. Het besef dat ik kompleet verloren stond werd door Fritz bevestigd, gemiddeld zo´n beetje -3 en dat zonder materiële achterstand. Alsof ik een partij van Leo zat na te spelen, dat idee.


Hier speel zwart 22… Df6 wat goed genoeg is voor de winst, maar Pxb3! Had de witte stelling direct gesloopt. Op 23. Dxb3 Dc5 24. Dc2 wint Lf4 de dame en op 23. axb3 is Tc8 moordend.
In de partij moest ik een stuk voor een pion geven om mat te voorkomen en maar hopen dat ik er in het uitvluggeren nog een halfje uit kon toveren. Dat lukte dankzij een blunder.


Stelling na 37. Tc7

Hier speelde zwart Kg6 waarop ik direct Le4 met remise-aanbod liet volgen, dat geaccepteerd werd. We hebben de slotstelling niet geanalyseerd en dachten dat wit de b-pion kon ophalen en moest kunnen winnen. Dat valt echter tegen want na Pf4 is deze pion indirect verdedigd en is het nog steeds zwart die winstkansen heeft.

Hans vs. Steef Bergakker

Maar goed, het mag ook wel eens meezitten. Nu de finale tegen Spijkenisse, die vermoedelijk de 3,5 -0,5 uitslag op de eerste 4 borden uit de competitie wel willen rechtzetten.


Hans

zondag 6 maart 2011

Zoef

Ik kan me voorstellen dat mijn teamgenoten vragen hebben bij mijn optreden van afgelopen vrijdag. Enige opheldering is inderdaad wel geboden. De partij die ik speelde was zeer snel voorbij en na afloop had ik het door de gebeurtenissen aan mijn bord eigenlijk wel bekeken voor de avond, waarop ik besloot mijn snor te drukken en het pand te verlaten. Marco die vermoedelijk uit oogpunt van damage-control nog nooit zo snel een verslag van een wedstrijd had vervaardigd en al zaterdagochtend naar mij doormailde zal wel niet blij mee zijn met dit stukje, maar dat zij dan maar zo.



We speelden dus tegen de Willige Dame en ik nam zoals gebruikelijk plaats op het vierde bord waar een zekere Jaap Verhoef tegenover mij kwam te zitten. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar hij schijnt al tientallen jaren mee te draaien in het schaakwereldje, dus het zal wel. Wat er met de beste man afgelopen vrijdagavond aan hand was, is me nog steeds een compleet raadsel.
Mijn tegenstander Verhoef dus, ik zal hem in het vervolg Zoef noemen, gaf direct zijn visitekaartje af door zijn eerste zetten a-tempo op het bord te kwakken. Hij noteerde daarbij niet en had zo na tien gespeelde zetten ongeveer drie seconden bedenktijd gebruikt.
Wat is er met deze man, met deze Dordtse Zoef Zoef de Haas aan de hand vroeg ik me, inmiddels kregelig geworden, af. Moet hij misschien voor tienen weer thuis zijn in Dordrecht omdat zijn vrouw hem anders niet binnenlaat en hij de nacht in de schuur zal moeten doorbrengen? Dat zou toch wel cru zijn. Niet erg waarschijnlijk. Wil hij dan een televisieprogramma vanavond absoluut niet missen? Maar ja, daar heb je toch uitzending gemist voor, en dan nog, Boer zoekt vrouw is toch altijd op zondag (het schijnt dat eenderde van de Nederlanders daar elke week op afstemt) Nee, dat was het toch ook niet. Ik besloot dat het toch wat anders was. Ik denk dat hij als een hazewind weer terugwilde achter zijn computer om daar weer op ICC 1-minuut partijtjes te gaan spelen. Net als Zweedse schaaklegende Ulf Andersson die het in korte tijd voor elkaar kreeg om tegen de 100.000 van dit soort potjes op deze Amerikaanse schaakserver af te raffelen. Die is wel heel ver afgezakt. Mogelijk zag Zoef zijn standaard-partij als een hinderlijke onderbreking van zijn bullet geschaak. Maar ja, eigenlijk interesseert het me geen zak.

Enfin, ik ergerde me kortom groen en geel en ik kreeg het met Zoef aan de stok. Zoals bekend geldt de notatieplicht voor iedereen, dus ook (zelfs) voor Zoef de Haas. En die regel is echt niet alleen maar voor de show in het reglement opgenomen (voor de geïnteresseerden: FIDE-regels van het schaakspel artikel 8). Het heeft te maken met zorgvuldigheid, met controleerbaarheid voor de wedstrijdleider, maar ook met respect voor je tegenstander. Ik haat het wanneer zogenaamde vrijgevochten personages zich aan algemeen geldende regels menen te moeten onttrekken. Die regels zijn zeker voor niks bedacht. Toen ik hem daarop aansprak, sprak hij zalvend: “ja, maar ik speel voor mijn plezier.” De logica van een dronken aardbei.
Toen ik hem nogmaals attenteerde op zijn notitieplicht vond hij mij ineens “zeer irritant” en sloot hij de woordenwisseling af met de geruststelling dat hij de partij snel zou beëindigen, en wel in zijn voordeel uiteraard.
Het was zaak me niet van de wijs te laten brengen. Daar slaagde ik maar gedeeltelijk in. Na 20 zetten stond ik met wit iets minder, maar had wel een grote achterstand op de klok. Zoef had inmiddels een minuut of tien gebruikt, maar het grootste deel daarvan was niet opgegaan aan het overwegen van alternatieve zetten, maar aan het buiten in de kou asfalteren van zijn longen (waarom verbieden ze het roken niet gewoon in Nederland?) Ieder zijn hobby, zullen we maar zeggen. Walmend als een asbak zette hij zich weer achter het bord. En op dat bord ging het van kwaad tot erger.

Wit: Rick
Zwart: Zoef

Na de volgende zetten:

1.d4 Nf6 plats! 2. c4 c5 bam! 3. Nf3 cxd4 kets! 4. Nxd4 e5 zoef! 5. Nc2 (scherper en beter is uiteraard Pb5, maar ik kende de theorie daarvan onvoldoende) d5 tsjak! 6. cxd5 Qxd5 kedeng 7. Qxd5 Nxd5 wham! 8. e4 Nb4 flats! 9.Nxb4 Bxb4+ boem! 10. Bd2 Nc6 tok! 11. Bb5 Bd7 beng! 12. O-O Bxd2 tsjup! 13. Nxd2 Nd4 krok! 14. Bxd7+ Kxd7 tik! 15. Nc4 Ke6 tak! 16. Rad1 Rac8 vroem! 17. Ne3 Rhd8 shak! 18. Rfe1 g6 bam! 19. Kf1 f5 etc 20. exf5+ gxf5 21. Rc1 Rxc1 22. Rxc1 f4 23. Nc4 Rc8 24. Rc3 Nb5 25. Rc2 Rc6 26. a4 Nd4 27. Rc3 Kd5 28. Na5 Rb6 29. b3 Rb4 bam!


Zwart staat beter, maar het moet te houden zijn. In deze stelling verzonk ik in diep gepeins. Ik vertrouwde 30.Tc4 niet omdat ik ervan uitging dat het volgende paardeindspel door de actieve zwarte koning verloren zou zijn. Dat is niet het geval. Wit lijkt zich te kunnen redden. Na de volgende zet krijgt zwart groot voordeel. Zoef speelt het vervolg soeverein uit.

30. Rc7 b6 31. Nb7 Rxb3 32. f3 Rb1+ 33. Kf2 Rb2+ 34. Kf1 Nf5 35. Rd7+ Kc6 36. Rxh7 Ne3+ 37. Ke1 Nxg2+ 38. Kd1 Ne3+ 39. Ke1 e4 40. Nd8+ Kd6 41. Nf7+ Kc5 42. Ng5 Ng2+ 43. Kd1 e3 44. Re7 Kd6 45. Re4 Rd2+ 46. Kc1 Ne1 47. Ne6 Nd3+ 48. Kb1 e2 en met grote weerzin schudde ik de hand van mijn opponent.

Hoewel ik me gestoord had tijdens de partij, denk ik bij nader inzien niet dat het de uitkomst van de partij beïnvloed heeft. Op de kritieke momenten pakte ik voldoende tijd, maar produceerde uitsluitend vanwege mijn beperkte begrip van het schaakspel niet de juiste zetten. Dat had verder niets met het doelbewust intimideren door Zoef te maken, hoewel het wel enigszins de lol in het schaken bederft. Dus met het resultaat van de partij kan ik vrede hebben en Zoef wens ik nog heel veel plezier in het schaakspel toe.

Zo zat ik om half elf weer thuis op de bank. Het voordeel daarvan was dat ik tot in de kleine uurtjes verder kon gaan lezen in Stieg Larssons geweldige boek “Mannen die vrouwen haten” (een boek wat je gewoon niet kan neerleggen ). En dit leesplezier, kan ik melden, woog meer dan ruim op tegen dat ge-etterbak van mijn tegenstander van die avond.

Rick

Het anti (schaak) verslag van de partij Rietveld – Berrevoets

Inleiding 1
Zaterdagochtend, de day after, nauwelijks geslapen, eerst theezetten, daarna schrijven. Ik heb op mijn vingers gebeten om zo te trachten niet beledigende taal noch grof woord gebruik te hanteren, ik vrees dat ik er niet helemaal in ben geslaagd.
Ik heb veel mooie verhalen gelezen van Jan-Hein Donner, over onrecht in het schaken, ik bezet helaas niets van zijn subtiliteit, gevoel voor sarcasme, schrijftalent, ik mag zijn pen niet eens vasthouden.
Harry Mulisch heeft ooit het begrip ‘absolute leeftijd’ tot leven gebracht, de leeftijd daar waar je voor je gevoel ergens bent blijven steken in je ontwikkeling, zie hieronder het gejammer van een zevenjarige.

Inleiding 2
Het is me niet gelukt een neutraal getint verslag te bedenken, helaas, iets heeft het slechte uit mij naar boven gehaald. Ik heb het er donderdagavond zelf in gegoten, eerst wijn, daarna bier en tot slot een flink glas wijn, welnu hier komt het venijn, opgewekt door dhr. Bervoets. Dat is op zich knap, want ik ben al een hele poos bezig te proberen tot bezinning te komen.
Zo is in mijn bezit het voor iedereen aan te raden boekje: De 4 inzichten, van Don Miguel Ruiz, hij verkondigt hierin wijsheden van een oude cultuur, de Tolteken.

1. Wees onberispelijk in je woorden
2. Vat niet persoonlijks op
3. Ga niet uit van veronderstellingen
4. Doe altijd je best

Ad1:
Het woord is de macht tot scheppen die je hebt. Het woord is niet slechts een klank of een geschreven symbool. Het woord is een tweesnijdend verhaal, het kan de prachtigste droom creëren of alles om je heen vernietigen. Een zonde is alles wat je doet wat tegen jezelf gericht is. Onberispelijk zijn in je woorden houdt dus in dat je geen dingen zegt die tegen jezelf gericht zijn.

Iets in mij verzet zich hier tegen, maar oordeelt u zelf.

De niet partij

Het was geen partij, dus laat ik hem ook niet zien. Zelden iemand een Franse opening zo zien verkloten.
Verder denkt Hans Berrevoets dat schaken een contactsport is. Steeds die lange stelten tussen mijn stoelpoten, minstens tien keer heb ik iets tegen mijn knieën of voeten gehad. En dan dat irritante gebeuk op de klok, hoe slechter hij kwam te staan hoe harder. Zelfs het noteren van de zetten deed jij op een wijze alsof het spijkerschrift betrof, driftig noteerde hij zijn zetten, ik vraag me af met wat voor een gevoel?
Het scheen hem niets te deren dat hij per zet slechter kwam te staan. Ik verbaas me er altijd over die schakers die schijnbaar gevoelloos blijven of zijn, terwijl ze worden weggespeeld, ik dacht dat alleen vissen over die eigenschap beschikken hoewel ook daar de meningen over verdeeld zijn, ik zal het eens bij de partij voor de dieren navragen of het echt geen zeer doet als je met je lip aan een haak op het droge wordt gezwengeld. Het moet toch wel zeer hebben gedaan.

Onder weg in de auto baalde ik steeds meer. Ik ben het allang zat om gratis schaakles te geven. De rekening wordt hier betaald middels een lading uitgestort inkt(zwart)gif.
‘ik zal proberen voordat we in Breda zijn iets positiefs over hem en/of de partij te bedenken, mij lukte het niet, Frank wel: ‘aan hem hebben we te danken dat Hans met de Raasheer mag meespelen’, ok pluspunt gevonden. Nu heb ik zelf ook iets ‘positiefs’ gevonden, u heeft een hekel aan verliezen, dat is duidelijk en doet er tijdens de partij werkelijk alles aan omdat dat niet te doen, bravo!!
Drie a vier maal wordt er remise aangeboden, dat werd me echt te veel en ik zei zoiets als: ‘u bent al net zo’n onsportieveling als uw bord 4 speler, u moet ophouden met remise aan te bieden.’ Later na het voldongen feit omdat ik drie pluspionnen meer in een eindspel niet wist te verzilveren, murmelde hij: ‘ik deed het juist uit medegevoel, ik wilde niet dat u op tijd zou verliezen’??!
Ik had deze partij niet op tijd verloren, over mijn lijk niet, inmiddels waren er enige antipathie-gevoelens bij mij opgewekt, dat levert een soort energie waardoor ik nog wel honderd zetten had kunnen doen.
Uiteindelijk had ik zelfs nog ruim de tijd om alles af te ruilen en u met pat te laten wegkomen. Uiterst storend dus en ik vind ook ongepast die remiseaanbiedingen, u begon er nota bene al mee nadat u twee van de drie pluspionnen had cadeau gekregen, ik zeg dat met opzet,want veroverd heeft u niets, en al zeer geen schaakharten. Dus zeg niet dat u het uit mededogen deed, bah, u deed het om te irriteren, mij uit mijn toch al zo slechte concentratie te halen, dat wist u dondersgoed.

Mijn team genoten probeerden me nog te overtuigen dat u normaliter een aardig mens moet zijn, ze krijgen in dit geval, lees met de partij van gisterenavond geen gelijk van mij. U begrijpt niet dat schaken een edele sport hoort te zijn, het had u gesierd op te geven, maar dat kwam niet in uw hersens op, en omdat het hier een teamwedstrijd betreft heeft u één argument omdat niet te doen.

Schaken is maar een spel, maak je niet zo druk hoor ik iedereen zeggen, ja maar spellen hebben ook hun ongeschreven regels en mijn tegenstander hoewel allang op leeftijd, zelfs zo oud dat hij de leeftijd waarop het keerpunt van je ‘schaakcarrière’ terecht bent gekomen bij hem al een hele poos achter de rug moet zijn, maar die etiquette regels heeft ie of niet gekend of is ie allang vergeten. Gadver, met opzet met een a, want ik mag niet vloeken, het zal u niet verbazen maar ik ben woest. De enige reden dat ik deze partij niet won, was omdat ik me niet goed voelde, en daardoor beïnvloedbaar was voor randverschijnselen die niets met het schaken op zich van doen hebben.

Ik heb erg veel zin om met dit spel te stoppen, want ik ben het werkelijk meer dan beu, ik had recht op een vol punt en geen % minder, ik ben het zat om aan te horen dat ik het verkloot heb na zo’n mooie partij. Ik ben het zat om aan te horen van had je niet dit of had je niet dat moeten spelen, het stond +4 en de dames zijn afgeruild, alles wint. Zijn gedrag tijdens en mijn gedrag hier middels deze onzin resulteren in het eindresultaat twee verliezers, proficiat.

Eindconclusie
Door jezelf, door de acties die je in het verleden zelf hebt uitgespookt, dwing je af of dingen lukken of niet. Je bepaalt zelf je eigen mate van succes. Je dwingt zelf af of je ergens recht op hebt. Ik meen echter op een hele hoop dingen recht te hebben. Mensen menen recht te hebben op een goede gezondheid, op een gelukkig leven, een luisterende partner, een goede baan, een auto, enig welzijn, en een punt na een mooi opgebouwde partij. Het is altijd je eigen schuld als het niet lukt.
Vergeet mijn gejammer, koop allemaal dat boekje en ik heb nog heel veel werk te doen.

Ik heb moeite om de verzendknop in te drukken, maar ach misschien word ik een paar wedstrijden geschorst, wegens schriftelijk natrappen, kan ik tenminste verder met nuttige dingen.
ad 2:
Beste Hans (je ziet het ik begin al weer positiever te denken) vat het niet persoonlijk op, het ligt niet aan jou, het ligt aan mij, ik heb een slechte jeugd gehad en dat komt zelfs nu nog zij het gelukkig sporadisch zo nu en dan boven mijn theewater uit. Dat boekje legt het echt goed uit hoe het in elkaar steekt, ik moet het alleen nog leren toepassen. Ik hoop dat je altijd een goede gezondheid mag blijven houden en al die andere dingen waar je meent recht op te hebben.

Hey had ik geen thee gezet?! , grrr pikzwart net als de toon in dit verhaal, bah in de gootsteen ermee dan maar.

E.L.L. en de Laar jr.(slechte remisespeler)

zaterdag 5 maart 2011

ROKADO KANSLOOS KOPJE ONDER TEGEN WILLIGE DAME

In de 5e ronde van de promotieklasse is Rokado er niet in geslaagd om de aanval op de koppositie te weerstaan.
Het bezoekende team de Willige Dame uit Dordrecht won verdiend met 5,5 - 2,5 en staat nu evenals Rokado met 8 punten op een gedeeld eerste plaats.
Spijkenisse kan daar nog bij komen indien het gewonnen heeft van Erasmus.

Ondanks de afwezigheid van kopman Remco van Vaalen bleek de Willige Dame qua rating eerder sterker dan verzwakt dankzij de invallers Jaap Verhoef, Pierre Smeets en Teunis den Rooijen.
Dit bleek ook al ras tijdens de wedstrijd. Wellicht medebeslissend voor het wedstrijdverloop was een meningsverschil dat al snel plaatsvond aan bord 4 waar Rick (2090) met wit speelde tegen Jaap Verhoef (2049).
Rick ergerde zich merkbaar aan de enigzings eigenaardige manier van spelen van Jaap, die vrijwel al zijn beginzetten à tempo en in een bliksemflits uitvoerde als ware het een 1 minuut partij en daarbij diverse zetten niet noteerde. Hierover spraken beide spelers diverse keren met elkaar en de partij werd verder in ijzige sfeer gespeeld, geheel niet passend in de verder zeer gemoedelijk verlopende wedstrijd. Rick was duidelijk door het voorval niet op zijn best en kwam al snel in een minder staand eindspel wat Jaap met vaste hand tot winst voerde.
Hans (2107) trof met zwart op bord 3 een op zeker spelende Arno Slagboom (1911). Diens betonschaak leidde al snel tot een vervlakte stelling waarin remise onvermijdelijk was.
Bij Peter (1748) op bord 6 ging het met wit aanvankelijk gelijk op tegen Teunis den Rooijen (1880). Ergens moet Peter het getracht hebben te forceren en belande in een verloren stelling. Derhalve een 0,5 - 2,5 achterstand en werd het tijd dat er iets teruggedaan werd.
Wie anders dan Frank (2135) verkleinde de afstand. Op bord 2 met wit had hij al snel voordeel tegen Jacques Hennekes (1992) en wist dit vast te houden tot in het eindspel. Ongelijke lopers leken nog remisekansen te geven voor zwart, maar Frank is dit seizoen een vrijwel foutloos spelende machine en maakte het onberispelijk af.
Marco (2040) trof op bord 5 met zwart de voor hem welbekende Pierre Smeets (1959). Beide spelers kruisen elk jaar de degens in één van de rapidtoernooien in Dordrecht. Ook nu hadden beiden nog de woensdag met dezelfde kleuren tegen elkaar gespeeld in het Witte Haen rapidtoernooi te Dordrecht wat uitmonde in een zwaarbevochten remise. Nu werd wederom gekozen voor dezelfde opening waarin beiden vol op winst speelden. De stelling was al snel een broeinest van open lijnen en sluimerende combinaties. In het middenspel trok Marco traditiegetrouw weer eens veel teveel tijd uit, koos wel de beste variant en snoepte de zwakke witte pion op c4 van het bord. Pierre bleek echter over meer dan voldoende compensatie te beschikken over de zwarte velden en won zijn pion terug. Beiden sloegen in het eindspel nog een remiseaanbod af, maar met de vlaggen op vallen konden zowel wit als zwart een eeuwig schaak niet meer ontwijken.
Op bord 8 bouwde Leo (1877) met wit al snel een mooie drukstelling op tegen schaakpromotor Hans Berrevoets (1946). De druk werd netjes omgezet in beslissend materieel voordeel en het punt werd aan Rokado-zijde al lang geteld. In het eindspel ging het echter mis bij Leo die zich beriep op zware hoofdpijn. Zwart wist de verloren pionnen terug te winnen en met een pat eindigde ook deze partij in wederzijdse grote tijdnood remise. Met een 2,5 - 3,5 achterstand moest het dan gebeuren aan de borden 7 en 1. Hier stonden echter beide Rokado spelers slecht.

Theo (1699) trof op bord 7 met zwart invaller Johan Went. Theo speelt dit seizoen sterk in de interne bij Charlois Europoort, maar verviel in deze partij weer in zijn eeuwige fout: niet willen rokeren. Waar normale schakers elke kans aangrijpen om hun koning zo snel mogelijk aan de korte kant of lange kant in veiligheid te brengen, is de filosofie van onze Theo dat je dit zo lang mogelijk moet uitstellen (totdat het dus te laat is). Ondanks de talloze smeekbeden van zijn teamgenoten was het vrijdag weer raak en belande de koning op f8 en stond de toren de hele partij ingesloten op h8. Johan speelde wel gewoon volgens het boekje, rokeerde, trok op in het centrum en won verdiend.
In de laatste partij van de avond speelde Rex (2079) met zwart op bord 1 tegen Joop de Jong (1976) zijn welbekende afwachtende schaak om dan in tijdnood toe te slaan. Joop speelde echter uitstekend en behield de hele partij een duidelijk voordeel en liet dit ook in de tijdnoodfase zich niet ontglippen.
Een harde 2,5 - 5,5 nederlaag waar niets op valt af te dingen.

Met nog 2 ronden te gaan is de strijd om de 2 promotieplaatsen naar de KNSB weer volledig open, waarbij de beslissingen vermoedelijk pas zullen vallen tijdens de laatste gezamelijke slotronde van de promotieklasse. Voor Rokado is het nu zaak de wonden te likken en zich te richten op de halve finale RSB-Beker die op 18 maart gespeeld wordt in en tegen IJsselmonde.

Marco