Historische ratinghoogte Rokado!

Voordat Rick hier een ongetwijfeld smeuïg verslag plaatst van de heroïsche bekeroverwinnig op Chess, wil ik nog even melding maken van het feit dat Rokado op maandag 5 november 2007 opnieuw een grens overschreden heeft: Rokado speelde namelijk met de hoogste GEMIDDELDE rating ooit: om precies te zijn 2049½, afgerond 2050.
Hans (2087), Frank (2065), Marco(2034) en Rick (2012) zorgden voor deze mijlpaal, waarbij bovendien alle spelers een rating van boven de 2000 hebben, zodat je over een zeer gelijkmatig niveau kunt spreken.
Rick tegen Mersch, op weg naar 2100?

Met een gemiddelde rating van 2050 slaan schaakteams in de 2e klasse KNSB geen slecht figuur. Nu moet ik er natuurlijk wel bij vertellen dat het daar om 8-tallen gaat en dat Rokado wat dat betreft nog wat versterking nodig zou hebben, maar het is toch wel een feitje om even bij stil te staan, vooral als je bedenkt dat het hier gaat om een Nieuw-Beijerlandse dorpsvereniging!
Het winnen van de RSB-beker gaat zo langzamerhand een gewoonte worden met deze spelers, wat zou er mogelijk geweest zijn indien Rokado met de sterkste bezetting tegen Rijswijk gespeeld had? Zowel Frank als Marco ontbraken tijdens deze wedstrijd en werden vervangen door Leo Rietveld (1942, ook niet slecht) en iemand die momenteel aan 't uittesten is hoe 'het schaakt' zonder te rokeren.
Ik durf wel te stellen dat Guillermo van Jole trots zou zijn geweest als hij geweten zou hebben hoe het met 'zijn Rokado' gegaan is de afgelopen dertien jaar!

P.S.
Uit het verslag van Rick (hierboven) maak ik op dat er toch enig overleg geweest is tussen Hans en Marco. Dat klopt, ik heb ze samen zien smoezen, maar volgens mij was dat op het moment dat Marco nog zeer stevig stond. Bij de partij van Hans was het lange tijd de vraag of hij, na zijn gebruikelijke stukoffer, wel voldoende compensatie had tegen de sterke Burgerhout.
Wij, Theo en ik dus, hadden ondanks ('dankzij' mag ook) de consumptie van enige Brand biertjes nog voldoende overzicht en inschattingsvermogen om te kunnen concluderen dat Marco voor zijn doen idiote risico's nam toen het al lang niet meer nodig was.
Normaal gesproken is Marco de echte Rokado-teamcaptain die langs de borden wandelt, alle stellingen in zich opneemt om ploeggenoten vervolgens fijntjes te laten weten dat "remise" voldoende is, of "dat je voor de winst moet gaan". Je zou ook kunnen zeggen dat als er één is die geen risico's neemt als de teamwinst met een remise gegarandeerd is, het Marco wel is. Marco, voordat hij op wilde avonturen ging

Maar deze avond twijfelden wij ernstig aan het onderlinge overleg, want nadat Hans zijn stuk geforceerd terug won, en hij en z'n tegenstander, moegestreden, lieten blijken dat zij de veilige remisehaven niet meer wensten te verlaten, ging Marco een knotsgekke winstpoging doen. Er was geen tijd meer om hem te waarschuwen omdat hij niet meer achter zijn bord vandaan kwam.
Het ging ongeveer zo (jaja, ik leg deze gebeurtenis vast voor het nageslacht!): terwijl Hans de stand zeker op 2-1 voor Rokado zou brengen, offerde de tegenstander van Marco de kwaliteit zodat hij een soort eeuwig schaak kon forceren. Als je de hele partij minder staat dan ben je daar natuurlijk blij mee. Marco had dus rustig remise kunnen nemen, maar om finaal onduidelijke redenen dacht hij de partij te moeten gaan winnen, en dus koos Marco voor de enige overblijvende voortzetting met een kans daarop: hij ging in op een stelling met twee torens en een paar pionnetjes tegen dame en paard! In materieel opzicht stond hij daarmee gewoon 'achter', maar voor winstpogingen moet je wat over hebben, nietwaar?
Marco verloor zijn pluspionnen, maar dankzij een briljante inschatting had hijzelf de b-pion van zijn tegenstander verschalkt. Vervolgens deed Marco het enige wat de remise zou kunnen bewerkstelligen, hij offerde de kwaliteit en kreeg een eindspel van twee verbonden vrijpionnen, gesteund door zijn overgebleven toren, tegen een dame. De koning van Marco stond perfect zodat de dame niets anders kon doen dan belachelijke schaakjes geven.
Van 'pionnen tegenhouden' of 'zelf opstomen met pionnen' kon geen sprake zijn en dus moest Marco's tegenstander de royaal aangeboden remise accepteren. Zo ging het in feite op deze gedenkwaardige avond en dus had ik als schreeuwerig opschrift voor dit stukje misschien wel "Met historische ratinghoogte naar hysterische zege" moeten gebruiken.
Maar laat ik de boel maar houden zoals 'ie is en verder met spanning afwachten welke beweegredenen Marco gehad heeft bij zijn 'avontuurlijke' beslissing.