Hans had het al gauw lastig, na 8 zetten stonden alle stukken nog op het bord en was de volgende stelling bereikt (wit aan zet):
Hans had als laatste zet 8. . . . g7-g5 gespeeld maar de witspeler verzuimde te profiteren van deze onnauwkeurige zet door te beantwoorden met 9. Lf4-g3?. Wit had namelijk voordeel kunnen krijgen door 9. Pxe4 dxe4 10. Pxg5! Zwart heeft nu niet beter dan 10. . . . Lxe2 11. Dxe2 fxg5 12. Dh5+ Kd7 13. dxc5. Zwart staat nu heel onprettig, bijvoorbeeld 13. . . . De8 14. Tad1+ Ke6 15. Dxg5 enzovoorts. Ik vermoed dat beide spelers hadden berekend dat 10. . . . fxg5 (i.p.v. Lxe2 dus) tot stukverlies voor wit zou leiden, maar na 11. Lxg4 gxf4 12. d5! krijgt zwart het erg moeilijk omdat wit na elke fatsoenlijke ‘ik-haal-mijn-paard-weg-zet’ sterk kan vervolgen met Da4+. Ook 12. . . . Lh6 redt het zwarte spel niet, zie bijvoorbeeld 13. exf4 Lxf4 14. dxc6 Dxd1 Taxd1 15. bxc6 Ld7+ met groot voordeel voor wit.
De kansen beginnen wat te wisselen maar na zwarts 26. . . . h5-h4 raakt wit het spoor bijster. De stelling was nu:
In plaats van 27. gxh4 Txg1 28. Txg1 Txh4 29. Tg5 of 29. Kg3 kiest wit voor het bedenkelijke 27. Pd2-f3? waarna Hans de partij definitief in handen neemt met 27. . . . h4xg3+ 28. Tg1xg3 (Kg2 was beter geweest) Pe5-g4+! 29. Kh2-h1? (Kg1 is taaier) Pg4xe3 30. Tf1-g1 Tg8xg3 31. Tg1xg3 f5-f4! 32. Tg3-g7 Th6xh3 Dit won zwart gemakkelijk, waarbij ik nog wil aantekenen dat 32. . . . Pf5 (i.p.v. Txh3) het punt wat simpeler lijkt binnen te halen. Toch weer een mooi slot na een weliswaar niet geheel foutloze, maar toch aantrekkelijke partij.
Rick had zijn partij ogenschijnlijk kalm opgezet, maar toen de tijd daar rijp voor was speelde hij zijn op f3 geposteerde koningspaard om via d2, f1, g3, naar f5, om vandaar de inmiddels kort gerokeerde zwarte koning het vuur na aan de schenen te leggen. Zijn tegenstander wist niet goed raad met deze manoeuvre en begon foutjes te maken, zoals het nerveus weghinniken van zijn paard naar h7. Zwarts 19.. . . . Le7-g5 was niet het sterkst, maar wits dreigende, almaar aanwakkerende aanvalsstorm moest hoe dan ook op de één of andere manier tot staan gebracht worden. Zwart zelf had helemaal niets bereikt, terwijl de witte stukken volledig klaar stonden voor een zinderend slotoffensief.
Stelling na de 19e zet van zwart:
Rick speelde hier sterk 20. h3-h4! Waarop zijn tegenstander het best meteen de lopers had kunnen ruilen, maar hij speelde 20. . . . Lg5-f4? Deze zet gaf Rick de kans een zeer eigenzinnig, mysterieus zetje te spelen, 21. Le2-f3 . . . een zet met een verborgen toekomst in plaats van het constant dreigende, volkomen duidelijke Pd5. Er volgde 21. . . . Lf4xe3 22. f2xe3 Tf8-e8 (hardnekkiger is 22. . . . Pe7 met als mogelijk vervolg 23. Pxe7 Dxe7 24. Pd5 en wit kan zijn voordeel risicoloos uitbouwen) 23. g4-g5 h6xg5 (op 23. . . . Pe7 was nu gevolgd 24. Dg2!) 24. h4xg5 Pg6-f8 (het is moeilijk voor zwart om nog goede zetten te vinden) en hiermee is de volgende stelling bereikt:
Wit staat natuurlijk gewonnen, maar de kunst in zulke stellingen is het vinden van de zet die iedere tegenstand bij voorbaat uitschakelt. Het voor de hand liggende 25. Pd5 is uitstekend, maar de zet die Rick kiest is zo mogelijk nog sterker en het leuke is dat wits mysterieuze loper op f3 hierbij onopvallend een opvallende rol gaat spelen.
Rick speelde hier 25. Th1xh7! Zwart moest dit kwaliteitsaanbod wel aannemen en het vervolg was 25. . . . Pf8xh7 26. Dc2-h2 g7-g6 27. Dh2-h6 g6xf5 28. e4xf5! f7-f6 (de loper op f3 is onneembaar wegens 29. f6 en mat in 2, iets taaier was echter 28. . . . Te6 29. f6 Pxf6 30. gxf6 Txf6 31. Dxf6 Lxf3 32. Pd5 Lxd1 33. Dg5+ Kf8 34. Dh6+ Ke8 35. Pxc7+ enz.) 29. g5xf6 en zwart gaf het op.
Zwart kan de dreiging Tg1+ nog neutraliseren door 30. . . . Kh8 te spelen, de zet die 31. . . . Tg8 mogelijk maakt, maar wit speelt na 30. . . . Kh8 natuurlijk gewoon 31. Lxc6 en de voorheen mysterieuze witte loper, die opnieuw onneembaar is, bezegelt het lot van zwart. Een foutloos uitgespeelde schitterende aanvalspartij van Rick die als Rokadospeler (promotieklasse + beker) uit de laatste 12 partijen, ongeslagen(!) maar liefst 11 punten scoorde. Nog even volhouden graag!
Met deze tussenstand van 2-0 voor Rokado is er nog een half puntje nodig voor het bereiken van de halve finale.
Inmiddels staat bij Marco op bord 4 de volgende stelling op het bord :
Wit staat een ietsiepietsie minder maar met zetten als 1. Dd2 of 1. De3, om de loper op d3 te blijven dekken, had hij de positie in evenwicht kunnen houden. 1. Tc2 zou natuurlijk een blunder zijn vanwege . . . Lxd4+ 2. cxd4 Lxd3 3. Txc7 Lxe2 4. Te7 (4. Tcxa7 Tc1+ enz.) Tc7 en als zwart een beetje blijft opletten wint alles, bv 5. Txe6 Ld3 6. Td6 Le4 7. e6 Thf8 8. Tf1 Te7 enz.
De witspeler bezweek echter onder de druk van het ‘moeten winnen’ en blunderde met
1. Ld3xf5? Marco reageert uiteraard met 1. . . Lc5xd4+ en komt als winnaar uit de ‘slagenslag’:
2.c3xd4 Dc7xc1+ 3. Ta1xc1 Tc8xc1+ 4. Kg1-f2 g6xf5 en zwart staat gewonnen. Er volgde nog 5. De2-d2 Thc8 6. Dd2-b4 Tc1-c2+ 7. Kf2-f1 Tc2-b2 8. Db4-e1 Tc8-c2 en wit geeft op omdat het na bijvoorbeeld 9. h3 Ta2 10. b4 Txg2 11. Dxh4 Tgc2 echt helemaal uit is.
Met de 3 – 0 voorsprong had Rokado de winst in de tas vond Frank het uiteraard niet nodig om scherp te blijven, hij stond trouwens toch al een kwaliteit achter dus ik vermoed dat Frank na een vermoeiende dag, die hij grotendeels stilstaand op de weg had doorgebracht, deze avond toch al niet zo scherp begon als we van hem gewend zijn.
Wat niet wil zeggen dat hij de open kans die zijn tegenstander hem bood om via een tussenschaak een volle toren te incasseren, er niet even had mogen intrappen; dat hadden wij namelijk helemaal niet erg gevonden.
L. van Rhijn
De drie besproken partijen kunnen hier nagespeeld worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten