Zelf was ik als eerste klaar, hoewel het laatst gearriveerd en aanvankelijk compleet verdwaald in Barendrecht, en uitgekomen op een soort kermis met allerhande hangjongeren. Maar tot opluchting van de meeste Rokado spelers arriveerde ik toch nog met een acceptabele vertraging. LeoII die al trappelend aan de zijlijn klaarstond voor het geval dat, hoefde derhalve zijn opwachting niet te maken. Samen met LeoI kon hij zich helemaal richten op het mentaal ondersteunen van de Rokado spelers. En dat deden ze beiden met verve.
Ik speelde tegen Beetkaas (1916), pardon Keetbaas (1916) en haalde vrij makkelijk mijn punt binnen, omdat mijn tegenstander juist op de kritieke momenten besloot om a-tempo te zetten. Zijn snelle ondergang was het gevolg.
De partij ging als volgt:
Wit: Rick Ensering (1968)
Zwart: Herman Keetbaas (1916)
Engels: symmetrisch, Benoni opstelling (ECO A31)
1. Pf3 Pf6 2. d4 g6 3. c4 c5 4. Pc3 Lg7 5. e3 O-O 6. Le2 d6 7. O-O Pc6 8.a3 a6 9. d5 Pa5 (Deze zet had wat langer bedenktijd verdiend)10. b4 Pe4 11. Pxe4 Lxa1 12. Ld2 cxb4 13. Dxa1 Pb3 14. Db2 Pxd2 15. Pexd2 bxa3 16. Dxa3 Ld7 17. Tb1 Dc7 18.Pd4 Tfb8 19. Pe4 b5 20. cxb5 axb5 21. Db2 b4 22. h4 Lf5 (hopend op Pxf5 gevolgd door Dc3 met tegenkansen) 23. Tc1 Dxc1+ (Ziet er leuk uit, maar is in wezen compleet kansloos)24. Dxc1 Lxe4 25. Pc6 Tb7 26. Dc4 Lxd5 27. Dxd5 Ta1+ 28. Kh2 b3
Stelling na 28..., b329.Pd8. Zwart geeft het op.
De stand werd gelijk getrokken toen Hans verloor van Ammerlaan (2121). Hans had een mooie stelling, hem eigenlijk op het lijf geschreven, we telden het punt al bijna maar overzag toen een bijzonder gemeen zetje van zijn tegenstander: 1-1.
Frank had de hele partij wat minder gestaan tegen Markus (1948), maar verbeterde zijn positie met elke zet en kon toen de druk op zijn tegenstander verzetten. Deze hield geen stand en werd langzaam maar zeker weggeschoven door superieur manoeuvreren van Frank.
De laatste partij die aan de gang was, was die van Marco tegen Sparreboom (1869). Het zag er wat somber uit omdat hij een stuk tegen twee pionnen achterstond bij een moeilijke stelling. Marco wist echter zulke complicaties in de stelling te brengen dat zijn tegenstander uiteindelijk alleen nog maar mocht dromen van het volle punt. Toen Marco zijn remiseaanbod deed, werd dit door zijn tegenstander dan ook dankbaar aanvaard. Hiermee was het pleit beslecht: 2.5 om 1.5 voor Rokado!
De Ivoren Toren droop verslagen af en de Rokado spelers namen op het succes een paar biertjes, onderwijl alweer denkend aan een volgende stap om dit seizoen nog succesvoller te maken dan het inmiddels al is.
Hierbij nog wat foto's van dolgelukkige Rokado-spelers na afloop van de gunstig verlopen wedstrijd tegen Ivoren Toren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten