Promotie op haar na gemist

Met name dankzij een prima avond voor de topborden werd er gisteren een degelijke 5-3 winst op Sliedrecht geboekt, maar er had nog meer ingezeten. Niet alleen een grotere overwinning, maar ook de onverwachte buitenkans op promotie naar de landelijke klasse.

Hans won vrij eenvoudig op bord 1. Zijn tegenstander rokeerde op een bepaald moment door schaak heen. En dat mag niet. Toen Hans hem daarop attendeerde gaf hij het maar meteen op. De stelling was ook redelijk hopeloos op dat moment.
Ik zat toen al geruime tijd tegen een stelling aan te kijken met een stuk minder in mijn partij tegen Robert van Rekom. Gebrek aan concentratie kostte me een stuk, nadat ik met zwart net dacht de openingsproblemen van het Siciliaanse vleugelgambiet opgelost te hebben. Niet dus.

Wit: van Rekom. Zwart: Rick
1.e4 c5 2.b4 (een gevaarlijk gambietje als het je niet kent met zwart) cxb4 3.a3 d5 4.exd5 Dxd5 5.Pf3 e5 6.Lb2 Pc6 7.c4 bxc3 (beter De4 of De6 - wit krijgt nu echt compensatie) 8.Pxc3 Da5 9.Lc4 Lc5 10.0-0 Ph6 11.Pe4,


Snel even rokeren dacht ik. De weerlegging is eenvoudig:11...0-0?? 12.Lc3! met overbelasting van de zwarte dame 12...Dc7 13.Pxc5 Pd4 14.Lxd4 (de juiste manier om af te ruilen) exd4 15.Tc1 Dd6 etc.
1-0



Marco won daarna op weinig problematische wijze van probleem-componist Henk Prins. Frank werd behoorlijk op de proef gesteld door Pieter Pons. Het toreneindspel was net gewonnen voor Frank, voor het seizoen komt hij daarmee uit op een indrukwekkende 6.5 uit 7.
Ook Rex had een goede stelling. Een blunder van zijn tegenstander bespoedigde het einde. Theo verloor van Niels Mijnster nadat hij eerder goede kansen op tegenspel tegen de witte koning had gemist. Daarna waren wits oprukkende pionnen niet meer te houden.
Waar we eerder nog hoopten op een remise bij Peter, won hij met zwart zelfs nog heel knap een uitgedund eindspel van enkele pionnen en een licht stuk van Willem Kuiper.

Sfeerimpressie laatste ronde, foto van Lenniekingful via Twitter

Eens even kijken, de tussenstand is nu dus 5-2 met nog één partij te gaan, van niemand minder dan Leo die met wit een avontuurlijke partij had gespeeld tegen Tobias Dekker. Je zou zeggen: er staat niets meer op het spel. Maar intussen was bekend geworden dat Spijkenisse zeer verrassend met minimaal verschil van Shah Mata verloren had. Dat betekende dus dat bij winst van ons bordpunten de doorslag zouden geven welk team naar de KNSB ging promoveren. De partij van Leo was ineens van cruciaal belang geworden.
De stelling bij Leo was niet erg eenvoudig, maar hij had sowieso remise voor het grijpen door met zijn torens op de zevende rij schaak te blijven geven. Dat was een optie, omdat beide spelers nog maar ongeveer drie minuten hadden VOOR DE REST VAN DE PARTIJ.
Een haag van bezorgde toeschouwers had zich aan Leo’s bord gemeld. Nog drie minuten voor Leo. Leo aan zet. Nog twee minuten. Waarom zet Leo nou toch niet. Hij zal toch wel weten dat het tempo 1 uur en 30 minuut is voor de hele partij. Geen tijdcontrole. Dat speeltempo is immers als sinds dit seizoen in gebruik. Nog een minuut. Nog 30 seconden en vlag. “Ja, die 35e zet heb ik echt wel gehaald”, sprak Leo strijdlustig, voordat hij door de anderen uit de droom werd gehaald. Hij had gewoon verloren op tijd. Arme,arme Leo. Maar een black-out kan iedereen overkomen. Het is jammer voor Leo dat het zo gelopen is, maar hij hoeft het zich verder niet aan te trekken. Wanneer ik een normale partij had gespeeld of wanneer Theo een halfje gepakt had, zouden we er bij een zelfde resultaat voor Leo ook gekomen zijn.

Felicitaties aan kampioen Willige Dame dat dit jaar heeft besloten wel gebruik te maken van het promotierecht, en aan mede-promovendus Spijkenisse (die we volgende week nog tegenkomen voor de finale van de beker). Chess en Sliedrecht (met een half bordpuntje minder dan SO Rotterdam!)degraderen naar de 1e klasse.
Het positieve van dit resultaat (ik geef er maar een draai aan) en van het feit dat we uiteindelijk derde geworden zijn, is weer dat we ons hoofd niet hoeven te breken over de vraag of we wel gebruik willen maken van de mogelijkheid tot promotie, omdat daar toch ook weer allerlei haken en ogen aan zitten (wie willen er spelen op zaterdag, hoe zit het met de Brabantse spelers wanneer de Raadsheer ook promoveert).

Tenslotte dank aan Charlois Europoort voor de prima organisatie en de gastvrijheid, en aan John van de Laar voor zijn rol als wedstrijdleider.
Charlois Europoort komen we overigens volgend seizoen weer eens tegen in de promotieklasse. We spelen dan tegen hun tiende of elfde team geloof ik.

Rick