Voor de kwartfinale ging Rokado op bezoek in het toch wel fraaie onderkomen van SO Rotterdam. SO Rotterdam (het Volmac van vroeger) was ooit een grote club maar daar is niets meer van over. Het leidt een kwijnend bestaan en zal binnen afzienbare tijd wel opgeheven worden dan wel opgaan in een andere vereniging in de buurt. Het eerste speelt nog wel op het hoogste niveau, maar de andere teams glijden steeds verder weg in lagere regionnen van de RSB kneuzencompetitie. Het tweede team van SO werd onlangs met 6-2 afgeslacht door het derde van Sliedrecht. Dan gaat het niet zo goed met je.
Onze tegenstanders van vanavond bestonden uit ons inmiddels welbekende spelers van dit tweede team dat dit jaar meespeelt in de middenmoot van de eerste klasse RSB.
Aan bord 1 had Hans het zwaar tegen de wat breekbaar ogende John Schell. Er ging een pion verloren en er was weinig tegenspel tegen de zeer solide witte stelling. Het materiaal werd wat uitgedund en met weing tijd over op de witte klok, besloot Schell het zekere voor het onzekere te nemen. Remise. Goed doorgevochten door Hans in een lastige partij.
Wilbert had na twee zetten de winst kunnen claimen toen de telefoon afging van zijn tegenstander Versteeg. Maar daarvoor was hij niet het hele eind naar Rotterdam gekomen dus er werd gewoon doorgespeeld. Wilbert liet zich nog eens een Westmalle tripel inschenken en ging er goed voor zitten. Vrij snel kwam hij daarna overwegend te staan tegen de onorthodoxe opzet van Versteeg die de strijd staakte toen hij groot materiaal moest geven om mat af te wenden.
Tegen Schroeder met zwart (geef mij toch alleen maar zwart, scheelt zo een paar honderd ratingpunten) kwam ik snel met het wat riskante ...g5 op de proppen in een stelling die uit de Franse doorschuifvariant afkomstig had kunnen zijn. Schroeder wist zich er niet echt raad mee. Hij speelde zijn paarden heen en weer zonder duidelijk plan en kreeg een passieve perspectiefloze stelling. Met weinig tijd over op de klok snoepte hij een pionnetje mee dat hij beter had kunnen laten staan. Daarna zag hij een wending over het hoofd die hem veel materiaal kostte. Met een toren minder ging hij door zijn vlag.
Stelling na 26...Lc6. Hier pakte wit het giftige pionnetje op h7 mee. 27. Txh7, Lc7?! (Dg6). 28 Pc1, De5. 29. Pd3?, De4 (met of mat of winst van toren op h7). 30. f3, Dxh7 (dan maar de toren opgehaald) 31 Pc5, Lb6. 32 Kf1, Lb5 en wit overschreed de tijd in hopeloze stelling.
De overwinning was daarmee binnen. Leo was toen nog bezig aan zijn partij tegen Strijdhorst. Met wit was hij terechtgekomen in een inferieure stelling met grote ontwikkelingsachterstand. Strijdhorst kon niet concreet profiteren en langzamerhand wist Leo zijn stelling wat te consolideren. Toen de andere partijen beëindigd waren en duidelijk was dat Rokado de winst niet meer kon uitgaan werd vreedzaam besloten tot remise.
Na identieke bekeroverwinningen bij Messemaker en Erasmus, dit seizoen voor de derde keer op rij dus een 3-1 winst in de beker. Op naar de halve finale!
Rick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten