Rijswijk maatje te groot voor Rokado

Het KNSB-team van Schaakgenootschap Rijswijk was afgelopen vrijdag duidelijk te sterk voor ons. Met een geïmproviseerde opstelling, in verband met het ontbreken van Frank en Marco (nee jongens, we verwijten jullie niks hoor:)), hebben we er nog het beste gemaakt. Dat het eindresultaat uiteindelijk op een minimaal verlies van 2,5-1,5 in ons nadeel uitdraaide, was echter niet anders dan geflatteerd te noemen.
Schaakgenootschap Rijswijk is een sterke vereniging. Het eerste speelt in de 3e klasse KNSB (in een poule met onder andere onze vrienden van Moerkapelle) en heeft daar na twee speelrondes de leiding stevig in handen met twee gewonnen wedstrijden. Er was dus alle reden om deze tegenstander serieus te nemen.
Op het eerste bord mocht Hans het opnemen tegen veruit de sterkste speler van Rijswijk: Rob van Helvoort (in het bezit van een imposante rating van 2217). In een tweesnijdende Grunfeld-Indiër besliste zwart de partij met een aardige combinatie in zijn voordeel. 0-1 voor Rijswijk.

Wit: Hans
Zwart: Rob van Helvoort
Nieuw-Beijerland 26 oktober 2007

Stelling na 18 Txd7,...

18... Tad8 19. Txd8 Txd8 20. d5 a5 21. Dc1 a4 22. Dc7 Tf8 23. Dxe7 Db2 24. d6 a3 25. d7 Lf6 26. De8 a2 27. Lh5 a1=D 28. Lxf7+ Kg7 29. Lh5

Stelling na 29. Lh5,...

29..,Dxf2+! 30. Kxf2 Ld4++ 31. Ke2 Dxf1+ en 0-1

Ikzelf speelde op het tweede bord met zwart tegen Alexander Cupido (2088, ook niet gek en net als Hans en Theo een Gent-ganger). Zoals bekend ben ik geen theoriekenner, dus op het nadrukkelijke verzoek van de wit-speler om in te gaan op zijn Morra-gambiet , paste ik beleefd. Mijn 3…, d3 werd dan ook begroet met een bijzonder diepe zucht en was kennelijk reden voor mijn tegenstander om aan het bier te gaan. De partij zelf was op zijn best niet onaardig. Al snel had ik (minimaal) gelijk spel bereikt in een wat duffe stelling, waarna wit toch ijzer met handen wilde breken. Nadat zijn aanval niet doorsloeg, had hij nog kunnen vluchten in een minder, remiseachtig eindspel, maar toen hij een te agressieve voorzetting koos waarbij zwart niet direct mat liep gaf hij het direct en te voorbarig op. Maar een punt is een punt: 1-1

Wit: Alexander Cupido (2088)
Zwart: Rick Ensering (1968)
Opening Siciliaans Smith-Morra gambit (B21)

1. e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3 d3 4. Lxd3 Pc6 5. f4 d6 6. Pf3 g6 7. O-O Lg7 8.Pa3 Lg4 9. h3 Lxf3 10. Dxf3 Pf6 11. Pc4 O-O 12. g4 d5 13. Pd2 dxe4 14. Pxe4 Tc8 15. Pxf6+ Lxf6 16. Lc2 Pd4 (gewoon niet gezien door wit) 17. Dd3 Pxc2 18. Dxc2 (vergezeld van een remise-aanbod) Ld4+ (Na korte ruggespraak met Hans: Nee, dank u, we spelen nog even door) 19. Kh1 Dc7 20. Dg2 Lg7 21. Le3 b5 22. Tae1 a5 23. f5 b4 24. cxb4 axb4 25. Lg5 Tfe8 26. Df3 e6 27. Tc1 Da7 28. Le3 Dxa2 29. fxg6 fxg6 30. Df7+ Kh8 31. Tc7
Stelling na 31 Tc7,...

31...Dd5+ (vooral niet Dxb2. 32 Lh6, Tg8 33 Lxg7 en uit) 32. Kg1
De5 33. Lf4 Dd4+ 34. Tf2 Tf8 (Dit leek me beter en vooral veiliger dan Df6. Na bijvoorbeeld Dd7 gevolgd door 35..., Tcd8 36 Db5 krijgt wit dreigingen als Txg7) 35. Lh6? (aangewezen hier is gewoon Txc8 gevolgd door Dxe6 met een remiseachtige stelling, maar wit wilde meer, veel meer) 35..,Txc7 en direct opgegeven. Dit verbaasde mij nogal omdat wit gewoon kan afwikkelen naar een eindspel met een pion minder: 36 Lxg7, Dxg7 37. Dxf8, Dxf8 38 Txf8, Kg7 39. Tf2, b3...Moeilijk, mogelijk verloren maar in ieder geval een poging waard. Niettemin: 0-1


Op bord 4 kwam Theo er met zwart vervolgens werkelijk geen moment aan te pas tegen zijn langharige, jonge tegenstander Michaël van Liempt (rating 1751 - en afschrikwekkend gehuld in een trui van de groep The Cradle of Filth), en moest de vlag al na 24 zetjes strijken:

Wit: Michael van Liempt
Zwart: Theo
Opening: een soort aangenomen damegambiet

1.Pf3 Pc6 2.d4 Pf6 3. c4 e6 4 Pc3 d5 5. e3 a6 6. Ld3 Pb4 7. Le2 dxc4 8. Lxc4 b5 9. Le2 Lb7 10. O-O c5 11. a4 bxa4 12. Pxa4 cxd4 13. Pxd4 e5 14. Pf3 Pd7 15. Ld2 Lc6 16. Tc1 Lb5 17. Lc4 Lxc4 18. Txc4 Tb8 19. Lc3 f6 20. Dd2

Stelling na 20 Dd2,...

20..,Pa2? 21. La5 De7 22. Td1 Tb7 23. Tc8 Kf7 24. Dd5+ 1-0



De langste partij van de avond werd gespeeld door Leo Rietveld op bord 3 tegen Roel Leezer (2007). Leo had “iets gemist in de opening”zoals hij het zelf zei en wat er voor hem resteerde was niets anders dan een hele avond vechten tegen de bierkaai. Toen de andere partijen al lang voorbij waren, iedereen al aan het bier zat en Leo bij de stand 1-2, in ons nadeel, nog steeds glad verloren stond (eindspel zonder dames met twee of drie pionnen minder) bood hij brutaalweg gewoon remise aan. Tot Leo’s verbazing werd dit aanbod door zijn tegenstander direct geaccepteerd. Daarmee werd helaas ook onze uitschakeling in de KNSB-beker bezegeld.
Maar niet getreurd, deze uitslag was min of meer ingecalculeerd. De wedstrijd tegen de KNSB tegenstander was een welkome ervaring. Het kampioenschap in de promotieklasse en de RSB-beker zijn dit jaar de resterende doelen waar we ons nog steeds op kunnen richten.

Voor een verslag van deze wedstrijd bezien door de ogen van onze tegenstander: sgrijswijk

Tenslotte een door Kees vastgelegde impressie van de wedstrijd in een filmpje: