Het mindere nieuws dat hier tegenover staat was de volstrekte, collectieve off-day van onze vier staartborden gisteravond: nul uit vier, zelfs geen schamel halfje kon eraf om winst te verzekeren. Overigens moet hier direct aan toegevoegd worden dat de kans dat we op deze lagere borden meer dan 0 punten zouden pakken de complete avond al volstrekt illusoir was. Met andere woorden: we hadden er geen schijn van kans.
Hans was uiteraard het eerste klaar, na een stief uurtje spelen had hij met zwart zijn tegenstander John Ruitenberg (1833)ingepakt en kon met een gerust hart aan het bier (dus na de partij, Leo) om de verrichtingen van zijn teamgenoten te volgen. Met zwart maakte ik daarna gebruik van een openingsexperiment van Paul Dekker (1858) dat niet helemaal naar wens liep en kon de partij met winst afsluiten. Aan bord acht intussen restte Murphy bij het overzien van de rokende puinhopen voor zich, na het voeren van een mislukte alles of niets aanval, helaas niets anders dan op te geven tegen Rick van der Eijk (1519).
Frank was zijn partij tegen RSB-wedstrijdleider Arrian Rutten (1697) dramatisch begonnen: na tien minuten zag hij stukverlies over het hoofd. Met een dame-uitval naar a5 gaf Arrian schaak en viel tegelijkertijd de ongedekte witte loper aan op g5. Toch een bekend truckenmotief. Gelukkig kreeg Frank compensatie die allengs uitmondde in een sterke aanval. In het verre eindspel en in tijdnood kreeg Frank het stuk terug cadeau en kon even later het punt naar zich toe trekken door he resterende toreneindspel gemakkelijk te winnen.
Frank - Arrian Rutten (1-0)
Hans wees op de volgende stelling in Frank's partij:
Stelling na .Pe4 Dg6 Frank had geniaal kunnen winnen in deze stelling met Tg1! In plaats van De5+
2.Thg1! De8 3.Txg7!!+ Lxg7 4.Dd6+ Kc8 (4...Kb7 5.Pc5+ Kc8 6.Db6 De7 7.Td6) 5.Dc5+ Kb8 6.Db6+ Kc8 7.Pd6+ en 1-0
Marco had met wit gewonnen van Leo van Dongen (1809) en had dit gedaan zonder zijn tegenstander veel tegenkansen te gunnen. Tot zover dus, nogmaals, geen klachten. 4-0 op de topborden. Ging het altijd maar zo.
Marco - Leo van Dongen (1-0)Onze roemruchte onderste borden dan: Leo kon aan zijn succes met de zwarte stukken het afgelopen weekend geen passend vervolg geven. Hij speelde een opening waarvan hij de finesses geloof ik niet echt kende. Zijn dame werd van hot naar her gejaagd en zijn stelling werd slechter en slechter. Zo slecht uiteindelijk dat er geen redden meer aan was tegen zijn opponent Jeroen Landman (1697).
Leo - Jeroen Landman (0-1) Peter werd op bord zeven in een aanval snoeihard van het bord geknald door de enige dame van het gezelschap: Daniëlle Talmon(1684). Ik geloof niet dat Peter ook maar een moment uitzicht heeft gehad op meer.
Peter - Danielle Talmon (0-1)Ook Theo, die het deze keer wel tot een rokade wist te brengen maar dat helaas naar de verkeerde kant deed, was slachtoffer van de aanvalsdrang van zijn tegenstander Mark Beijen (1544). Mark investeerde een stuk in zijn aanval en ongetwijfeld had Theo het ergens beter kunnen spelen, maar de praktische problemen waren zo groot bij rap slinkende bedenktijd dat Theo's opgejaagde witte koning aan het einde zelfs pardoes mat werd gezet.
Hiermee werd de einduitslag van 4-4 van deze avond met twee verschillende gezichten vastgelegd. De volgende wedstrijd op het programma is 18 december de topper tegen HZP uit Schiedam. Een collectieve off-day zal in die ontmoeting ongetwijfeld wel fatale consequenties hebben en onze kampioenspretenties de nek omdraaien. Dus laat het ons niet zover komen!
Ook op de site van Ivoren Toren een verslag en Theo als lijdend voorwerp in het Fragment van de week: Team 4 stunt slechts half in Niemandsland
Rick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten