Na zo’n 40 minuten in de match tegen Fianchetto 1 stonden we al
op voorsprong door een wel heel snel punt van Leo, die zijn debuut maakte dit
seizoen. Tegen der Kinderen die misgreep in een mindere stelling was zijn
partij voorbij voordat hij goed en wel begonnen was:
 |
| Leo - der Kinderen. Stelling na 10. 0-0-0 |
Zwart speelde hier, nog denkend
dat het paard op c3 gepend stond zoals op de vorige zet, 10…, d7-d5?? en schudde Leo meteen de hand.
De rest van de avond was Leo als
persoonlijk assistent vooral druk met het bijvullen van Wilberts glazen
Belgisch bier.
Ben verdubbelde de voorsprong door in zijn huissysteempje zijn
tegenstander van Driel geleidelijk in een wurggreep te nemen. Diens uit wanhoop
geboren stukoffer mocht niet baten. De aldus verkregen vrijpion kon weliswaar
opstomen tot de 7e rij maar werd daarna eenvoudig ingekapseld en
opgepeuzeld.
Wit: Ben
Zwart: van Driel
Wit: Ben
Zwart: van Driel
 |
| Stelling na 23.Taxa6.... |
Zwart probeerde nog verwarring te zaaien met: 23....Pxd4!? maar na 24.cxd4 c3 25.Pb3 c2 26.Pc1 Lxe4 27.f3 Ld5
28.Tb2 Tc3 29.Kf2 e5 30.Ta5 Td8 31.Tc5 exd4 32.Txc3 dxc3 33.Txc2 Tc8 34.Ke3 Kg7 was alle muziek er wel uit voor zwart: 1–0.
Marco op bord 8 won met wit overtuigend van Sio. Zwarts stukken werkten
niet samen en kwamen op den duur niet meer van de onderste rijen. Marco’s
koningsaanval kon alleen door materiaalverlies gekeerd worden. Een degelijk
herstel voor Marco na zijn uitglijder tegen Klijn van Ivoren Toren.
Op de borden 1 en 2 zag het er niet
veelbelovend uit. Zowel Hans als Han stonden onder druk in een mindere
stelling. Arie Verschoor beheerste met zwart het bord, terwijl Han tegen een
massa zwakke velden in eigen kamp zat aan te kijken. Han accepteerde het
remise-voorstel dan ook met brede glimlach.
Hans kwam ook goed weg tegen Ron Burgerhout, die naar ik begreep een
geforceerde winst miste en in tijdnood genoegen moest nemen met remise. De 4e
remise van het jaar voor Hans, maar met deze zal hij niet ongelukkig geweest
zijn.
Ikzelf kreeg een partij op het
bord die in feite te complex was. Ik speelde met zwart en keek na 17. Pxd5
tegen de volgende stelling aan:
 |
| Zwart: Rick. Stelling na 17.Pxd5 |
Normaal speel ik vrij vlotjes.
Maar hier dacht ik maar liefst 45 minuten na over mij volgende zet. Ik had
eerst erop gerekend hier 17…Pe4 te kunnen spelen, maar dan wordt 18.Te1 lastig,
omdat een grote afruilactie dan leidt tot een slecht eindspel voor zwart. Op 17…De4
vertrouwde ik 18.Pb6 niet. Om het paardvorkje eruit te halen speelde ik
uiteindelijk maar 17….Tb8. Ik had
ook 17…Ta7 kunnen doen, maar dat zag er te lachwekkend uit na 3 kwartier
nadenken. Maar ook Tb8 was slecht en leidde tot een verloren stelling.
 |
| Stelling na 19...Da4 |
Hier volgde 21. Pd4-f5,
Lxf5 22. Pxf5, gxf6 23. Dxf6+, Kg8. 24. Dg5+, Kh8. En in deze overweldigende
stelling (hem in principe in de schoot geworpen door stom stellingsgeluk) presteerde
wit het om zetten te herhalen en genoegen te nemen met remise. Daar heb je wat
aan voor je team.
 |
| slotstelling na 25…Kg8. |
De engines geven wit hier een ruime +4. Niet zo gek als je
26. De5! kan spelen en na bijvoorbeeld 26…Td8 dit laat volgen door Te3 waarna
zwart niet beter heeft dan zijn dame via c6 naar g6 over te brengen om mat te
voorkomen. Wat dan resulteert is een compleet gewonnen stelling voor wit.
Fianchetto deed zich hier dus, net als in de partijen van
Han en Hans echt tekort door niet voor het volle punt te gaan.
Op de winst van Rex daarentegen
was geheel niets af te dingen. Hij profiteerde genadeloos van de
onnauwkeurigheden van zijn opponent van der Hidde, die er eerlijk gezegd niet
zo veel van bakte. Het zal het Siberische klimaat in het speelzaaltje geweest
zijn als verklaring voor het ondermaatse spel.
 |
| Zwart: Rex. Stelling na 25.Dg3 |
0-1.
Hiermee was de zaak beklonken en de winst een feit. Wilbert was als laatste speler in de slotfase beland van een complexe partij tegen
Bart Voogt. In de uitvluggerfase leek het erop alsof de klok niet goed was
afgesteld: ondanks het à tempo zetten van Wilbert slonk zijn resterende
bedenktijd zienderogen. Nadat hij inmiddels een stuk had ingeboet, ging Wilbert tot
zijn eigen verbazing (en die van alle toeschouwers) door zijn vlag en verloor daarmee
reglementair.
Met dit punt kon Fianchetto de eindstand weliswaar een wat
draaglijker beeld geven, maar toch blijft de indruk dat ze met wat meer strijd
ook wat meer halve en hele puntjes bij elkaar hadden kunnen sprokkelen. Rokado
is blijkbaar toch een club waar veel andere clubs in de RSB (en ook daarbuiten) terecht met (te)veel respect naar kijken. Vandaag pakte dat bijzonder goed voor ons
uit. Nog vier van zulke wedstrijdjes te gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten