In het verleden hebben wij op dit blog wel eens een enkele
keer een opbouwend plaagstootje aan onze vrienden van Europoort uitgedeeld en
het kan daarom geen kwaad te vermelden dat de locatie waar afgelopen zaterdag
de wijdstrijd C/E 3 –Rokado plaatsvond een bijzonder fraaie was. C/E heeft
gedwongen afscheid moeten nemen van de steriele Groene Hel en heeft
(tijdelijk?) een warm onderkomen gevonden in de zalen van Café Rustburcht.
Onvoorstelbaar dat het al bijna 35 jaar geleden is dat ik daar met enige
regelmaat met een schoolvriend een potje biljartte als we een tussenuurtje hadden.
We speelden rond de 4 en raakten geen bal harder dan strikt noodzakelijk op een
laken dat liep als een trein. Het biljart stond er nog steeds zag ik. Tijdens
een van mijn dagelijkse busreizen vanaf
het Zuidplein naar Nieuw Beijerland in die tijd, vertelde Van Jole, de
oprichter en toenmalige voorzitter van Rokado, me ooit eens dat hij eind jaren
vijftig, begin jaren zestig mijn opa regelmatig had gesproken in Rustburcht. Deze
had na 13 kinderen op het dorp te hebben verwekt, wijselijk de benen genomen
naar Rotterdam en daar zijn Rederij J.C. van der Linden uitgebouwd. Hoe hadden
die twee mannen daar aan de bar in Rustburcht kunnen vermoeden dat een later een
schaakvereniging zou oprichten waarin twee kleinzonen van de ander ruim een
halve eeuw later op exact dezelfde locatie zouden strijden voor promotie naar
de 2e klas van de KNSB? Dat konden ze niet en ik moet bekennen dat
ik ook eerst een flesje Chablis in het eerste lentezonnetje van het jaar moest wegwerken
voor ik dat verband wel zag, dus je kan het ze moeilijk kwalijk nemen. Toeval
bestaat niet volgens Deelder en hij heeft helemaal gelijk.
Maar goed, het wedstrijdverslag. Ondanks mijn goede voornemen
om te winnen of desnoods te verliezen was ik als eerste klaar met remise tegen
Jesus Canedo als resultaat. Je doet er geen malle moer tegen. Dat je bij
binnenkomst al met “Ha Anish”begroet wordt helpt natuurlijk ook al niet. Uitzieken
is blijkbaar het enige en Giri is toch ook geen matige schaker zullen we maar
denken. Een eerste rondje langs de
borden maakte duidelijk dat het geen simpele overwinning zou worden. Om
degradatie te voorkomen had C/E had een sterk team op de been gebracht en op de
lagere borden hadden stevige schakers als Jan van Overdam, Cor de Wit en Peter
Kemner plaatsgenomen. Lichtpuntje voor ons was dat zowel Wilbert als Matthias
prettig stonden en ook Han had meer ruimte en actiever spel. Bij Rick, Marco en
Leo leek de boel in evenwicht, maar Rex leek een zware middag tegemoet te gaan.
Het evenwicht kantelde echter opslag toen Han’s tegenstander
een stuk wegblunderde en direct opgaf.
Matthias had op dat moment al groot materieel voordeel
en ook bij Wilbert leek de winst een kwestie van tijd na een geslaagd dame-offer. De volgende beslissing viel op bord 8 bij Marco.
Matthias had op dat moment al groot materieel voordeel
en ook bij Wilbert leek de winst een kwestie van tijd na een geslaagd dame-offer. De volgende beslissing viel op bord 8 bij Marco.
Marco aan het woord:
Wit (Kresna Soerjadi) koos voor een solide opzet en toen ik
mijn loper op g4 in plaats van f5 plaatste was het voor mij verdedigen met een
klein nadeeltje. Wit had meer ruimte maar omdat zwart geen echte zwaktes had
was er weinig aan de hand. In opkomende tijdnood accepteerde wit een
remisevoorstel.
De punten op bord 2 en 3 bij Matthias en Wilbert werden
vervolgens ook snel verzilverd zodat we uit de resterende 3 partijen nog een
halfje nodig hadden voor de winst. Rick had met zwart tegen Peter Kemner lang
een prettig ogend ruimtevoordeel, maar had na een misrekening een pion
verloren. Toen Rick hoorde dat remise voldoende was, ging hij daar in het
eindspel van dame en loper tegen dame en paard actief naar op zoek en had hij
in no time eeuwig schaak op het bord.
De winst was binnen en dat was prettig, want voor zowel Rex als Leo was het inmiddels keihard verdedigen geblazen. Uiteindelijk verloren zij beiden zodat een nipte maar niet onverdiende 4,5-3,5 overwinning werd behaald.
De winst was binnen en dat was prettig, want voor zowel Rex als Leo was het inmiddels keihard verdedigen geblazen. Uiteindelijk verloren zij beiden zodat een nipte maar niet onverdiende 4,5-3,5 overwinning werd behaald.
Gelukkig voor ons bleek de wedstrijd tussen Delft en CSV in
een gelijkspel geëindigd te zijn, zodat wij in de laatste ronde het
kampioenschap in eigen hand hebben. Daarvoor moeten we wel “even” winnen van
CSV, dat op hun beurt ondanks 2 bordpunten meer ook moet winnen. Bij een
gelijkspel is de kans namelijk levensgroot dat Goes er met de titel vandoor
gaat en dat wil niemand natuurlijk. Leuk, dat belooft nog wat.
Hans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten