ENCI Limburg Open

Na een voor mij desastreus verlopen extern seizoen, zocht ik een gelegenheid om iets goed te maken. Het ENCI limburg open was daarvoor een mooie gelegenheid. Zeven ronden Zwitsers in een zeer sterk bezet toernooi met een voor mij ideaal schema. Vrijdag 1 partij en dan 3 dagen 2 partijen per dag van 5 uur.

Leo diep in gedachten verzonken. Daarnaast Swinkels tegen Reinderman. Bron: Limburgopen.nl.

Met Wilbert Surewaard als maatje zou het zonder meer ook gezellig worden ongeacht het resultaat. Wij sliepen in het Van der valk Hotel op 500m van de schaak, wat wil je nog meer. Het hotel zou van mij een tien hebben gekregen als een receptionist niet had geblunderd. Wat wil het geval? De laatste avond probeerde ik de slaap te vatten zo rond een uur of 2, de avond ervoor was het namelijk half 5 geworden en daar was ik nog tamelijk gaar van. Wilbert had nog niet zo veel slaap en ja dan praat je nog wat na. Maar dan toch val je wel een keer in slaap. Tringghh trinngghh?!! What the hell dacht ik, telefoon. Welke aap belt er nu om half 3? Nou opnemen dan maar.

Leo: (neemt met tegenzin de telefoon op) “hhuuhhhh ja halllo?!”

Receptionist: “het spreekt met de receptie” klopt het dat u last heeft van storende telefoontjes?”

Leo: “tot nu toe niet, maar nu u het zegt, ik vind dit gesprek best storend!”

Op de achtergrond hoorde ik hardop gelach door de andere receptionisten

Receptionist: “uhh maar spreek in dan niet met meneer uhh stilkte volgt, wat is uw naam dan meneer?

Leo (probeert boos te doen): RIETVELD!

Receptie (met plots zenuwachtige stem): “oohh, dan heb ik denk verkeerd gedraaid, excuses”

Leo: hierover is het laatste woord nog niet gezegd meneertje (haha)

Goed een 9 maar dus voor het hotel en geen fooi.

Het toernooi zelf.

Ronde 1: met zwart even inkomen, een scandinavier leverde in het middelspel een gortdroge remisestelling op.

Ronde 2. een FM met 2325. Een mooie aanvalsstelling werd door een krukzet om zeep geholpen, dame ruil en een hopenloos toreneindspel in. Dat hield ik remise.

Ronde 3: Een Duitser van 2179 een bloedstollende Grunfeld waarvan de eerste 14 zetten de laatste partij Hans – Leo (kompetitie raadsheer) waren. Nu week wit af en ik moest diep in de denktank. Op het einde sta ik gewonnen maar bied met 14 zetten in 10 minuten remise aan.

Ronde 4: Tom Bus geen sukkelaar met 2253, een schijnpaardoffer en een subtiel zetje leverde me een vol punt op.

Ronde 5: Udo Hoffmann een Duitser van 2220. Het werd een krankzinnige scandinavier, mijn remise aanbod werd ras aangenomen.

Ronde 6: mijn enige nederlaag, waarschijnlijk had ik tegen iedereen verloren zondagochtend om 9 uur, dus vond ik het niet erg om dat tegen een Belgisch jeugdtalent (ja ze bestaan echt) , 15 jaar Stef Soors te moeten doen.

Ronde 7: Paul Guess van wie me was verzekerd dat het echt een sterke speler was, dat hoeft men mij niet te vertellen als ik 2171 achter de naam zie staan. Ik kwam wederom in een scandinavier te recht, maar dan in een variant die hij wel kende en ik niet, na 15 zetten stond ik opgevouwen en een uur achter in tijd. Ideaal moment om te herpakken, langzaam won ik ruimte terug en na een mindere zet van wit, had ik de stelling die ik voor ogen had, actief en aangezien ik er al aardig doorheen zat dacht ik van eens remise aan te bieden, wel slap maar oke. Paul keek eens naar de stelling en zei dat het is tijd was om naar huis te gaan.

Tja een super toernooi, tpr 2175, dat houd in dat ik al mijn verloren punten van de externe met deze klap heb goed gemaakt

Op de website staan geloof ik de partijen.

Groet Leo